Eucharystia (sakrament): Różnice pomiędzy wersjami

'''Eucharystia''' ([[język grecki|gr.]] ''εὐχαριστία, eucharistía'' ‘dziękczynienie’)<ref>Etymologia: [https://biblehub.com/greek/2169.htm ''εὐχαριστία'']</ref> lub '''Najświętsza Ofiara, Sakrament Ołtarza, Msza św., Komunia Święta, Najświętszy Sakrament, Wieczerza Pańska, Ciało Chrystusa'''<ref>{{Cytuj książkę | autor = G. Koch| tytuł = Eucharystia | strony = 197}}</ref>, '''Krew Chrystusa''' – [[Liturgia chrześcijańska|liturgiczna]] celebracja [[Ostatnia Wieczerza|Ostatniej Wieczerzy]], [[Wielkanoc|paschy]] Jezusa (por. Łk 22,15), którą [[Chrześcijaństwo|chrześcijanie]] sprawują wypełniając polecenie Mistrza: ''To czyńcie na moją pamiątkę'' ([[Ewangelia Łukasza|Łk]] 22,19). W rozumieniu tradycyjnej [[Teologia|teologii]], Eucharystia, będąc [[sakrament]]em wieńczącym [[Mistagogia|wtajemniczenie chrześcijańskie]] uobecnia [[Misterium paschalne]], mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa oraz zesłanie Ducha Świętego. Jest ofiarą uwielbienia oraz objawieniem pełni i jedności [[Kościół (teologia)|Kościoła]]. Jest też antycypacją, zaczątkiem zapowiedzianej w [[Apokalipsa|Apokalipsie]] ([[Apokalipsa św. Jana|Ap]] 19,7–9) [[eschatologia chrześcijańska|eschatologicznej]] ''uczty zaślubin Baranka'' z jego ''Małżonką'', wspólnotą Kościoła. Istotne elementy rozumienia Eucharystii są wspólne dla tradycyjnych gałęzi chrześcijaństwa jak [[prawosławie]], [[Kościoły orientalne]], [[katolicyzm]] czy część tradycji [[Anglikanizm|anglikańskiej]]. W wyniku [[Reformacja|reformacji]] inaczej jest pojmowana i praktykowana w nurcie [[Protestantyzm|protestanckim]].

Dla podkreślenia ważności Eucharystii w życiu Kościoła, od XIII wieku w kalendarzu liturgicznym obrządku łacińskiego znajduje się uroczyste święto liturgiczne. Ma ono rangę największych uroczystości kościelnych. Obchodzi się je w [[czwartek]] lub najbliższą niedzielę po [[Święto Trójcy Świętej|Uroczystości Trójcy Świętej]]. Uroczystość ta została ustanowiona dzięki staraniom [[Julianna z Mont Cornillon|Julianny z Cornillon]], mniszki z [[Liège]] w dzisiejszej [[Belgia|Belgii]], która miała na ten temat objawienia prywatne. Pod jej wpływem [[Robert z Thourotte]], biskup miasta, ustanowił w 1246 r. uroczystość dla swej [[Diecezja|diecezji]]. W 1252 r. została ona rozszerzona na [[Niemcy]], a następnie, za sprawą [[Bulla|bulli]] ''Transiturus'' wydanej w 1264 r. przez [[Urban IV|papieża Urbana IV]] stała się uroczystością ogólno-kościelną<ref>Por. Barbara R. Walters, ''The Feast of Corpus Christi'', Penn State Press 2007, {{ISBN|0-271-02924-2}}, s. 12.</ref><ref>{{Cytuj|tytuł = The Oxford history of Christian worship |data = 2006 |isbn = 0-19-513886-4 |inni = Geoffrey Wainwright; Westerfield Tucker, Karen Beth |miejsce = Oxford History of Christian Worship |wydawca = Oxford University Press |s = 248 |oclc = 61211234 }}</ref>. [[Tomasz z Akwinu]] ułożył specjalne teksty [[Liturgia|liturgiczne]] na te uroczystość. Hymny z tego oficjum, ''Przed tak wielkim sakramentem'' oraz ''O zbawcza Hostio'' są powszechnie śpiewane w czasie nabożeństw z wystawionym Najświętszym Sakramentem.