Fiat 126: Różnice pomiędzy wersjami

Za początek historii Fiata 126 w Polsce uznaje się dzień [[6 czerwca]] [[1973]] roku, kiedy to powstały pierwsze egzemplarze zmontowane z włoskich części<ref>{{Cytuj stronę | url = http://autokult.pl/5714,fiat-126p-maluch-ma-juz-40-lat | tytuł = Fiat 126p Maluch ma już 40 lat! | autor = Autokult.pl | opublikowany = 2013-06-06 | data dostępu = 2013-06-06}}</ref>, natomiast oficjalne rozpoczęcie produkcji nastąpiło [[22 lipca]] tego samego roku. We wrześniu 1975 roku rozpoczęto montaż w Tychach<ref name="MALUCH"/>. Pierwsza modernizacja samochodu nastąpiła w [[1977]] roku, zwiększono pojemność [[silnik]]a do 652&nbsp;cm³, w [[układ dolotowy|układzie dolotowym]] zastosowano [[tłumik samochodowy|tłumik]] szmerów ssania, [[prądnica prądu stałego|prądnicę prądu stałego]] zastąpiono [[alternator]]em. Najbardziej widoczną zmianą była likwidacja skrajnych szczelin na pokrywie silnika, dzięki czemu poprawiono chłodzenie i nieco wyciszono silnik. Modyfikacje pozwoliły na wzrost mocy do 17,7&nbsp;kW<ref name="MALUCH"/>. Zmian doczekał się również [[system hamulcowy samochodu|układ hamulcowy]], powiększono średnicę bębnów do 185 mm<ref name="MALUCH"/>, oraz zmieniono rozstaw śrub mocujących koła z 4x190 na 4x98. Według danych z 1973 część uszczelek do modelu przekazywały [[Sanok Rubber Company|Zakłady Przemysłu Gumowego „Stomil” w Sanoku]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ponad 80 detali gumowych dla „FIATA 126 p” | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 3 | data = Nr 280 z 11 października 1973 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=5147}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Akcesoria do Fiata 126 z sanockiego „Stomilu” | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 1 | data = Nr 8 z 9 stycznia 1973 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=5401}}</ref>.

 

 

Polski Fiat 126p produkowany był w czterech wersjach: Standard (600/650/650E), Special (600S/650S/650ES), Komfort (600K/650K/650EK) i w wersji dla inwalidów (600I/650I/650EI). Równolegle z silnikami o pojemności 650&nbsp;cm³ produkowano 600&nbsp;cm³<ref name="MALUCH"/>. W Polsce produkowano wersje: „Red” i „Brown”. Wersje produkowane w Polsce były eksportowane do krajów zachodnich (Włochy, Niemcy). Niestety, w Polsce nie były one w oficjalnej sprzedaży. Wszystkie limitowane wersje były do siebie bardzo podobne. Charakteryzowały się one łatwością prowadzenia dzięki modernizacji układu kierowniczego. To samo tyczy się hamulców – były one dużo skuteczniejsze, ponieważ zastosowano układ hamulcowy wzmocniony (średnica bębnów 185 mm) na tzw. nowej feldze. Zastosowano również lepsze, dużo skuteczniejsze materiały wygłuszające, przez co w środku, nawet przy wyższych prędkościach, można było spokojnie rozmawiać. Silniki były trwalsze i bardziej „elastyczne”. Silnik praktycznie na każdym biegu był bardziej „zrywny” i dynamiczny – a przecież to był praktycznie ten sam silnik, co w naszym Polskim Fiacie 126p. Były one także nieco szybsze, z powodu zastosowania kanciastej głowicy. Karoseria była bardziej odporna na rdzę. Limitowane wersje miały również charakterystyczne kanciaste klosze tylne, oraz uchylane tylne boczne szyby. Standardem było montowanie alternatora zamiast prądnicy. Dużo zmian nastąpiło we wnętrzu -&nbsp; były to: regulowane zagłówki, inna tylna półka, pasy bezwładnościowe zarówno przy przednich fotelach jak i&nbsp; kanapie z tyłu. '''Fiat 126 „Red”:'''&nbsp;produkowany w latach&nbsp; 1979 – 1981 w polskim zakładzie w Tychach. Był on&nbsp; koloru bordowego, z podwójnym srebrnym paskiem dookoła karoserii. Na błotnikach posiadał napis „Red”. Miał on zderzaki i listwy P4 koloru bladoniebieskiego. Zawsze montowany był alternator. Tapicerka była bordowa, a siedzenia z materiału z paskiem z czerwonego skaju przez środek oparcia i siedziska. Szyby były niebieskie, zapobiegały one nadmiernemu nagrzewaniu się wnętrza. '''Fiat 126 „Brown”:'''&nbsp;produkowany w latach 1979 - 1981 w polskim zakładzie w Tychach. Był on w kolorze brązowym (czekolada mleczna), ze srebrnym podwójnym paskiem wokół całej karoserii. Na błotnikach posiadał napis „Brown”. Miał on zderzaki i listwy P4 koloru beżowego.&nbsp; Tapicerka była beżowa, a siedzenia z materiału z paskiem z brązowego skaju przez środek oparcia i siedziska. Szyby były specjalnie barwione na brązowo, różniły się odcieniem i połyskiem od brązowych szyb stosowanych w innych wersjach Fiata. Owe szyby zapobiegały nadmiernemu nagrzewaniu się wnętrza. Zastosowano tutaj alternator różniący się od innych, był nim [[Magneti Marelli]]. W kanciastych tylnych lampach miał zamontowane światło cofania. Dodatkowo dostępne były jeszcze wersje Silver i Black '''Fiat 126 „Silver”:'''&nbsp;produkowany był w latach 1979-1980 we włoskim Cassino. Był on koloru szarego, z kolorowym paskiem pociągniętym na wysokości bocznego kierunkowskazu przez całą karoserię oraz dwa napisy na błotnikach: „Silver”. Dla kontrastu zamontowano czarne zderzaki i listwę boczną. Miał on fotele wykonane z prawdziwej skóry, a przez środek fotela był poprowadzony szeroki, kolorowy materiałowy pas. Podsufitka była szara. Posiadał on zielone szyby, które zapobiegały nadmiernemu nagrzewaniu się wnętrza.'''Fiat 126 „Black”''': produkowany był w latach 1979 – 1980 we włoskim Cassino. Był on koloru czarnego, ze srebrnym paskiem przez całą karoserię. Na błotnikach posiadał napis „Black”. Zamontowano szare zderzaki i listwy boczne. Fotele były wykonane z charakterystycznego materiału w szkocką kratkę. Podsufitka w kolorze czarnym. Posiadał on również zielone szyby, które zapobiegały nadmiernemu nagrzewaniu się wnętrza. &nbsp;