Palestyna w Imperium Osmańskim: Różnice pomiędzy wersjami

W latach [[1538]]-[[1541]]1538–1541 w mieście [[Safed]] działał [[Sanhedryn]], w którym zgromadziło się 25 [[rabin]]ów pod przywództwem [[Rabin]]a [[Jakub Berab|Jakuba Beraba]]. Miasto [[Safed]] stało się nowym centrum życia [[Żydzi|żydowskiego]] w [[Palestyna|Palestynie]]. [[Rabin]] [[Józef Karo]] otworzył tutaj [[jesziwa|jesziwę]].

Około [[1569]] roku w [[Safed]]zie osiedlił się [[Rabin]] [[Izaak Luria]]. To za jego sprawą [[Safed]] stał się ważnym ośrodkiem [[Kabała|kabalistycznym]] na świecie.

[[Plik:Antoine-Jean Gros - Bonaparte visitant les pestiférés de Jaffa.jpg|thumb|200px|right|[[Napoleon Bonaparte]] w [[Jafa|JaffieJafie]] – obraz Antoine-Jean Gros]]

Podczas [[Wyprawa Napoleona do Egiptu|wyprawy Napoleona do Egiptu]] w [[1798]] roku flota [[Wielka Brytania|brytyjska]] zniszczyła [[Francja|francuską]] flotę w [[bitwa morska pod Abukirem|bitwie pod Abukirem]]. [[Imperium Osmańskie|Turcy]] spodziewali się, że oznacza to koniec [[Napoleon Bonaparte|Napoleona Bonaparte]] i przygotowali ofensywę, którą miały przeprowadzić dwie armie uderzające na [[Egipt]] z kierunku [[Syria|Syrii]] i [[Palestyna|Palestyny]].

[[Francuzi]] zdobyli [[Gaza (Palestyna)|Gazę]] oraz [[Jafa|JaffęJafę]], [[15 marca]] [[1799]] miała miejsce [[bitwa pod Nablusem]], [[16 kwietnia]] [[1799]] [[bitwa pod Górą Tabor]]. Po niepowodzeniu przy oblężeniu [[Akka]], Francuzi wycofali się w maju do [[Egipt]]u.

W [[1841]] roku [[Żydzi]] zakupili w [[Palestyna|Palestynie]] pierwszy gaj pomarańczowy. Uczyniono to za pieniądze [[Brytyjczycy|brytyjskiego]] finansisty Sirsir [[Mojżesz Montefiore|Mosesa Montefiore]], a za namową [[Rabin]]a [[Cwi Hirsz Kaliszer|Cwiego Hirsza Kaliszera]].

W [[1879]] roku organizacja [[Alliance Israélite Universelle]] wykupiła mały obszar ziemi w pobliżu [[Jafa|JaffyJafy]]. Utworzono w tym miejscu kolonię rolniczą [[Petach Tikwa|Petah Tikwa]].

W [[1914]] roku w [[Palestyna|Palestynie]] istniały już 43 żydowskie kolonie rolnicze, z czego 14 było [[kibuc]]ami.

Gdy w [[Europa|Europie]] rozpoczęła się [[I wojna światowa]] ([[1914]]-[[1918]]) naczelny wódz wojsk [[Imperium Osmańskie|tureckich]] w [[Syria|Syrii]], Djemel Pasza, rozpoczął prześladowania [[Żydzi|Żydów]] w [[Palestyna|Palestynie]]. Między innymi nakazał ich ewakuację z [[Jafa|JaffyJafy]] i [[Tel Awiw-Jafa|Tel Awiwu]]. Prześladowania, wysiedlenia, ewakuacje, nędza, głód i choroby wstrząsnęły podstawami [[osadnictwo żydowskie w Palestynie|żydowskiej kolonizacji w Palestynie]]. W takich okolicznościach [[Żydzi|żydowscy]] działacze [[Josef Trumpeldor]] i [[Ze’ew Żabotyński|Władimir Żabotyński]] wystosowali rezolucję do władz [[Wielka Brytania|brytyjskich]] wzywającą do stworzenia [[Legion Żydowski|Legionu Żydowskiego]] w [[Egipt|Egipcie]], który znajdował się pod [[Brytyjczycy|brytyjską]] władzą.

Po reorganizacji struktury dowodzenia Allenby’emu udało się wreszcie zdobyć [[Gaza (Palestyna)|Gazę]] (31 października 1917) i zmusić Turków do odwrotu. Pomimo rozpaczliwej obrony tureckiej, którą tworzył [[Niemcy|niemiecki]] gen. von Falkenhayn, Anglicy zdobyli [[Jerozolima|Jerozolimę]] [[9 grudnia]] [[1917]] r. Dalsze postępy Brytyjczyków zostały zahamowane, bowiem z armii wydzielono duże siły wysłane na front zachodni. Ale we wrześniu [[1918]] Allenby przeprowadził kolejną ofensywę. Atakowi temu miała się przeciwstawić silna obrona utworzona na linii sięgającej od [[Jafa|JaffyJafy]] do rzeki [[Jordan (rzeka)|Jordan]]. Anglicy zdecydowali się uderzyć od strony wybrzeża, natarcie powiodło się i przełamano pozycje tureckie, a przez wytworzoną w ten sposób lukę szybko wdarła się kawaleria, która parła w głąb terytorium przeciwnika. Piechota natomiast niszczyła ostatnie punkty oporu w bitwie pod [[Megiddo]] ([[19 września|19]]-[[21 września]] [[1918]]). Pościg za uciekającymi oddziałami wroga zakończył się kapitulacją Turków [[30 października]] [[1918]].