Kapitulacja III Rzeszy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 25:
Na [[Konferencja w Casablance|konferencji w Casablance]] 13 stycznia 1943 Prezydent USA [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin Roosevelt]] jako pierwszy ogłosił, że Alianci zaakceptują tylko bezwarunkową kapitulację [[III Rzesza|Rzeszy]]. [[European Advisory Commission]] opracowała zaakceptowany przez państwa Koalicji Antyhitlerowskiej dokument pt. "Warunki kapitulacji Niemiec"<ref>http://ghdi.ghi-dc.org/print_document.cfm?document_id=2294</ref>.
 
Po [[Śmierć Adolfa Hitlera|śmierci Adolfa Hitlera]] nowym kanclerzem Rzeszy został [[Joseph Goebbels]] (zastąpiony dzień późjiej przez [[Johann Ludwig Graf Schwerin von Krosigk|Ludwiga Schwerina von Krosigka]]) a Prezydentem [[Karl Dönitz]]. Utworzył on swój gabinet w [[Flensburg]]u. Dönitz, bezpartyjny dowódca [[Kriegsmarine]], starał przedstawić swój rząd jako apolityczny aczkolwiek ze względu na brak potępienia [[nazizm]]u, używanie jego symboli oraz legalność [[NSDAP]] Sowieci i Amerykanie nie zmienili swojego stosunku do państwa niemieckiego. W wyniku ofensyw alianckich na początku maja [[Wehrmacht]] bronił się już tylko w [[Meklemburgia|Meklemburgii]], okolicach [[Hamburg]]a, południowej [[Bawaria|Bawarii]], w oblężonej Twierdzy [[Breslau]], w odciętych francuskich portach [[La Rochelle]] i [[Saint-Nazaire]] nad Atlantykiem, w [[Czechy|Czechach]] i na [[Morawy|Morawach]], na [[Mierzeja Helska|Półwyspie Helskim]], w północnej [[Chorwacja|Chorwacji]] i w północnych [[Włochy|Włoszech]], w [[Austria|Austrii]], zachodniej [[Holandia|Holandii]], w [[Kurlandia|Kurlandii]] oraz w, [[Dania|Danii]] i w południowej [[Norwegia|Norwegii]]<ref>Kershaw, Ian (2012). The End; Germany 1944-45. Penguin. p. 298.</ref>.
 
== Pierwsza kapitulacja ==