Język flamandzki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
jęz. |
linki |
||
Linia 16:
|sil =
}}
'''Język flamandzki''' – belgijska [[odmiana
W odniesieniu do standardowego języka niderlandzkiego używanego w Belgii, niektórzy{{r|books.google-PA110}} uważają termin ''język flamandzki'' za nieprawidłowy.
Linia 22:
Pojęcie '''język flamandzki''' lub '''dialekt flamandzki''' może się także odnosić do:
* dialektów [[dialekt zachodnioflamandzki|zachodnioflamandzkiego]] (który niektóre źródła{{r|ethnologue-language}} nazywają ''flamandzkim''), [[dialekt wschodnioflamandzki|wschodnioflamandzkiego]], zelandzko-flamandzkiego i francusko-flamandzkiego. Ostatnie dwa są czasem traktowane jako warianty dialektu zachodnioflamandzkiego.
* ''Tussentaal'' (dosł. „międzymowa”) lub ''schoon Vlaams'' „czysty flamandzki” – pośrednia forma języka, niebędąca już [[dialekt]]em ludowym, ale również odmienna od [[język
Od 1973 oficjalnym językiem urzędowym na terenie Flandrii (autonomiczny Region Flamandzki) jest standardowy [[język niderlandzki]] (''Nederlands''), oparty na dialekcie holenderskiej prowincji [[Holandia (kraina historyczna)|Holandia]]. Z tego względu w języku polskim jest wciąż jeszcze niekiedy nazywany językiem holenderskim, gdyż w wersji standardowej (szczególnie w języku oficjalnym – pisanym) jest niemal identyczny z językiem używanym w [[Holandia|Holandii]]. Główne różnice pomiędzy obiema odmianami języka niderlandzkiego polegają na odmiennych zasadach wymowy (w szczególności głosek „ch” oraz „r”) oraz drobnych odchyleniach w morfologii i składni{{r|Alfred F Majewicz1989-s172}}. W 1980 Holandia i Belgia podpisały traktat o unii języka niderlandzkiego (''Nederlandse Taalunie''), efektem którego było m.in. wprowadzenie w 1995 zmian w oficjalnym słowniku języka niderlandzkiego.
|