Andrzej Szeptycki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 119:
 
=== Zachodnioukraińska Republika Ludowa, wojna polsko-ukraińska i wojna polsko-bolszewicka ===
Już 1 listopada 1918 rano metropolita został poinformowany przez ukraińskich oficerów o przejęciu władzy we Lwowie i proklamowaniu niepodległej państwowości ukraińskiej w [[Galicja Wschodnia|Galicji Wschodniej]] (od 14 XII 1918 – [[Zachodnioukraińska Republika Ludowa|Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej]]). ZestałZostał [[Lista posłów Ukraińskiej Rady Narodowej ZURL|posłomposłem Ukraińskiej Rady Narodowej ZURL]] jako członek Izby Panów.
 
W obliczu [[wojna polsko-ukraińska|konfliktu polsko-ukraińskiego]] Andrzej Szeptycki opowiedział się po stronie ukraińskiej. Za tą decyzją stało jego samookreślenie narodowe i wizja, że poprzez utworzenie niepodległej Ukrainy uda się zjednoczyć Cerkiew prawosławną na Ukrainie z Cerkwią Greckokatolicką<ref>''Wszystko podporządkowywał swojej wizji, że poprzez utworzenie niepodległej Ukrainy uda się pozyskać dla Kościoła katolickiego całe prawosławie kijowskie. Miał nadzieję, że nowo powstały kraj przyjmie unię. Te dwie sprawy: misja Kościoła na Wschodzie i utworzenie Ukrainy zlały się dla niego w jedno.''[http://www.rp.pl/artykul/399004-Dwie-twarze-abp--Szeptyckiego.html Dwie twarze abp. Szeptyckiego].</ref>. W całej metropolii halicko-lwowskiej odprawiono nabożeństwa w intencji narodu i państwa ukraińskiego, we Lwowie metropolita celebrował je 3 listopada. Zarówno hierarchia greckokatolicka, jak i rzymskokatolicka, udzieliły poparcia przeciwnym stronom konfliktu, jednak współpracowały ze sobą, jeśli chodzi o starania o uwolnienie aresztowanych duchownych czy humanitarne prowadzenie działań zbrojnych. Metropolici: rzymskokatolicki (abp [[Józef Bilczewski]]) i greckokatolicki (abp Andrzej Szeptycki) wydali wspólne odezwy: 16 listopada – w sprawie zaprzestania walk i 14 grudnia – o wymianę jeńców wojennych. Po wycofaniu się [[Ukraińska Armia Halicka|Ukraińskiej Armii Halickiej]] z miasta metropolita znalazł się w [[areszt domowy|areszcie domowym]] w [[Archikatedralny sobór św. Jura we Lwowie#Pałac metropolitów|pałacu arcybiskupim]]. 26 czerwca 1919, podczas wizyty [[Naczelnik Państwa|Naczelnika Państwa]] [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]] we Lwowie, Miejska Straż Obywatelska Lwowa pod pretekstem rzekomo przygotowanego na Szeptyckiego zamachu, otoczyła pałac arcybiskupi, uniemożliwiając metropolicie udział w wyznaczonym wcześniej spotkaniu z Piłsudskim i zabroniła metropolicie opuszczać pałac<ref>Agnieszka Biedrzycka, ''Kalendarium Lwowa 1918-1939'' , Kraków 2012 wyd. ''[[Universitas]]'', {{ISBN|97883-242-1678-9}}, s.30.</ref>.