Django Reinhardt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz wykonuje inne drobne zmiany.
Linia 37:
 
=== Wypadek ===
Pod koniec 1928 roku w [[Saint-Ouen (Seine-Saintsur-Denis)Seine|Saint-Ouen]]&nbsp;– mając osiemnaście lat – Reinhardt doznał oparzeń w pożarze [[Tabor cygański|wozu cygańskiego]]<ref name="des-gens.net-DJANGO">{{Cytuj stronę | url = http://www.des-gens.net/A-LA-MEMOIRE-DE-DJANGO | tytuł = À la mémoire de Django | autor = Eric Smirnoff | data = 13 stycznia 2014 | opublikowany = des-gens.net | język = fr | data dostępu = 2015-09-25}}</ref>, który dzielił ze swoją pierwszą żoną<ref group="uwaga">Inne źródła podają, że była ona wówczas jego konkubiną</ref>, Florine „Bellą” Mayer<ref name="Dregni-Antonietto-Legrand-s198">{{Cytuj książkę | autor = Michael Dregni, Alain Antonietto, Anne Legrand | tytuł = Django Reinhardt and the Illustrated History of Gypsy Jazz | wydawca = Fulcrum Publishing | data = 2006 | strony = 198 | isbn = 9781933108100 | data dostępu = 25 września 2015 | url = https://books.google.pl/books?id=xUT0xe2l_2QC&pg=PA198&lpg=PA198#v=onepage&q&f=false}}</ref><ref name="Marty-Django">{{Cytuj książkę | autor = Pierre Marty | tytuł = Django ressuscité : contribution à l'étude d'une auto-rééducation fonctionnelle en 1928 | wydawca = Copédit | data = 2005 | isbn = 2906030910}}</ref>. By dorobić, małżonka zajmowała się wykonywaniem sztucznych kwiatów z [[celuloid]]u i papieru<ref name="jazz.com-James-django">{{Cytuj stronę | url = http://www.jazz.com/encyclopedia/reinhardt-django-jean-baptiste | tytuł = Reinhardt, Django (Jean-Baptiste) – Jazz.com / Jazz Music – Jazz Artists – Jazz News | autor = Donald James | opublikowany = jazz.com | język = en | data dostępu = 2015-09-25}}</ref> (które sprzedawała przy cmentarzach)<ref name="npr.org-Reinhardt-100-Years">{{Cytuj stronę | url = http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=122865782 | tytuł = Django Reinhardt: 100 Years Of Hot Jazz : NPR | autor = Tom Cole | data = 22 stycznia 2010 | opublikowany = npr.org | język = en | data dostępu = 2015-10-17}}</ref>. Wracając z wieczornego występu, w drodze do łóżka, Reinhardt prawdopodobnie<ref group="uwaga">Istnieje kilka wersji wydarzenia.</ref> potrącił świecę, po czym natychmiast pojazd zajął się ogniem<ref name="Dregni-Gypsy-Jazz-s49">{{Cytuj książkę | autor = Michael Dregni | tytuł = Gypsy Jazz : In Search of Django Reinhardt and the Soul of Gypsy Swing: In Search of Django Reinhardt and the Soul of Gypsy Swing | wydawca = Oxford University Press | data = 2008 | strony = 49 | isbn = 9780198042624 | data dostępu = 25 września 2015 | url = https://books.google.pl/books?id=smcDVbulh1gC&pg=PA49#v=onepage&q&f=false}}</ref>. Pomimo szybkiej interwencji rodziny oraz sąsiadów, doznał oparzeń pierwszego oraz drugiego stopnia połowy ciała, a także paraliżu prawej nogi, a dwa palce lewej ręki zostały ciężko poparzone<ref name="swingcaravan.com-Recorder">{{Cytuj stronę | url = http://swingcaravan.com/downloads/Recorder-11-23-06.pdf | tytuł = Recorder-11-23-06.pdf | opublikowany = swingcaravan.com | język = en | data dostępu = 2015-09-25}}</ref>. Lekarze nie dawali mu szansy na powrót do gry na gitarze i zamierzali amputować nogę<ref name="hotclub.co.uk-history">{{Cytuj stronę | url = http://www.hotclub.co.uk/html/history.html | tytuł = Django Reinhardt History | opublikowany = hotclub.co.uk | język = en | data dostępu = 2015-09-25}}</ref>. Reinhardt odmówił lekarzom wykonania operacji, po czym przez osiemnaście miesięcy zostawał przykuty do łóżka w domu opieki. W tamtym czasie muzyk uczył się gry dwoma sprawnymi palcami lewej ręki<ref name="Hodgkinson-s25">{{Cytuj książkę | autor = Will Hodgkinson | tytuł = Guitar Man | wydawca = Bloomsbury Publishing | data = 2014 | strony = 25 | isbn = 9781408855614 | data dostępu = 25 września 2015 | url = https://books.google.pl/books?id=V4odAwAAQBAJ&pg=PT25#v=onepage&q&f=false}}</ref>.
 
