Mahmud Abbas: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce urodzenia = [[Safed]]

|partia = [[Al-Fatah]]

|2 partia = [[Al-Fatah]]

|3 partia = [[Al-Fatah]]

'''Mahmud Abbas''', [[język arabski|arab.]] محمود عباس, znany też jako Abu Mazin (ur. [[26 marca]] [[1935]] w [[Safed]]zie) – palestyński przywódca i działacz niepodległościowy i polityk, pierwszy [[Premierzy Palestyny|premier Autonomii Palestyńskiej]] od 19 marca do 6 września 2003, przewodniczący [[Organizacja Wyzwolenia Palestyny|Organizacji Wyzwolenia Palestyny]] od 29 października 2004, [[Prezydenci Palestyny|prezydent Autonomii Palestyńskiej]] od 15 stycznia 2005 do 4 stycznia 2013, [[Prezydenci Palestyny|prezydent Palestyny]] od 4 stycznia 2013.

Urodził się w mieście Safed (wtedy [[Palestyna]] była mandatem brytyjskim), w roku [[1948]] po proklamowaniu państwa IzraeluIzraela w 1948 roku został wypędzony z rodziną a także ze wszystkimi mieszkańcami miasta do [[Syria|Syrii]], gdzie skończył studia w [[Damaszek|Damaszku]],. późniejPóźniej przeprowadził się do [[Egipt]]u, gdzie skończył studia prawnicze. Wyjechał do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie otrzymał stopień doktora historii – jego praca doktorancka „Relacje między nazizmem i kierownictwem ruchu syjonistycznego”, została później wydana jako książka.

Uchodzi za polityka bardzo dobrze widzianego na Zachodzie, między innymi dlatego, że wypowiadał się przeciwko antyizraelskiemu powstaniu Palestyńczyków – [[intifada|intifadzie]]. W 1965 roku wstąpił do Fatahu – ugrupowania, którym kierował [[Jasir Arafat]]. Od 1980 roku Abbas był członkiem Komitetu Wykonawczego Organizacji Wyzwolenia Palestyny, a w 1996 roku został wybrany na jego przewodniczącego, co nieformalnie potwierdziło jego pozycję zastępcy Arafata. To właśnie Abbas podpisał w 1993 roku porozumienie pokojowe z Izraelem. Był jego architektem, a długie kontakty z izraelską lewicą zyskały mu opinię „gołębia” w OWP.

Od marca do października 2003 roku był pierwszym [[Premierzy Palestyny|premierem Autonomii Palestyńskiej]]. Zwolennik [[Plan pokojowy dla Bliskiego Wschodu z 2003 roku|amerykańskiego planu pokojowego]].

10 stycznia 2005 przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej Hanna Nasir potwierdził oficjalnie, że Mahmud Abbas – przywódca Organizacji Wyzwolenia Palestyny otrzymał 62,3 procent głosów i wygrał [[Wybory prezydenckie w Autonomii Palestyńskiej w 2005 roku|palestyńskie wybory prezydenckie]]. Abbas uzyskał 62,32 procent głosów, a jego główny rywal [[Mustafa al-Barghusi]] – 19,8 procent głosów. Na Abbasa głosowało 483. 039 wyborców, a na BarghutiegoBarghusiego 153  516  osób. Tajsir Chalid z Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny otrzymał 3,5 procent głosów, Bassam as-Salihi z Ludowej Partii Palestyny – 2,69 procent, Abd al-Halim al-Aszkar (niezależny) – 2,68 procent, Sajjid Husajn Baraka (niezależny) – 1,27 procent i Abd al-Karim Szubajr – 0,67 procent.

15 stycznia 2005 Mahmud Abbas został zaprzysiężony na stanowiskostanowisku [[Prezydenci Palestyny|prezydenta Autonomii Palestyńskiej]].