James Watt: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 193.200.118.193) i przywrócono wersję 53517130 autorstwa Mpfiz |
int., jęz. |
||
Linia 22:
Urodził się {{data|1736-01-30}} w [[Greenock]] jako syn cieśli Jamesa i Agnes. Borykał się z problemami zdrowotnymi, stąd początkowo uczył się [[edukacja domowa|w domu]]. Później jednak poszedł do szkoły, gdzie ujawniły się jego zdolności matematyczne oraz manualne.
W 1755 rozpoczął pracę wytwórcy przyrządów precyzyjnych w firmie Johna Morgana w Londynie. Udało mu się uniknąć poboru w [[wojna siedmioletnia|wojnie siedmioletniej]]. Po odbyciu praktyk, z powodu złego stanu zdrowia wrócił do Greenock. Następnie otrzymał stanowisko konstruktora przyrządów na [[University of Glasgow|Uniwersytecie Glasgow]],
1763 rok był przełomowy dla rozwoju techniki. John Anderson, profesor z Uniwersytetu Glasgow, poprosił Watta o naprawę [[atmosferyczny silnik parowy|atmosferycznego silnika parowego]] [[Thomas Newcomen|Thomasa Newcomena]]. W trakcie naprawy James doszedł do wniosku, że silnik ten jest zbyt energochłonny. Wynikało to z jego nieprawidłowej konstrukcji. Każdy kolejny suw tłoka wymagał nagrzania, a następnie schłodzenia pary wodnej, aby uzyskać jej kondensację. Powodowało to równocześnie ciągłe schładzanie się cylindra. Watt wpadł na pomysł usprawnienia działania maszyny. Wydzielona komora skraplania (lub kondensacji) rozwiązała problem, przez co cylinder główny mógł cały czas pozostawać ciepły. Działanie swojego wynalazku opisał sam Watt:
{{cytat|Uświadomiłem sobie, że aby najlepiej wykorzystać parę, potrzebne było, po pierwsze, aby cylinder był zawsze równie gorący, jak wchodząca do niego para i, po drugie, aby para uległa kondensacji, należało ją oziębić do temperatury 100 stopni lub poniżej, jeśli było to możliwe. Sposoby osiągnięcia tego nie były od razu widoczne<ref name=Sproule />}}
Linia 39:
Rozwiązaniem był nowy typ przekładni nazwanej „planetarną”, opatentowanej przez Watta w 1782 r., będącej pierwowzorem współczesnej [[Przekładnia obiegowa|przekładni obiegowej]] (patent nie przewidywał stosowania [[korba|korby]], co pozwoliło ominąć [[zastrzeżenia patentowe]] [[James Pickard|Pickarda]]){{r|Patent1781}}, zastosowanej w zmodernizowanej i jeszcze wydajniejszej maszynie parowej.
Na potrzeby określania mocy silników James Watt zdefiniował on nową jednostkę – [[koń mechaniczny]], która jest do dzisiaj powszechnie używana w motoryzacji. Kiedy w 1800 r. wygasły prawa do patentu, wycofał się z interesów i przeszedł na emeryturę.
Zmarł 25 sierpnia 1819 roku.
Linia 52:
* 1781 – wynalezienie zespołu przekładni do zamiany ruchu postępowo-zwrotnego na obrotowy (umożliwiło to zastosowanie silnika parowego w pojazdach)
* 1782 – zakończenie budowy parowego silnika dwustronnego działania – pierwszy przemysłowy silnik parowy
* 1788 – skonstruowanie [[regulator odśrodkowy obrotów|regulatora prędkości obrotowej]] (
* 1798 – skonstruowanie wirowego silnika trzystronnego działania (zmodyfikowanie zwane K.G.)
|