'''Język cerkiewnosłowiański''' (cs. {{W językuk|cu|црькъвьнословѣньскъ ѩзыкъ}}, {{w języku|ru|церковнославянский язык}}, {{w języku|uk|церковнослов'янська мова}}, {{w języku|sr|црквенословенски језик}}, {{w języku|mk|старословенски јазик}}) – [[język literacki]] i [[język liturgiczny|liturgiczny]] używany w [[cerkiew prawosławna|cerkwi prawosławnej]] (także przez prawosławnych w Polsce) i [[Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowiańskiego w Polsce|Kościele neounickim]]. Wywodzi się z [[język staro-cerkiewno-słowiański|języka staro-cerkiewno-słowiańskiego]].
Nie jest [[Klasyfikacja języków|językiem żywym]], gdyż nie ma grupy etnicznej używającej go jako [[język ojczysty|języka ojczystego]] (macierzystego), aniale nie jest też [[język wymarły|językiem wymarłym]] w ścisłym tego słowa znaczeniu, gdyż jestnadal językiemfunkcjonuje używanymjako na cojęzyk dzieńliturgiczny, zatem klasyfikowany powinien być jako [[Klasyfikacja języków#Klasyfikacje funkcjonalne|język wegetujący]].
