Zbocze Kruszyńskie: Różnice pomiędzy wersjami

|jednostki='''[[Polska]]:''':<br />[[województwo kujawsko-pomorskie|woj. kujawsko-pomorskie]]

[[Plik:Zbocze Kruszyńskie na Osowej Górze 1.jpg|thumb|240px|Zbocze Kruszyńskie na [[Osowa Góra (osiedle w BydgoszczyBydgoszcz)|Osowej Górze]]]]

'''Zbocze Kruszyńskie''' ([[Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski|314.723]]) -– mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący południową część mezoregionu [[Dolina Brdy|Doliny Brdy]]<ref name="BJ">Banaszak Józef red.: Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy. Wydawnictwo Tannan. Bydgoszcz 1996</ref>.

Mikroregion obejmuje strefę zboczową [[Dolina Brdy|sandru Brdy]] i [[Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka|pradoliny Noteci-Warty]] w rejonie [[Osowa Góra (osiedle w BydgoszczyBydgoszcz)|Osowej Góry]] w [[Bydgoszcz]]y i na zachód od miasta (rejon [[Pawłówek (województwo kujawsko-pomorskie)|Pawłówka]]).

[[Wysokość względna|Wysokości względne]] w obrębie Zbocza Kruszyńskiego osiągają 50 m, a przeciętnie wynoszą 20-3020–30 m. Istotnym elementom rzeźby tego mikroregionu są dolinki o różnej długości, niektóre o charakterze wąwozów, o skomplikowanym rozwoju. Zwracają uwagę dwie dolinki (uchodzące do pradoliny w okolicach [[Pawłówek (województwo kujawsko-pomorskie)|Pawłówka]] i [[Zielonczyn (województwo kujawsko-pomorskie)|Zielonczyna]]), które powstały prawdopodobnie w późnym [[glacjał|glacjale]] z założeń [[rynna polodowcowa|rynnowych]]. Cechują się szerokim, płaskim za[[torf]]ionym dnem i dużą długością (ok. 3 &nbsp;km). Pozostałe dolinki powstały w [[holocen]]ie i mają mniejszą długość<ref name="BJ"/>.

Zbocze Kruszyńskie obejmuje zróżnicowany morfologicznie obszar. W większości są to zbocza wysokich [[terasa|teras erozyjnych]] (okolice [[Osowa Góra (osiedle w BydgoszczyBydgoszcz)|Osowej Góry]] i [[Pawłówek (województwo kujawsko-pomorskie)|Pawłówka]]), ale w strefie tej znajdowały się również fragmenty wysp morenowych (okolice [[Kruszyn (powiat bydgoski)|Kruszyna]], [[Zielonczyn (województwo kujawsko-pomorskie)|Zielonczyna]]). Tam właśnie [[Deniwelacja|deniwelacje]] dochodzą do 50 m. W rejonie wysp morenowych miąższość [[czwartorzęd]]u dochodzi do 53 m, w tym [[glina morenowa|glin morenowych]] zalegających na powierzchni do 16 m. Podłożem czwartorzędu są pstre [[ił (skała)|iły]] [[pliocen|plioceńskie]]<ref name="BJ"/>.

Mikroregion jest dosyć silnie przekształcony przez użytkowanie rolnicze oraz zabudowę, głównie wiejską. W części wschodniej rozwinęła się zabudowa miejska [[Osowa Góra (osiedle w BydgoszczyBydgoszcz)|Osowej Góry]] – osiedla w [[Bydgoszcz]]y. Duże fragmenty strefy zboczowej są zalesione. Są to żyzne siedliska [[grąd]]owe, o dużej wartości przyrodniczej. Fragment grądu objęty jest ochroną w [[Rezerwat przyrody Kruszyn|leśnym rezerwacie przyrody "Kruszyn"„Kruszyn”]]. Duży udział mają również siedliska [[Bór mieszany świeży|boru mieszanego]]. W dolinie koło [[Zielonczyn (województwo kujawsko-pomorskie)|Zielonczyna]] występują również na właściwych sobie siedliskach [[ols]]y. Południową granicą mikroregionu i zarazem mezoregionu [[Dolina Brdy|Doliny Brdy]] jest podnóże zbocza, którym prowadzi trasa kolejowa [[Bydgoszcz]] – [[Nakło nad Notecią|Nakło]]<ref name="BJ"/>.

Plik:Osowa Góra 3.jpg|Widok ze Zbocza na dolny taras osiedla [[Osowa Góra (osiedle w BydgoszczyBydgoszcz)|Osowa Góra]]