Brat Django – Joseph – także utalentowany gitarzysta, kupił mu nową gitarę. Pomimo paraliżu obu palców rehabilitacja oraz trening pomogły mu nauczyć się gry w całkowicie nowy sposób. Wszystkie solówki grał za pomocą tylko dwóch sprawnych palców, używając dwóch innych sparaliżowanych przy akordach<ref name="Delaunay-Reinhardt-s31-35">{{Cytuj książkę | autor = Charles Delaunay | tytuł = Django Reinhardt | wydawca = Da Capo Press | data = 1961 | strony = 31–35 | isbn = 0-306-80171-X}}</ref>.
Linia 63:
=== Tournée po Stanach Zjednoczonych ===
[[Plik:Django Reinhardt and Duke Ellington (Gottlieb).jpg|thumb|220px|Django Reinhardt i Duke Ellington (Nowy Jork, 1946)]]
Po wojnie Reinhardt dołączył w Wielkiej Brytanii ponownie do Grappelliego<ref name="Current-Biography-Yearbook-s196">{{Cytuj książkę | tytuł = Current Biography Yearbook | wydawca = H. W. Wilson Co. (oryg. Uniwersytet Cornell) | data = 1989 | strony = 196 | tom = 49 | data dostępu = 5 października 2015 | url = https://books.google.pl/books?id=IQhaAAAAYAAJ&q=django+reinhardt+after+war+join+Grappelli+great+britain+london&dq=django+reinhardt+after+war+join+Grappelli+great+britain+london&hl=pl&sa=X&ved=0CCcQ6AEwAGoVChMIv42B-5GsyAIVQqNyCh3ikQRS}}</ref>. Na początku listopada 1946 roku zadebiutował podczas trasy za oceanem w [[Public Auditorium|Cleveland Music Hall]] – jako gość specjalny wraz z [[Duke Ellington|Dukiem Ellingtonem]] i jego orkiestrą. Reinhardt zaproszony został do współpracy z Ellingtonem podczas niewielkiego tournée po [[Midwest|Środkowym Zachodzie]]. Europejczyk przyjechał do [[Cleveland]] bez żadnej gitary, ponieważ zakładał, że przedsiębiorstwa muzyczne będą rywalizować o możliwość przekazania mu instrumentów, na których miał zagrać<ref name="Larkin-Jazz-Writings-s36">{{Cytuj książkę | autor = Philip Larkin | tytuł = Jazz Writings | wydawca = Bloomsbury Publishing | data = 2004 | strony = 36 | isbn = 9781441117885 | data dostępu = 6 października 2015 | url = https://books.google.pl/books?id=dQsdCgAAQBAJ&pg=PA36#v=onepage&q&f=false}}</ref>. Reinhardt szybko jednak zorientował się, że było inaczej, i zmuszony został do zakupu gitary na własną rękę<ref name="clevelandhistorical.org-django">{{Cytuj stronę | url = http://clevelandhistorical.org/items/show/525#.VhLavW7Buog | tytuł = Django Reinhardt at the Music Hall / Cleveland Historical | autor = Robin Meiksins | opublikowany = clevelandhistorical.org | język = en | data dostępu = 2015-10-05}}</ref>. Gitarzysta grał z wieloma popularnymi muzykami i kompozytorami jak [[Maury Deutsch]]<ref name="users.telenet.be-Jazzy2.pdf">{{Cytuj stronę | url = http://users.telenet.be/jochentorfs/pdf/Jazzy2.pdf | tytuł = Guitar Masters: Django Reinhardt | data = maj 2012 | opublikowany = Jazzy / users.telenet.be | strony = 24 | język = en | data dostępu = 2015-10-05}}</ref>. Pod koniec trasy wystąpił dwukrotnie w nowojorskiej sali koncertowej [[Carnegie Hall]] – pierwszy z występów skończył się owacją publiczności i sześciokrotnym powrotem muzyka na scenę; drugi z koncertów nie przypadł do gustu krytykom – muzyk spóźnił się znacząco na występ (spotkał on wcześniej na ulicy francuskiego pięściarza [[Marcel Cerdan|Marcela Cerdana]])<ref name="Gelly-Fogg-Reinhardt-s36">{{Cytuj książkę | autor = Dave Gelly, Rod Fogg, Django Reinhardt | tytuł = Django Reinhardt: Know the Man, Play the Music | wydawca = Backbeat Books | data = 2005 | strony = 36 | isbn = 9781476852935 | data dostępu = 5 października 2015 | url = https://books.google.pl/books?id=sEdMAgAAQBAJ&pg=PA36#v=onepage&q&f=false}}</ref>. Pomimo dumy, jaką Django odczuwał, grając z Ellingtonem (pisał o tym w jednym z dwóch listów do Grappelliego), nie czuł się zintegrowany z zespołem. Grywał on tylko pod koniec koncertu kilka utworów wspólnie z Ellingtonem, gdzie dla gitarzysty nie było przeznaczonych specjalnych aranżacji. Po zakończeniu trasy związał się z ''Café Society Uptown'', będąc wspieranym przez rezydujący zespół muzyczny grał cztery solówki dziennie, które przyciągały tłumy<ref name="Delaunay-Reinhardt-s138-139">{{Cytuj książkę | autor = Charles Delaunay | tytuł = Django Reinhardt | wydawca = Da Capo Press | data = 1961 | strony = 138–139 | isbn = 0-306-80171-X}}</ref>.
 
