'''Książę Niezłomny''' – spektakl [[Teatr Laboratorium|Teatru Laboratorium]] w reżyserii [[Jerzy Grotowski|Jerzego Grotowskiego]] wg dramatu ''[[Książę Niezłomny (Calderon)|Książę Niezłomny]]'' [[Pedro Calderón de la Barca|Pedra Calderóna de la Barca]] w swobodnym [[Książę Niezłomny (Słowacki)|przekładzie]] [[Juliusz Słowacki|Juliusza Słowackiego]]. Premiera odbyła się w siedzibie zespołu we [[Wrocław|Wrocławiu]] [[25 kwietnia]] [[1965]] roku (premiera zamknięta miała miejsce 20 kwietnia). Było to pierwszepierwsza wystawienieprezentacja po przenosinach zespołu z Opola do Wrocławia oraz związanym z tym rozszerzeniem nazwy teatru na Teatr Laboratorium 13 Rzędów – Instytut Badań Metody Aktorskiej<ref>{{Cytuj |autor = Encyklopedia teatru polskiego |tytuł = Książę Niezłomny |data dostępu = 2019-03-14 |opublikowany = Encyklopedia teatru polskiego |url = http://encyklopediateatru.pl/przedstawienie/4167/ksiaze-niezlomny |język = pl}}</ref>. Pracę nad ''Księciem Niezłomnym'' rozpoczęto w Opolu wiosną 1964 roku. Przebiegała ono dwutorowo: Grotowski osobno pracował z całym zespołem, a indywidualnie z odtwórcą głównej roli Don Fernanda [[Ryszard Cieślak|Ryszardem Cieślakiem]], czego efektem był [[Akt całkowity|akt całkowity]]. Przedstawienie, a przede wszystkim rolę Cieślaka, uznano za ucieleśnienie [[Metoda Grotowskiego|metody Grotowskiego]]<ref>Beata Baczyńska: ''Wstęp'':, [w:] Pedro Calderón de la Barca/Juliusz Słowacki: ''El príncipe constante/Książę Niezłomny,'' wstęp i opracowanie Beata Baczyńska, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław 2009, s. 7.</ref> . Spektakl rozsławiały także zdjęcia i opisy zamieszczone w książce ''[[Ku teatrowi ubogiemu]]'' (''Towards a Poor Theatre'', 1965). Przedstawienie zyskało status legendy i ikony rewolucji teatralnej i aktorskich osiągnięć zespołu kierowanego przez Grotowskiego.
