Felicjan Majorkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Gruzin (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 24:
}}
 
'''Felicjan Ludwik Majorkiewicz''' [[pseudonim|ps.]] ''„Iron”'' (ur. [[20 listopada]] [[1904]] w Woli w powiecie płockim, zm. [[21 lutego]] [[1975]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[inżynier]], [[podpułkownik]] [[oficer dyplomowany|dyplomowany]] [[Wojska inżynieryjne|saperów]] Polskich Sił Zbrojnych, [[Cichociemni|cichociemny]]<ref>[http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Felicjan_Majorkiewicz Felicjan Majorkiewicz, ''Powstańcze Biogramy'', Muzeum Powstania Warszawskiego]</ref>.
 
== Życiorys ==
Felicjan Ludwik Majorkiewicz urodził się 20 listopada 1904 roku w Woli, w [[powiat płocki|powiecie płockim]]. W latach 1925–1928 był podchorążym [[Szkoła Podchorążych Saperów|Oficerskiej Szkoły Inżynierii]] w Warszawie. 11 sierpnia 1927 roku Prezydent RP [[Ignacy Mościcki]] mianował go [[podporucznik]]iem ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 15 sierpnia 1927 roku w korpusie oficerów inżynierii i saperów, a Minister Spraw Wojskowych przeniósł do kadry oficerów saperów z pozostawieniem w Oficerskiej Szkole Inżynierii na III roku<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 15 sierpnia 1927 roku, s. 248.</ref>{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=588, 607}}. 27 października 1928 roku Prezydent RP nadał mu 2. lokatę wśród podporuczników ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1927 roku w korpusie oficerów inżynierii i saperów<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 5.</ref>. 15 sierpnia 1929 roku awansował na [[porucznik]]a ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1929 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów.
 
23 grudnia 1929 roku został przeniesiony do [[1 Batalion Saperów Legionów|1 Batalionubatalionu Saperówsaperów Legionów]] w Modlinie<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 390.</ref>. Do początku 1934 roku pełnił służbę w [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusie Ochrony Pogranicza]] na stanowisku zastępcy dowódcy [[Kompania Saperów KOP „Hoszcza”|Kompaniikompanii Saperówsaperów KOP „Hoszcza”]] w Hoszczy nad Horyniem{{odn|Majorkiewicz|1983|s=9}}. Z dniem 3 listopada 1934 roku powołany został do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1934–1936<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 179.</ref>. W 1936 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, przydzielony został do dowództwa [[18 Dywizja Piechoty (II RP)|18 Dywizji Piechoty]] w Łomży na stanowisko I oficera sztabu{{odn|Majorkiewicz|1983|s=10}}. 23 marca 1939 roku powołany został do Sztabu [[Samodzielna Grupa Operacyjna „Narew”|Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”]] na stanowisko oficera Oddziału III Operacyjnego{{odn|Majorkiewicz|1983|s=14-15}}. Na tym stanowisku odbył [[kampania wrześniowa|kampanię wrześniową]] 1939 roku.
 
6 grudnia 1939 roku we [[Francja|Francji]] otrzymał przydział służbowy do sztabu [[1 Dywizja Grenadierów|1 Dywizji Piechoty]] na stanowisko oficera Oddziału Operacyjnego{{odn|Majorkiewicz|1983|s=43-44}}. W lutym 1940 roku, z chwilą sformowania [[Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich|Samodzielniej Brygady Strzelców Podhalańskich]] mianowany został szefem Oddziału III Taktyczno-Operacyjnego Sztabu. Razem z brygadą uczestniczył w [[Bitwa o Narwik|bitwie o Narwik]] i [[Kampania francuska 1940|kampanii francuskiej]]. Następnie pełnił służbę w [[Szkocja|Szkocji]] na stanowisku szefa Oddziału III Taktyczno-Operacyjnego Sztabu [[1 Samodzielna Brygada Strzelców (PSZ)|1 Brygady Strzelców]].
 
W nocy z 9 na 10 kwietnia 1944 roku, w ramach operacji „Weller 1” został zrzucony do kraju. W czasie okupacji niemieckiej pełnił służbę w [[Oddział III Operacyjny|Oddziale III Operacyjnym]] Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej. 20 sierpnia 1944 roku w czasie [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] został ranny{{odn|Rozwadowski|2004|s=143}}.
 
Służbę w [[Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie|Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie]] zakończył na stanowisku szefa Oddziału III Operacyjnego Sztabu [[1I Korpus Polski (PSZ)|I Korpusu Polskiego]]. Był długoletnim, zasłużonym współpracownikiem [[Wojskowy Przegląd HistorycznyHistoryczno-Wojskowy|Wojskowego Przeglądu Historycznego]].
 
== Ordery i odznaczenia ==
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari]] (Rozkaz nr 469 dowódcy AK z 28 września 1944 r. Uzasadnienie brzmiało: ''"za osobistą odwagę i postawę w okresie walk w Warszawie"Warszawie”''. Nr krzyża: 11500<ref>Dane według: ''Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego'', tom 4. ''Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie''. Opracował [[Andrzej Kunert|Andrzej Krzysztof Kunert]], Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. {{ISBN|83-87224-00-6}}.</ref>
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]