Marine Le Pen: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Politycy Frontu Narodowego → Kategoria:Politycy Zjednoczenia Narodowego (przy użyciu QRC)
dr techn.
Linia 6:
|data śmierci =
|miejsce śmierci =
|funkcja = [[FrontZjednoczenie NarodowyNarodowe (Francja)|Przewodniczący Zjednoczenia Narodowego]]
|partia = [[FrontZjednoczenie NarodowyNarodowe (Francja)|Zjednoczenie Narodowe]]
|od = 16 stycznia 2011<ref name="przerwa">Z przerwą między 24 kwietnia a 15 maja 2017, gdy obowiązki przewodniczącego FN pełnili czasowo kolejno [[Jean-François Jalkh]] i [[Steeve Briois]].</ref>
|do =
Linia 16:
|quote = Marine Le Pen
}}
'''Marine Le Pen''' (ur. [[5 sierpnia]] [[1968]] w [[Neuilly-sur-Seine]]) – francuska polityk i prawniczka, w latach 2003–2011 wiceprzewodnicząca, a od 2011<ref name="przerwa"/> przewodnicząca [[FrontZjednoczenie NarodowyNarodowe (Francja)|Frontu Narodowego/Zjednoczenia Narodowego]] (FN/RN), deputowana do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]] VI, VII i VIII kadencji, posłanka do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]]. Kandydatka w wyborach prezydenckich w [[wybory prezydenckie we Francji w 2012 roku|2012]] i [[Wybory prezydenckie we Francji w 2017 roku|2017]].
 
== Życiorys ==
Jest córką [[Jean-Marie Le Pen|Jeana-Marie Le Pena]], założyciela i pierwszego przewodniczącego FN (1972–2011). Z wykształcenia prawnik, absolwentka [[Université de Paris II Panthéon-Assas|Uniwersytetu Paryż II]]. W 1991 uzyskała dyplom pomagisterskich studiów z zakresu [[prawo karne|prawa karnego]]. Od 1992 praktykowała jako [[adwokat]] w [[Paryż]]u.
 
W drugiej połowie lat 90. weszła w skład władz [[FrontZjednoczenie NarodowyNarodowe (Francja)|Frontu Narodowego]], nacjonalistycznego i eurosceptycznego ugrupowania założonego i kierowanego przez jej ojca, [[Jean-Marie Le Pen]]a. Z ramienia Frontu Narodowego uzyskiwała mandaty radnej departamentu [[Nord (departament)|Nord]] i regionu [[Île-de-France]]. Kierowała działem prawnym FN, od 2003 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej partii. W 2004 została wybrana posłanką do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]]. Pięć lat później skutecznie ubiegała się o reelekcję.
 
W 2007 prowadziła prezydencką kampanię wyborczą swojego ojca. Była wymieniana jako główny kandydat do przejęcia po nim przywództwa we Froncie Narodowym<ref>{{cytuj stronę | autor = Dominika Pszczółkowska | url = http://wyborcza.pl/1,76842,6389528,Le_Pen_wskrzesza_polskiego_hydraulika.html | tytuł = Le Pen wskrzesza polskiego hydraulika | opublikowany = wyborcza.pl | data = 17 marca 2009 |data dostępu=2012-04-23}}</ref>. 16 stycznia 2011 stanęła na czele Frontu Narodowego, zastępując na tym stanowisku swojego ojca<ref>{{cytuj stronę | autor = | url = http://archive.is/4AUg | tytuł = Marine Le Pen consacrée à la tête du Front national après son père | opublikowany = google.com | data = 16 stycznia 2011 | język = fr|data dostępu=2012-04-23}}</ref>.
Linia 36:
 
== Poglądy ==
W zakresie polityki zagranicznej Marine Le Pen zadeklarowała poparcie dla izolacjonizmu Francji. Sprzeciwiała się zachodniej interwencji w [[Wojna domowa w Libii|wojnie domowej w Libii]] w 2011 oraz planom akcji zbrojnej w Syrii. Po [[KryzysAneksja krymskiKrymu przez Rosję|aneksji Krymu przez Rosję]] odwiedziła Moskwę, gdzie spotkała się z przewodniczącym [[Duma Państwowa Federacji Rosyjskiej|Dumy Państwowej]] [[Siergiej Naryszkin|Siergiejem Naryszkinem]] i poparła forsowany przez Rosję postulat tzw. federalizacji Ukrainy<ref name="łucyk">{{Cytuj pismo | nazwisko = Łucyk | imię = Szymon| tytuł = Przeciw Europie, pod rękę z Rosją| czasopismo = [[Tygodnik Powszechny]]| wolumin = | wydanie = 18 | strony =46–47 | data = 4 maja 2014| wydawca = | miejsce = | issn = | doi =}}</ref>. Marine Le Pen opowiedziała się za utworzeniem osi Paryż-Berlin-Moskwa i chciałaby wraz z Władimirem Putinem „bronić wartości chrześcijańskich w dziedzictwie europejskim”<ref>{{cytuj stronę | autor = John Vinocour | url = https://www.wsj.com/articles/marine-le-pens-pro-russia-far-right-politics-1401128335 | tytuł = Putin's Woman in Paris | opublikowany = wsj.com | data = 26 maja 2014 |język=en|data dostępu=2014-07-02}}</ref>.
 
== Życie prywatne ==