Jean-Pierre Chevènement: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
dr techn. |
||
Linia 1:
{{Polityk infobox
| polityk = Jean-Pierre Chevènement
| grafika =
| data urodzenia =
| miejsce urodzenia = [[Belfort]]
| funkcja = Minister spraw wewnętrznych Francji
Linia 11:
| następca = [[Daniel Vaillant]]
}}
'''Jean-Pierre Chevènement''' (ur. [[9 marca]] [[1939]] w [[Belfort
== Życiorys ==
Linia 18:
Jean-Pierre Chevènement ukończył studia w [[Instytut Nauk Politycznych w Paryżu|Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu]] oraz ''[[École nationale d’administration]]'' w ramach promocji „[[Stendhal]]” (1965).
Początkowo należał do [[
Od 1973 do 2002 (z przerwami w okresach pracy w administracji rządowej) sprawował mandat posła do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]], dziewięciokrotnie skutecznie kandydując do tej izby parlamentu. W latach 1974–1988 był radnym regionu [[Franche-Comté]], przez rok pełnił funkcję wiceprzewodniczącego tej rady. W okresach 1977–1983 i 1997–2000 zajmował stanowisko pierwszego zastępcy [[mer (urzędnik)|mera]] [[Belfort]]u, natomiast w okresie 1983–1997 oraz ponownie od 2001 do 2007 był burmistrzem tego miasta.
W 1981 wszedł po raz pierwszy w skład rady ministrów, kiedy to w rządzie [[Pierre Mauroy|Pierre’a Mauroy]] został ministrem stanu, obejmując też resort nauki i technologii (od 1982 nauki i przemysłu). Podał się do dymisji w 1983 w proteście przeciwko popieraniu przez prezydenta [[François Mitterrand]]a koncepcji [[Europejski
Po zwycięstwie socjalistów w 1988, mianowano go ministrem obrony w rządzie [[Michel Rocard|Michela Rocarda]]. Zrezygnował z tej funkcji, krytykując udział wojsk francuskich w [[I wojna w Zatoce Perskiej|I wojnie w Zatoce Perskiej]]<ref name=NYT />. Dwa lata później odszedł z Partii Socjalistycznej, zakładając własne, nacjonalistyczne, lewicowe i eurosceptyczne ugrupowanie – [[Ruch Obywatelski i Republikański|Ruch Obywateli]]. W 1997 wprowadził tę partię w skład bloku lewicy. W tym samym roku został ministrem spraw wewnętrznych w gabinecie [[Lionel Jospin|Lionela Jospina]].
| |||