Gadolin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
→Zastosowanie: gadovist |
||
Linia 114:
Z izotopów sztucznych najszerzej wykorzystywane są <SUP>153</SUP>Gd i <SUP>159</SUP>Gd jako wskaźniki promieniotwórcze. Trwałe izotopy <SUP>155</SUP>Gd i <SUP>157</SUP>Gd stosuje się w technice reaktorowej, z uwagi na ich [[przekrój czynny|przekroje czynne]] na pochłanianie [[neutron termiczny|neutronów termicznych]] (odpowiednio: 70 k[[barn|b]]/atom, 160 kb/atom).
[[Tlenek gadolinu]] Gd<SUB>2</SUB>O<SUB>3</SUB> umieszcza się w prętach kontrolnych [[reaktor jądrowy|reaktorów jądrowych]] i szkłach ochronnych, zaś [[borek gadolinu]] GdB<SUB>6</SUB> w prętach bezpieczeństwa i osłonach przed [[neutron]]ami. Siarczany i inne związki gadolinu mają właściwości [[paramagnetyzm|paramagnetyczne]] – wykorzystuje się je jako [https://pub.rejestrymedyczne.csioz.gov.pl/Pobieranie.ashx?type=10409-u kontrast] w badaniach [[Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego|jądrowym rezonansem magnetycznym]].
Tlenosiarczek gadolinu (Gd<sub>2</sub>O<sub>2</sub>S) domieszkowany [[terb]]em wykazuje zieloną [[fosforescencja|fosforescencję]] i jest stosowany w ekranach [[Monitor kineskopowy|CRT]]{{r|freepatentsonline-5115306}} oraz jako [[scyntylator]] w obrazowaniu [[Promieniowanie rentgenowskie|rentgenowskim]]{{r|freepatentsonline-3185841}}.
| |||