Felicjan Majorkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 24:
}}
'''Felicjan Ludwik Majorkiewicz''' [[pseudonim|ps.]] ''„Iron”'' (ur. [[20 listopada]] [[1904]] w Woli w powiecie płockim, zm. [[21 lutego]] [[1975]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[inżynier]], [[podpułkownik]] [[oficer dyplomowany|dyplomowany]] [[Wojska inżynieryjne|saperów]] Polskich Sił Zbrojnych, [[Cichociemni|cichociemny]]<ref>[http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Felicjan_Majorkiewicz Felicjan Majorkiewicz, ''Powstańcze Biogramy'', Muzeum Powstania Warszawskiego]</ref>.
== Życiorys ==
Felicjan Ludwik Majorkiewicz urodził się 20 listopada 1904 roku w Woli, w [[powiat płocki|powiecie płockim]]. W latach 1925–1928 był podchorążym [[Szkoła Podchorążych Saperów|Oficerskiej Szkoły Inżynierii]] w Warszawie. 11 sierpnia 1927 roku Prezydent RP [[Ignacy Mościcki]] mianował go [[podporucznik]]iem ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 15 sierpnia 1927 roku w korpusie oficerów inżynierii i saperów, a Minister Spraw Wojskowych przeniósł do kadry oficerów saperów z pozostawieniem w Oficerskiej Szkole Inżynierii na III roku<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 15 sierpnia 1927 roku, s. 248.</ref>{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=588, 607}}. 27 października 1928 roku Prezydent RP nadał mu 2. lokatę wśród podporuczników ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1927 roku w korpusie oficerów inżynierii i saperów<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 5.</ref>. 15 sierpnia 1929 roku awansował na [[porucznik]]a ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1929 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów.
23 grudnia 1929 roku został przeniesiony do [[1 Batalion Saperów Legionów|1
6 grudnia 1939 roku we [[Francja|Francji]] otrzymał przydział służbowy do sztabu [[1 Dywizja Grenadierów|1 Dywizji Piechoty]] na stanowisko oficera Oddziału Operacyjnego{{odn|Majorkiewicz|1983|s=43-44}}. W lutym 1940 roku, z chwilą sformowania [[Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich|Samodzielniej Brygady Strzelców Podhalańskich]] mianowany został szefem Oddziału III Taktyczno-Operacyjnego Sztabu. Razem z brygadą uczestniczył w [[Bitwa o Narwik|bitwie o Narwik]] i [[Kampania francuska 1940|kampanii francuskiej]]. Następnie pełnił służbę w [[Szkocja|Szkocji]] na stanowisku szefa Oddziału III Taktyczno-Operacyjnego Sztabu [[1 Samodzielna Brygada Strzelców
W nocy z 9 na 10 kwietnia 1944 roku, w ramach operacji „Weller 1” został zrzucony do kraju. W czasie okupacji niemieckiej pełnił służbę w [[Oddział III Operacyjny|Oddziale III Operacyjnym]] Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej. 20 sierpnia 1944 roku w czasie [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] został ranny{{odn|Rozwadowski|2004|s=143}}.
Służbę w [[Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie|Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie]] zakończył na stanowisku szefa Oddziału III Operacyjnego Sztabu [[
== Ordery i odznaczenia ==
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari]] (Rozkaz nr 469 dowódcy AK z 28 września 1944 r. Uzasadnienie brzmiało: „''
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]
|