===Podział Niderlandów w toku wojny osiemdziesięcioletniej ===
Początkowo Niderlandy Południowe tworzyły jedynie [[Luksemburg]], [[Artois]], [[Hrabstwo Hainaut|Hainaut]] i część [[Flandria (region)|Flandrii]]. Były to te prowincje (z wyjątkiem Luksemburga), które w 1579 zawarły [[Unia z Arras 1579|unię w Arras]]. Granica między częścią północną, tworzącą od 1588 [[Republika Zjednoczonych Prowincji|Republikę Zjednoczonych Prowincji]], a południową zmieniła się znacznie w ciągu toku [[wojna osiemdziesięcioletnia|wojny osiemdziesięcioletniej]]. Dzięki sukcesom militarnym hiszpańskiego namiestnika Niderlandów, [[Aleksander Farnese (książę Parmy)|Aleksandra Farnese]] w latach 80. XVI wieku Niderlandy Południowe objęły większość Flandrii i znaczną część [[Brabancja|Brabancji]]. Władzę hiszpańską musiały uznać zdobyte przez Aleksandra Farnese ważne i bogate miasta południa: [[Brugia]] (1580), [[Antwerpia]] (1585) i [[Bruksela]] (1585)<ref>{{cytuj książkę|nazwisko= Wójcik |imię=Zbigniew |tytuł= '''Historia Powszechna. Wiek XVI-XVII'''|wydawca=PWN |miejsce= Warszawa|rok=1998 |strony=272|isbn= 83-01-08912-1}}</ref>. To ostatnie miasto stało się wkrótce siedzibą namiestników hiszpańskich, a z czasem stolicą całych Niderlandów Południowych i powstałej później na ich gruncie Belgii. Granica między północą a południem utrwaliła się ostatecznie w północnej Flandrii i w centralnej Brabancji. Choć sama granica zmieniała się jeszcze wielokrotnie, to takie sukcesy hiszpańskie jak opanowanie [[Breda|Bredy]] w latach 1581-1590 i 1625-1637, okazały się nietrwałe. Ostateczną, niekorzystną dla południa granicę między obydwoma częściami Niderlandów potwierdził dopiero [[pokój westfalski]] (1648), na mocy którego Hiszpania ostatecznie uznała niepodległość północnoniderlandzkiej republiki. Traktat ten ostatecznie oddawał w ręce holenderskie północną Flandrię i Brabancję zamykając ujście rzeki [[Skalda|Skaldy]] miastom południowoniderlandzkim, doprowadzając je tym samym do gospodarczego upadku<ref>{{cytuj książkę|nazwisko= Podraza (red.) |imię=Antoni |tytuł= 'Wielka Historia Świata t. 7 ''Świat w XVII wieku'''|wydawca=Fogra Oficyna Wydawnicza |miejsce= Kraków|rok=2005 |strony=333-334|isbn= 83-85719-58-X}}</ref>.
===Ekspansja francuska w Niderlandach w drugiej połowie XVII wieku===
Linia 11:
===Wojna o sukcesję hiszpańską. Niderlandy Austriackie===
Gdy w roku [[1700]] wygasła na [[Karol II Habsburg|Karolu II]] hiszpańska gałąź Habsburgów wybuchła w Europie wielka [[wojna o sukcesję hiszpańską|wojna sukcesyjna o tron hiszpański]] i należące do niego posiadłości. Ludwik XIV, który ogłosił swego wnuka królem Hiszpanii miał przeciw sobie szeroką koalicję państw europejskich. Trwającą trzynaście lat wojnę sukcesyjną zakończył kompromisowy [[Pokój utrechcki|pokój w Utrechcie]] (1713): król Francji zdołał osadzić swego wnuka w Hiszpanii, ale pozostałe posiadłości europejskie dawnego imperium hiszpańskiego przypadły austriackiej gałęzi rodu Habsburgów. W ten sposób Niderlandy Południowe znalazły się pod panowaniem austriackim i odtąd zwane będą również [[Niderlandy Austriackie|Niderlandami Austriackimi]]. Dla Niderlandów Południowych zmiana rządów niewiele jednak zmieniła w ich położeniu zewnętrznym, gdyż Holendrzy ponownie zagwarantowali sobie w traktacie pokojowym skrępowanie handlu belgijskiego<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Rostworowski |imię=Emanuel |tytuł= 'Historia Powszechna. Wiek XVIII' |wydawca=PWN |miejsce= Warszawa |rok=2002 |strony=579-580|isbn= 83-01-13838-6}}</ref>.
