Isabelle de Charrière: Różnice pomiędzy wersjami

|www =http://www.charriere.nl/

}}

'''Isabelle de Charrière''', znana w Holandii jako '''Belle van Zuylen''', urodzona '''Isabella Agneta Elisabeth''' z domu '''Tuyll van Serooskerken''' (ur. [[20 października]] [[1740]] w zamku Zuylen, [[Utrecht (prowincja)|Utrecht]], zm. [[27 grudnia]] [[1805]] w Le Pontecie, Colombier, Neuchâtel, [[Prusy (państwo)|Prusy]]) – holenderska [[Pisarz|pisarka]] [[Oświecenie|Oświecenia]], [[tłumacz]]ka, [[dramat]]opisarka, powieściopisarka, [[poeta|poetka]] i [[kompozytor]]ka. W drugiej połowie swojego życia mieszkała w Colombier, Neuchâtel. Obecnie jest najbardziej znana ze swoich listów i powieści, chociaż pisała także broszury, muzykę i sztuki. Ostro interesowała się społeczeństwem i polityką swojego wieku, a jej praca w czasach [[rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]] jest uważana za szczególnie interesującą.

 

Specjalnie zaproszona przez Annę Polksleffen Drake i jej męża [[generał porucznik|generała porucznika]] [[George Augustus Eliott|George’a Eliotta]] do odwiedzenia ich [[Londyn|londyńskiego]] domu przy Curzon Street w [[Mayfair]] Isabel przybyła łodzią z [[Hellevoetsluis]] do [[Harwich]] 7 listopada 1766 w towarzystwie swojego brata Ditie, jej służącej Doortje i jej [[kamerdyner]]a Vitela.

 

 

== Korespondencja ==

[[Rewolucja francuska]] spowodowała, że wielu szlachciców uciekło do [[Neuchâtel]], a Mme de Charrière zaprzyjaźniła się z niektórymi z nich. Ale opublikowała także prace krytykujące postawy arystokratycznych uchodźców, z których większość, jak czuła, nic się nie nauczyła z rewolucji.

 

 

== Zobacz też ==