Olga Benario-Prestes: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Życiorys: powtarzający się link
Linia 35:
Urodziła się w [[Monachium]], w zamożnej mieszczańskiej rodzinie pochodzenia żydowskiego{{odn|Helm|2017|s=29}}. Jej rodzicami byli Leo Benario i Eugenie z d. Gutmann{{odn|Tal|2012|s=3}}. Ojciec był [[Socjaldemokratyczna Partia Niemiec|socjaldemokratą]] i zaangażowanym politycznie prawnikiem, który występował m.in. w obronie praw strajkujących kobiet{{odn|Helm|2017|s=29}}. Pod jego wpływem Olga zainteresowała się problemem niesprawiedliwości społecznej, aczkolwiek jej poglądy stały się szybko dalece bardziej radykalne od ojcowskich<ref name="JWA">{{cytuj stronę| url = https://jwa.org/encyclopedia/article/prestes-olga-benario| nazwisko= Saidel |imię= Rochelle G. |tytuł = Olga Benário Prestes (1908–1942)| opublikowany = jwa.org | język = en| data dostępu = 2019-02-27}}</ref>.
 
W wieku czternastu lat uciekła z domu i dołączyła do komunistycznej organizacji młodzieżowej{{odn|Helm|2017|s=29}}. Została kochanką [[Otto Braun (komunista)|OttoOttona Brauna]], jednego z czołowych działaczy [[Komunistyczna Partia Niemiec|KPD]]. W 1926 roku aresztowano ją po raz pierwszy; spędziła trzy miesiące w więzieniu w [[Moabit|Berlinie-Moabicie]]<ref name="JWA"/>. Dwa lata później zdobyła duży rozgłos, gdy z bronią w ręku pomogła zagrożonemu karą śmierci Braunowi w ucieczce z gmachu berlińskiego sądu{{odn|Helm|2017|s=29}}{{odn|Tal|2012|s=5}}. Oboje udali się na emigrację do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Podczas V zjazdu Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży została wybrana na członka Komitetu Centralnego. Później została także członkiem Komitetu Wykonawczego. W międzyczasie rozpadł się jej związek z Braunem. W 1931 roku na polecenie [[Międzynarodówka Komunistyczna|Kominternu]] odbyła tajne misje do [[Francja|Francji]], [[Niemcy|Niemiec]] i [[Włochy|Włoch]]. Po powrocie do ZSRR przeszła szkolenie wojskowe, obejmujące m.in. naukę [[Spadochroniarstwo|skoku ze spadochronem]]. Była współpracowniczką [[Główny Zarząd Wywiadowczy|sowieckiego wywiadu wojskowego]] (GRU){{odn|Tal|2012|s=5}}.
 
W 1934 roku decyzją Kominternu została wysłana do [[Brazylia|Brazylii]]. Miała odpowiadać za bezpieczeństwo lidera [[Brazylijska Partia Komunistyczna|tamtejszej partii komunistycznej]], [[Luís Carlos Prestes|Luísa Carlosa Prestesa]]. Jej znajomość z Prestesem przerodziła się wkrótce w związek uczuciowy, uwieńczony małżeństwem{{odn|Tal|2012|s=5}}. W listopadzie 1935 roku brazylijscy komuniści wzniecili zbrojne powstanie przeciw rządowi [[Getúlio Vargas]]a. Rebelia została jednak stłumiona, a Benario i Prestes znaleźli się w więzieniu. Mimo iż poprzez małżeństwo z Prestesem uzyskała brazylijskie obywatelstwo, rząd Vargasa postanowił deportować ją oraz inną niemiecką komunistkę – [[Elise Ewert|Elisę Ewert]] – do [[III Rzesza|nazistowskich Niemiec]]{{odn|Tal|2012|s=6}}{{odn|Helm|2017|s=38}}. Działacze komunistyczni planowali odbić Benario podczas postoju statku w [[Southampton]], jednakże o planie tym dowiedziały się [[Secret Intelligence Service|brytyjskie służby specjalne]] i parowiec udał się bezpośrednio do Niemiec. W listopadzie 1936 roku Benario zeszła na ląd w [[Hamburg]]u. Była wtedy w ósmym miesiącu ciąży{{odn|Helm|2017|s=38}}.