Heinz Guderian: Różnice pomiędzy wersjami

21 lipca 1944, dzień po [[zamach 20 lipca|nieudanym zamachu na życie Hitlera]], Guderian został mianowany przez Hitlera szefem sztabu [[Oberkommando des Heeres|Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych]] (niem. ''Oberkommando des Heeres'', OKH)<ref name=NDB/>. Na tym stanowisku zainspirował powstanie [[Volkssturm]]u<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Yelton| imię =David K. |nazwisko2 = Ó Brógáin | imię2 =Seán | tytuł = Hitler’s Home Guard: Volkssturmmann: Western Front, 1944–1945| url = http://books.google.be/books?id=rCH9KaXbAuQC&pg=PA8&dq=Heinz+Guderian+Volkssturm&hl=en&ei=9SMlTKWzNtHPjAe5ztSSAQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCcQ6AEwAA#v=onepage&q=Heinz%20Guderian%20Volkssturm&f=false| wydawca =Osprey Publishing | rok =2006 | strony = 8| isbn = 1846030137| język = en| data dostępu =2010-06-25}}</ref>. Hitler zdymisjonował go 28 marca 1945 na skutek kolejnego sporu.

Podczas wojny Guderian przyjmował pieniężne dary od Hitlera, który w ten sposób utrzymywał lojalność wśród swych dowódców. We wrześniu 1939 rodzina Guderiana uzyskała posiadłości w rejonie tzw. [[Kraj Warty|Kraju Warty]], przyłączonego do Niemiec po przeprowadzeniu czystki etnicznej wśród polskiej ludności{{fakt}}. W 1943 Guderianroku otrzymałHitler znacznązdecydował sumępodarować pieniędzyGuderianowi odposiadłość Hitleraw narejonie zakupokupowanej dowolnejPolski, posiadłościprzy wtym rejonieGuderian okupowanejza Polski<refpomocą namedalszych zabiegów zdołał maksymalnie powiększyć obszar darowizny{{odn|Fudalej|2018|s=dhm/>37}}. Osobiście zwiedził rejon [[Kraj Warty|Warthegau]], aby wybrać satysfakcjonującą go posiadłość o powierzchni 947,38 ha w Deipenhof (ob. [[Głębokie (województwo kujawsko-pomorskie)|Głębokie]]){{odn|Fudalej|2018|s=37}}. Po dokonaniu wyboru i objęciu jej 11 października 1943, jej polskich właścicieli wyrzuconowywłaszczono{{odn|Fudalej|2018|s=37}}. Guderian pomijał ten temat w swych książkach, zwłaszcza że jego pierwszy wybór został uznany za zbyt wygórowany. Nie wspominał także o uwzględnieniu jego wniosku o zwolnienie z podatku od tego podarunku, ani o tym, iż co miesiąc otrzymywał 2000 marek specjalnego dodatku do pensji z puli Hitlera{{odn|Fudalej|2018|s=37}}<ref>[http://www.ess.uwe.ac.uk/genocide/reviewstr74.htm Copyright<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>.

10 maja 1945 Guderian został wzięty do niewoli przez żołnierzy [[Stany Zjednoczone|amerykańskiej]] 7 Armii. Po aresztowaniu przesłuchiwano go w sprawie zbrodni wojennych, ale nie postawiono mu żadnych zarzutów. Mimo protestów Polaków, utrzymujących, iż groził zamordowaniem [[jeniec wojenny|jeńców wojennych]] podczas starć pod Wizną (co mogło być [[blef]]em), wypuszczono go w17 czerwcuczerwca 1948. Współpracował następnie z US Army Historical Division przy analizie działań II wojny światowej i organizacji Wehrmachtu{{odn|Fudalej|2018|s=36}}. Dokonania ze swej przeszłości nie przeszkodziły mu, aby we wczesnych latach pięćdziesiątych brać udział w tworzeniuprzygotowaniach do tworzenia nowych Sił Zbrojnych RFN - [[Bundeswehra|Bundeswehry]], pracując dla urzędu Blanka{{faktodn|dataFudalej|2018|s=2015-1136}}.

Zmarł w14 maja 1954, na chorobę serca w Schwangau w Bawarii{{odn|Fudalej|2018|s=36}} (dokładnie w 14. rocznicę brawurowego przekroczenia Mozy). Swoje wspomnienia opublikował w wydanej w 1951 roku książce pod tytułem ''Erinnerungen eines Soldaten'' ([[język polski|polski]] tytuł: ''Wspomnienia żołnierza'')<ref name=dhm/>,. Przedstawił w którejniej przedstawiłm.in. obraz napaści na [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] zasadniczo zgodny z poglądami historyków radzieckich. Nie poparł zeznań ministra spraw zagranicznych III Rzeszy [[Joachim von Ribbentrop|Joachima von Ribbentropa]], który aż do śmierci zdecydowanie twierdził, że III Rzesza wypowiedziała wojnę Związkowi Radzieckiemu zgodnie z procedurą przyjętą w prawie międzynarodowym.