Tadeusz Mazowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→KIK i „Więź”: idee |
nie na temat, dotyczy pisma i Zabłockiego |
||
Linia 37:
==== KIK i „Więź” ====
Po odejściu z „Paxu” nawiązał razem z „frondystami” kontakty ze środowiskiem „[[Tygodnik Powszechny|Tygodnika Powszechnego]]”, [[Klub Krzywego Koła|Klubem Krzywego Koła]] i redakcją „[[Po Prostu (czasopismo)|Po Prostu]]”{{odn|Friszke|1994|s=186}}. Należał do autorów opublikowanego przez „frondystów” artykułu ''Wielkie sprzeniewierzenie'' („Po Prostu” nr z 11 listopada 1956), w którym próbowano wytłumaczyć przeszłe zaangażowanie koniecznością „bronienia własnych racji światopoglądowych (...) z pozycji zaangażowania o słuszną sprawę społeczną”{{odn|Friszke|1997|s=29}}. W październiku 1956 współorganizował nowe niezależne od władz stowarzyszenie katolików świeckich i został jednym z jego sekretarzy{{odn|Friszke|1997|s=37}}, a 24 października znalazł się wśród sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Ogólnopolskiego Klubu Postępowej Inteligencji Katolickiej{{odn|Friszke|1997|s=39}}. Był kandydatem na zastępcę redaktora naczelnego dwutygodnika „Droga”, który miał być organem OKPIK, jednak czasopismo to ostatecznie nie uzyskało [[debit]]u{{odn|Friszke|1997|s=45}}
Po likwidacji OKPIK został w 1957 jednym z założycieli warszawskiego [[Klub Inteligencji Katolickiej|Klubu Inteligencji Katolickiej]] i do 1963 był członkiem jego zarządu{{odn|Friszke|1997|s=297–298}}. Należał do założycieli miesięcznika „[[Więź (czasopismo)|Więź]]”, pełnił funkcję redaktora naczelnego tego czasopisma od pierwszego numeru wydanego w lutym 1958{{odn|Friszke|1997|s=51}}. W związku z wyborem na posła we Wrocławiu w drugiej połowie lat 60. był członkiem zarządu tamtejszego Klubu Inteligencji Katolickiej{{odn|Friszke|1994|s=203}}, a w latach 1968–1969 ponownie członkiem zarządu KIK-u warszawskiego. W swojej działalności redakcyjnej w „Więzi” prezentował poglądy o lewicowym zabarwieniu, inspirowane personalizmem Emmanuela Mouniera, poszukiwał dialogu z niekatolickimi intelektualistami niezależnymi od władz{{odn|Friszke|1997|s=70, 86}}. W 1963 uczestniczył w przygotowaniu tekstu „Opinii” w której pozytywnie oceniono możliwość nawiązania stosunków dyplomatycznych [[Polska|Polski]] ze [[Stolica Apostolska|Stolicą Apostolską]]{{odn|Friszke|1994|s=199}}{{odn|Friszke|2002|s=53}}. W 1964 Wydział Administracyjny [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego]] [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] negatywnie oceniał jego działalność redakcyjną, sugerując, że „Więź” „spełnia funkcję dywersji ideologicznej wobec ośrodków partyjnych” i sugerował jego odwołanie z funkcji redaktora naczelnego pisma{{odn|Friszke|1997|s=89}}. W 1968 został ostro skrytykowany przez [[Stefan Wyszyński|Stefana Wyszyńskiego]] za blok artykułów ''Dyskusja o księżach w Polsce'' („Więź” nr 7–8 z 1968), co skończyło się czasowym zakazem publikowania w tym miesięczniku przez księży (pod nazwiskiem lub pseudonimem){{odn|Friszke|2002|s=100}}.
|