Ponieważ Reinhardt zapomniał zabrać ze sobą gitarę Selmer Modèle Jazz, zmuszony był grać w Stanach na nie swojej gitarze elektrycznej. Przeszkodziło to muzykowi w uzyskaniu delikatnego stylu gry jaki wcześniej prezentował<ref name="Delaunay-Reinhardt-s138">{{Cytuj książkę | autor = Charles Delaunay | tytuł = Django Reinhardt | wydawca = Da Capo Press | data = 1961 | strony = 138 | isbn = 0-306-80171-X}}</ref>.
 
Oprócz częściowego niepowodzenia w Carnegie Hall, głównym powodem rozczarowania Ameryką była najprawdopodobniej samotność muzyka. Jako rodzinny i towarzyski człowiek, czuł dyskomfort, ponieważ nie mógł się z nikim porozumieć we własnym języku. Dodatkowo doświadczając szorstkość ze strony Amerykanów, Reinhardt odczuwał wyobcowanie. Tęsknił on za domem, żoną i swoim małym synkiem<ref name="Gelly-Fogg-Reinhardt-s36"/>.
Mimo że Reinhardtowi obiecano pracę w Kalifornii, w lutym 1947 roku wrócił on do Francji<ref name="jazz.com-James-django"/><ref name="Larkin-Jazz-Writings-s36"/><ref name="Delaunay-Reinhardt-s141">{{Cytuj książkę | autor = Charles Delaunay | tytuł = Django Reinhardt | wydawca = Da Capo Press | data = 1961 | strony = 141 | isbn = 0-306-80171-X}}</ref><ref name="jazz.com-James-django"/><ref name="Larkin-Jazz-Writings-s36"/>.
 
=== Koniec działalności kwintetu ===
Linia 127:
* 2011: utwór „Tango for Django” (album: ''[[How to Become Clairvoyant]]'') [[Robbie Robertson|Robbiego Roberstsona]] napisany w hołdzie dla muzyka<ref name="somethingelsereviews.com-robbie-robertson-how-to-become-clairvoyant">{{Cytuj stronę | url = http://somethingelsereviews.com/2011/04/04/robbie-robertson-how-to-become-clairvoyant-2011/ | tytuł = Robbie Robertson – How to Become Clairvoyant (2011) {{!}} Something Else! | autor = Nick DeRiso | data = 4 kwietnia 2011 | opublikowany = somethingelsereviews.com | język = en | data dostępu = 2015-10-20}}</ref>
* 2017: francuski film biograficzny ''[[Django (film 2017)|Django]]'' (w roli Reinhardta: [[Reda Kateb]])
 
 
; Filmy z muzyką Reinhardta