Izajasz (patriarcha Konstantynopola): Różnice pomiędzy wersjami

|imię i nazwisko =

|imię i nazwisko oryginalne =

|tytuł = Patriarcha Konstantynopola

|grafika =

|opis grafiki =

|herb =

|dewiza =

|dewiza - j. polski =

|państwo = [[Cesarstwo Bizantyńskie]]

|wariant flagi =

|data urodzenia =

|miejsce urodzenia =

|data śmierci =

|miejsce śmierci =

|1. funkcja = patriarchaPatriarcha Konstantynopola

|1. funkcja - okres = od 1323<br />do 13341323–1334

|2. funkcja =

|2. funkcja - okres =

|wyznanie = [[chrześcijaństwoPrawosławie|prawosławne]]

|inkardynacja =

|data ślubów zakonnych =

|data diakonatu =

|data ordynacji =

|data święceń =

|data nominacji =

|data sakry =

|data kreacji =

|papież kreujący =

|kościół tytularny =

|data pontyfikatu =

|odznaczeniapodpis =

|commonsodznaczenia = =

|wikiźródłacommons =

|wikicytatywikiźródła =

|wikinewswikicytaty = =

|wwwwikinews = =

'''Izajasz''' (także '''Jesaias'''), ([[język grecki|gr.]]: Ησαΐας, ''Esaias'') – [[patriarcha Konstantynopola]] od 11 listopada 1323 do roku 1334<ref>Za 1324 rokiem opowiada się J. Bonarek (''Dzieje Grecji'', s. 659). Venance Grumel podaje jako datę śmierci, a więc i końca patriarchatu 20 kwietnia 1332 (''Traité d'études byzantines'', s. 437). </ref>.

Izajasz był [[Zakon mniszy|mnichem]] na górze [[Athos|Atos]]. W wieku siedemdziesięciu lat, z woli cesarza [[Andronik II Paleolog|Andronika II Paleologa]], został dnia 11 listopada 1323 rokur. wybrany patriarchą Konstantynopola, po trwającym dwa lata, wywołanym wojną domową, wakacie na stolicy patriarszej<ref name="Iza">{{cytuj stronę|url=http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=144 |tytuł=Izajasz |język=el|data dostępu=2012-10-02}}</ref><ref>Venace Grumel, ''Traité d'études byzantines'', s. 437. </ref>. Prawdopodobnie z powodu poparcia wnuka cesarskiego [[Andronik III Paleolog|Andronika III]] podczas wojen domowych w latach 1321–1328 cesarz ograniczył patriarsze prawo poruszania się do klasztoru Manganon w Konstantynopolu. Po ustąpieniu Andronika III, 23/1424 maja 1328 nowy cesarz zdjął areszt z patriarchy. Wysłana naprzeciw Izajaszowi eskorta nie składała się jak zazwyczaj z duchownych, ale z trupy muzyków, tancerek i komików. Jeden z nich tak się śmiał, że prawie spadł z konia<ref>J. Norwrwich, ''A Short History of Byzantium'', s. 338.</ref>.

Za jego patriarchatu doszło do próby porozumienia pomiędzy [[Cerkiew prawosławna|Kościołem Prawosławnym]] a [[Apostolski Kościół Ormiański|Kościołem Ormiańskim]], która jednak nie zakończyła się powodzeniem<ref name="Iza"/>.