Amfetamina: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsze odnotowane otrzymanie amfetaminy datuje się na 1887<ref name="Vermont"/>, wymyślono liczne drogi syntezy<ref name="Allen_Ely_2009">{{cytuj pismo | url = http://www.nwafs.org/newsletters/2011_Spring.pdf | tytuł = Review: Synthetic Methods for Amphetamine | autor=Allen A, Ely R | wydawca = Northwest Association of Forensic Scientists | wolumin = 37 | wydanie = 2 | data = 2009 | strony = 15–25 | czasopismo = Crime Scene | data dostępu = 6 December 2014}}</ref><ref name="Allen_Cantrell_1989">{{cytuj pismo | autor=Allen A, Cantrell TS | tytuł = Synthetic reductions in clandestine amphetamine and methamphetamine laboratories: A review | czasopismo = Forensic Science International | data = 1989 | wolumin = 42 | wydanie = 3 | strony = 183–199 | doi = 10.1016/0379-0738(89)90086-8}}</ref>. Najczęściej stosowana droga synteza zarówno legalnej, jak i nielegalnej amfetaminy przebiega przez niewymagającą metalu redukcję znaną jako [[reakcja Leuckarta]] (metoda 1)<ref name="EMC"/><ref name="Amph Synth" />. W pierwszym kroku zachodzi reakcja między [[fenyloaceton]]em i [[formamid]]em, jako reduktora można użyć samego formamidu bądź dodatkowego [[kwas mrówkowy|kwasu mrówkowego]], otrzymuje się w ten sposób [[N-formyloamfetamina|N-formyloamfetaminę]]. Związek ten jest następnie hydrolizowany [[kwas solny|kwasem solnym]] i następnie alkalizowany, ekstrahowany rozpuszczalnikiem organicznym, zagęszczany i destylowany celem otrzymania wolnej zasady. TąTę ostatnią rozpuszcza się następnie rozpuszczalnikiem organicznym, dodaje się kwasu siarkowego i precypituje siarczan amfetaminy<ref name="Amph Synth" /><ref>{{cytuj pismo | doi = 10.1021/jo01145a001 | tytuł = The Mechanism of the Leuckart Reaction |data=May 1951 | autor=Pollard CB, Young DC | czasopismo = J. Org. Chem. | wolumin = 16 | wydanie = 5 | strony = 661–672}}</ref>.