Triduum Paschalne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa przek., poprawa linków
Paterm (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 25:
W tradycji katolickiej w Wielki Piątek miała miejsce tzw. Msza darów uprzednio poświęconych ''(Missa præsanctificatorum)'', gdzie kapłan, ubrany w czarny ornat odprawia szczególny rodzaj Mszy św., na której nie zachodzi konsekracja i nie ma też miejsca na komunię wiernych.
Jednakże, jeszcze przed [[Sobór watykański II|Soborem watykańskim II]], Papież [[Pius XII]] w 1955 roku promulgował radykalne zmiany w celebracji Wielkiego Tygodnia, odrzucając starożytną tradycję. Liturgia Wielkiego Piątku po zmianach z 1955 roku jest celebrowana w większości miejsc w ramach tzw. [[nadzwyczajna forma rytu rzymskiego|nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego]]. Podczas zreformowanych obrzędów kapłan ubiera czarną kapę, którą zdejmuje na czas adoracji krzyża, zaś na obrzędy komunijne zdejmuje także czarną stułę i wkłada fioletowe szaty mszalne. Na procesję do grobu zdejmuje ornat i wkłada fioletową kapę<ref>''Porządek Nabożeństw Archidiecezji Warszawskiej'', Warszawa 1962, s. 51, 52.</ref>.
Prowizoryczność i chaotyczny charakter zmian z 1955 roku spowodował, że wraz z wprowadzeniem tzw. "[[Zwyczajna forma rytu rzymskiego|Nowej Mszy]]" w 1969 roku, główny architekt tych zmian [[Annibale Bugnini]] (który wcześniej stał za zmianami liturgicznymi [[Pius XII|Piusa XII]]) wycofał się z części niefortunnych pomysłów prowizorium z 1955 roku{{fakt}}.
 
W tym dniu rozpoczyna się również nowenna do [[Niedziela Miłosierdzia Bożego|Miłosierdzia Bożego]], która może trwać 9 godzin. Po liturgii można odśpiewać (bez akompaniamentu organów) trzy części gorzkich żalów{{fakt}}.