Alka olbrzymia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
Linia 139:
Specjalizujący się w alkach olbrzymich [[John Wolley]] rozmawiał z mężczyznami którzy zabili ostatnie osobniki{{r|newton}}, Sigurður opisał to następująco{{odn|Fuller|1999|s=82–83}}:
{{Cytat|Skały były pokryte ''blackbirds'' [chodzi tu o nurzyki] i były tu Geirfugles ... Szły powoli. Jón Brandsson zakradł się z rozłożonymi rękoma. Ptak którego dorwał Jón skrył się w kącie, lecz [mój] zmierzał na skraj klifu. Chodził jak człowiek ... ale szybko ruszał stopami. [Ja] złapałem go blisko krawędzi – przepaści głębokiej na wiele sążni. Jego skrzydła układały się blisko boków – nie zwisały. Złapałem go za szyję i zatrzepotał skrzydłami. Nie zakrzyczał. Udusiłem go.}}
[[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] (IUCN) akceptuje doniesienie o obserwacji z 1852 w rejonie nowofunlandzkichnowofundlandzkich Grand Banks{{r|IUCN}}.
 
Potencjalne przywrócenie alki olbrzymiej do życia z pomocą DNA pozyskanego z okazów muzealnych wzbudziło zainteresowanie internautów{{r|sciam}}. Potencjalną drogę opisali członkowie kalifornijskiej organizacji pozarządowej Revive & Restore, zajmującej się zagadnieniem przywracania wymarłych gatunków. Wskazaną przez R&R przeszkodą jest między innymi sama metoda, dokładnie opanowana w przypadku [[kura domowa|kur domowych]], jednak bez wystarczającego powodzenia w próbach z dzikimi ptakami. Zakłada ona wykorzystywanie międzygatunkowych chimer zarodkowych linii rozrodczych i edycję niektórych genów; jest to hipotetyczne rozwiązanie, do momentu opracowania założeń projektu próba z kurą domową i dzikim gatunkiem ptaka powiodła się jedynie dwukrotnie{{r|randr}}.