Dyjament: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy
drobne techniczne
Linia 6:
W 1329 roku należący do kawalerów mieczowych zamek przejęli mieszczanie Rygi. W roku 1435 zostali jednak zmuszeni do zwrócenia zamku Dyjament kawalerom mieczowym. W roku 1481 kawalerowie mieczowi, chcąc zniszczyć handel ryski, zamknęli dla żeglugi ujście Dźwiny za pomocą przeciągniętego między brzegami żelaznego łańcucha. W odpowiedzi mieszczanie zdobyli i zniszczyli zamek Dyjament. Rycerze zakonni przystąpili do odbudowy zamku 8 lat później. Ponieważ Ryga była pod kontrolą arcybiskupa ryskiego, rzeczywista stolica Zakonu kawalerów mieczowych mieściła się w Dyjamencie.
 
W 1561 roku podczas [[Wojna litewsko-moskiewska (1558–1570)|wojny litewsko-rosyjskiej]] Dyjament wraz z całymi [[Inflanty|Inflantami]] wszedł w skład [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]]. W 1582 roku jego fortyfikacje zostały rozbudowane przez [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], a pracami kierował włoski inżynier Simone Genga z Urbino. Podczas [[Wojna polsko-szwedzka (1600–1611)|wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611]] twierdza w lipcu 1608 roku [[Oblężenie Dyjamentu|poddała się po oblężeniu]]<ref>[[Adam Naruszewicz|Adam St. Naruszewicz]], ''„Historya J.K. Chodkiewicza, Wojewody Wileńskiego, Hetmana Wielkiego W. Ks. Lit.”, [[Lipsk]] [[1837]], t. I, str. 180.</ref> szwedzkim wojskom hrabiego [[Joachim Fryderyk von Mansfeld|Fryderyka Joachima Mansfelda]]. W [[1609]] roku twierdza, broniona przez 250 szwedzkich żołnierzy, odzyskana została przez [[hetman wielki litewski|hetmana wielkiego litewskiego]] [[Jan Karol Chodkiewicz|Jana Karola Chodkiewicza]]. Próba zdobycia twierdzy przez Szwedów w 1617 roku zakończyła się niepowodzeniem. Jednak w roku 1622 [[Gustaw II Adolf|Gustaw Adolf]] zdobył Dyjament, a następnie rozkazał jego przebudowę. Nową twierdzę w stylu holenderskim zaprojektował w 1641 roku generał Rothenburg. Od 1680 roku Szwedzi nazywali twierdzę '''Neumünde'''.
 
Podczas [[III wojna północna|wielkiej wojny północnej]] twierdza zdobyta została przez wojska saskie, została na krótko nazwana na cześć [[August II Mocny|Augusta II Mocnego]] '''Augustusburg'''<ref>[[Józef Anndrzej Gierowski]], August II w świetle brunszwickiego „Post Zeitung”, w: Między zachodem a wschodem, t. II Toruń 2003, s. 178.</ref>. Została następnie całkowicie przebudowana. W 1742 roku w Dyjamencie uwięziono regentkę [[Anna Leopoldowna|Annę]], jej męża Antona Ulricha von Braunschweiga oraz jej syna, przyszłego cara [[Iwan VI Romanow|Iwana VI]]. W roku 1775 miejscowy [[kościół (budynek)|kościół]] [[Luteranizm|luterański]] przebudowano na [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] [[Prawosławie|prawosławną]].