Jan Zieja: Różnice pomiędzy wersjami

Następnie powrócił do Warszawy i podjął pracę proboszcza w parafiach na Woli i w Jelonkach. Od [[1950]] do [[1959]] r. pełnił funkcję rektora kościoła [[Wizytki|ss. wizytek]]. Od roku [[1960]] z powodów zdrowotnych zajął się głównie pracą pisarską i duszpasterską. Odtąd znajdował się pod opieką ss. urszulanek w domu przy ul. Wiślanej 2 w Warszawie. W grudniu [[1975]] roku był sygnatariuszem [[List 59|protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59)]]<ref>Kultura 1976/01/340 - 02/341 Paryż 1976, s. 236.</ref>. Choroba nie przeszkadzała mu w udzielaniu się w życiu społecznym: był jednym z założycieli [[Komitet Obrony Robotników|KOR]] w [[1976]] r. (był przewodniczącym Rady Funduszu Samoobrony Społecznej „KOR”) – jego podpis widnieje pod słynnym "Apelem do społeczeństwa i władz PRL" z 22 września 1976 r. – a następnie [[Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela|Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela]] w [[1977]] r., z której to organizacji wystąpił natychmiast po jej zawiązaniu, czyli tuż po konferencji, na której został wymieniony z nazwiska przez [[Leszek Moczulski|Leszka Moczulskiego]], na co nie było zgody. Brak akceptacji wynikał także z protestu wobec nadużywania nazwiska [[Józef Rybicki|Józefa Rybickiego]] do uwiarygodnienia ROPCiO, wbrew wiedzy i woli tego działacza KOR<ref>{{Cytuj|autor = Jacek Kuroń |tytuł = Gwiezdny czas |data = 1991 |isbn = 0-906601-88-6 |miejsce = Londyn |wydawca = Wydawnictwo Aneks }}</ref>. Do końca swojego życia był sympatykiem [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]], wspierał duchowo jej członków.

[[Kategoria:Sygnatariusze protestówListu przeciwko zmianom w konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w 197659]]