Komitet Naczelny Zjednoczonych Stronnictw Niepodległościowych: Różnice pomiędzy wersjami

'''Komitet Naczelny Zjednoczonych Stronnictw Niepodległościowych''' reprezentacja polityczna lewicy niepodległościowej powstał 5 sierpnia 1915 w Warszawie z połączenia [[Unia Stronnictw Niepodległościowych|Unii Stronnictw Niepodległościowych]] i [[Konfederacja Narodowa Polska|Konfederacji Narodowej Polskiej]]. Do KN ZSN weszło także [[Zjednoczenie Stronnictw Niepodległościowych]] z okupowanej dotychczas przez państwa centralne części Królestwa Polskiego. Komitet Naczelny ZSN dążył do odbudowania państwa polskiego w oparciu o mocarstwa centralne. Zmierzał do utworzenia ogólnonarodowej reprezentacji stronnictw Królestwa, niezależnej od [[Naczelny Komitet Narodowy|Naczelnego Komitetu Narodowego]]. W sierpniu 1915 KN ZSN wyłonił Komisję Organizacyjną Rady Narodowej w celu przygotowania zjazdu stronnictw Królestwa, który miał powołać do życia reprezentację ogólnonarodową pod nazwą Rada Narodowa. Do Komisji weszło 2 przedstawicieli Unii Stronnictw Niepodległościowych, 2 Konfederacji Narodowej Polskiej i 4 ze Zjednoczenia Stronnictw Niepodległościowych. Na czele Komisji stał [[Stanisław Libicki]]. Po nieudanych próbach utworzenia Rady Narodowej KN ZSN przekształcił się 18 grudnia 1915 r. w [[Centralny Komitet Narodowy w Warszawie|Centralny Komitet Narodowy]]. Czołowymi działaczami Komitetu Naczelnego byli: [[Artur Śliwiński]], [[Gustaw Daniłowski]], [[Stanisław Thugutt]], [[Karol Popiel]], [[Jan Stanisław Jankowski]].

 

 

* Jerzy Holzer, Jan Molenda, ''Polska w pierwszej wojnie światowej,'' Warszawa 1967, s.356