Radogoszcz (więzienie): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Fakty i mity Radogoszcza: drobne redakcyjne |
||
Linia 173:
* '''„Krwawy Józio” został zabity przez tłum na Radogoszczu''' – nieprawda, zmarł po wojnie w Niemczech. Faktem jest natomiast, że doszło do takiego samosądu w tym miejscu. Ofiarą był łodzianin niemieckiego pochodzenia, volksdeutsch, elektromechanik na tramwajach miejskich ([[Litzmannstädter Elektrische Strassenbahn]]) w zajezdni przy ul. Dąbrowskiego, zupełnie nie związany z więzieniem radogoskim – August Fuchs. Został schwytany przez tłum o okolicy tej zajezdni, przegnany przez całe miasto na Radogoszcz, następnie zrzucony z któregoś piętra wypalonej klatki schodowej i dosłownie wdeptany w ziemię. Zdarzenie to miało miejsce w pierwszych kilku dniach po zakończeniu okupacji niemieckiej w Łodzi<ref>Jego legitymacja służbowa została znaleziona po latach na terenie mauzoleum radogoskiego, obecnie w zbiorach [[Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi|MTN-Łódź]], sygn. M-441/2.</ref>.
* '''[[Adolf Eichmann]] na Radogoszczu''' – według jednego z więźniów fakt ten miał mieć miejsce w styczniu 1942 roku<ref>A., ''Starzy więźniowie opowiadają. Krwawa inspekcja na Radogoszczu'', [w:] „Dziennik Łódzki”, 7 IX 1961, nr 211, s. 3.</ref>. Faktem jest, że w zbiorach Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi znajduje się seria zdjęć<ref>Sygn. I–7162, 4821 oraz Mf-544/1, 15.</ref> z inspekcji więzienia radogoskiego przeprowadzonej przez nieznanego mężczyznę w nałożonym na mundur cywilnym płaszczu i w kapeluszu, ale na żadnym z tych zdjęć nie widać jego pełnej twarzy. Inny więzień – Jacek Szmyt – wspomina o nadzwyczajnej inspekcji, ale w maju 1940 roku<ref>Jacek Szmyt, ''Wspomnienia lekarza z obozu śmierci w Radogoszczu''; [w:] „Słowo Lekarskie”, 1945, nr 1, s. 29–31.</ref>. Komendant więzienia – W. Pelzhausen, podczas przesłuchań do swojego procesu, wspomniał o wizytacjach Wyższego dowódcy SS i policji Kraju Warty – [[Wilhelm Koppe|Wilhelma Koppego]] i prezydenta łódzkiej policji – [[Johannes Schäffer|Johannesa Schäffera]]<ref>Express Ilustrowany, 9 VIII 1947, nr 216, s. 4.</ref>. Informacja o wizycie Eichmanna na Radogoszczu pojawiła się podczas jego procesu w Izraelu i emocji z tym związanych.
* '''na dziedzińcu więziennym chowano zwłoki pomordowanych''' – mit, który powstał na bazie powojennych relacji więźniów z początkowego okresu funkcjonowania Radogoszcza, w których stwierdzali, że zwłoki były tak płytko pochowane, że jak biegali w ćwiczeniach karnych po dziedzińcu to ''ziemia uginała się pod naszymi nogami''. Gdyby tak rzeczywiście było, to na pewno niedługo po zakończeniu okupacji niemieckiej w Łodzi dokonano by ekshumacji, jak w wielu innych miejscach w Polsce, z mogił o których wiedziano. Na Radogoszczu nigdy tego rodzaju działań nie podjęto. Również w latach następnych, podczas mniej lub bardziej głębokich prac ziemnych na dziedzińcu, nigdy nie natrafiono na żadne szczątki, a tym bardziej masowe groby. Ciała ofiar były wydawane rodzinom lub chowane bez ich udziału na [[Cmentarz katolicki św. Wojciecha w Łodzi|cmentarzu na Chojnach, przy ul. Kurczaki]], jedynym przeznaczonym w tym okresie dla Polaków, lub rzadziej na pobliskim [[Cmentarz św. Franciszka w Łodzi|cmentarzu przy ul. Rzgowskiej]]. Ciała nielicznych Żydów tutaj zamęczonych odsyłano do getta, na tamtejszy cmentarz<ref>Kronika getta łódzkiego, tom I, s. 245 (wyd. z 1965 r.).</ref>.
== Filmografia radogoska ==
| |||