Sektor gospodarki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 83.9.84.42) źródło/przypis? zob. zasada WP:WER |
|||
Linia 11:
Na takim podziale opiera się stworzona w latach trzydziestych XX wieku '''teoria trzech sektorów''', wyjaśniająca ścieżki [[rozwój gospodarczy|rozwoju gospodarczego]], jakimi podążają wszystkie gospodarki narodowe<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko= Noga | imię=Marian | tytuł= Makroekonomia | data=2000 | wydawca=Wyd. Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego | miejsce=Wrocław | isbn=83-7011-437-7 | strony=56}}</ref>. W myśl tej teorii rozwój ekonomiczny krajów podzielony jest chronologicznie na trzy etapy:
# '''Preindustrialny''' (przedprzemysłowy) – okres, w którym dominuje zatrudnienie i produkcja w sektorze pierwszym (rolnictwo, zbieractwo, myślistwo, rybołówstwo i hodowla), a gospodarka jest słabo rozwinięta. Był on charakterystyczny dla wszystkich krajów aż do przemian [[rewolucja przemysłowa|rewolucji przemysłowej]], kiedy nagły rozwój gospodarki w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], a następnie pozostałych państwach Europy Zachodniej i [[Stany Zjednoczone|USA]] doprowadził do zmiany struktury gospodarczej i zwiększenia zatrudnienia w przemyśle. Obecnie na tym etapie rozwoju znajduje się duża liczba gospodarek krajów środkowej Afryki, niektóre kraje Azji i Oceanii;
# '''Industrialny''' (przemysłowy) – okres, w którym dominuje zatrudnienie i produkcja w sektorach pozarolniczych (powyżej 60%), w szczególności zaś w sektorze drugim (przemysł, [[górnictwo]], [[hutnictwo]], [[budownictwo]], [[energetyka]]). Natomiast sektor pierwszy charakteryzuje się zwiększoną produktywnością, tak by zaspokajać potrzeby pracowników fizycznych nie wytwarzających produktów spożywczych. Ta faza rozwoju była charakterystyczna dla
# '''Postindustrialny''' (poprzemysłowy) – okres, który poprzez [[serwicyzacja|serwicyzację]] gospodarki, charakteryzuje się przewagą zatrudnienia i produkcji w sektorze trzecim ([[handel]], [[finanse]], [[nauka]], usługi). Dzięki większej dostępności do wiedzy dotychczas słabo wykształceni pracownicy fizyczni z sektora pierwszego i drugiego mogą kształcić się i zdobywać kwalifikacje potrzebne do wykonywania pracy usługowej. Na tym etapie rozwoju gospodarczego znajdują się obecnie przede wszystkim większość krajów Europy, [[Izrael]], [[USA]], [[Australia]], [[Nowa Zelandia]], [[Kanada]], [[Japonia]], [[azjatyckie tygrysy]], [[Argentyna]] i [[Urugwaj]].
| |||