Adam Bieniasz: Różnice pomiędzy wersjami

W 1929 zdał egzamin dojrzałości w [[Gimnazjum nr 2 im. Królowej Zofii w Sanoku|Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku]] (w jego klasie byli m.in. [[Stanisław Gerstmann]], [[Norbert Ramer]], [[Lidia Uszkiewicz|Lidia Sembratowicz]], [[Eugeniusz Duda]], [[Ryszard Linscheid]], [[Mieczysław Wiśniowski]])<ref name="N1979-183"/><ref>{{cytuj stronę|url= http://1losanok.pl/uczniowie/absolwenci|tytuł=Absolwenci|opublikowany=1losanok.pl|data dostępu=2017-08-03}}</ref>. Podjął studia na [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademii Górniczej w Krakowie]], które przerwał po trzech latach z uwagi na kłopoty materialne<ref name="N1979-183"/>. Przeniósł się do Lwowa zamieszkując u swojego stryja<ref name="N1979-183"/>. Tam podjął studia w Wyższej Szkole Handlu Zagranicznego, od 1937 [[Akademia Handlu Zagranicznego we Lwowie]], gdzie w 1938 zdobył dyplom<ref name="MB"/><ref name="N1979-183"/>. Pod kierunkiem instruktorów Humena i Młynarskiego ukończył szkołę pilotażu w [[Bezmiechowa Górna|Bezmiechowej]] uzyskując kategorię C (uprawniająca do noszenia odznaki z trzema „mewkami”)<ref name="N1979-183"/>. Był członkiem sekcji sanockiej Szkoły Szybowcowej [[Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej|LOPP]]<ref name="TSS">{{Cytuj stronę | url = http://www.isanok.pl/aktualnosc/id104 | tytuł = Tradycje sportowe Sanoka do 1945 roku | data = 2007-01-26 | opublikowany = isanok.pl | data dostępu = 2017-08-03}}</ref>. Po studiach powrócił do Sanoka i podjął pracę w fabryce [[Sanok Rubber Company|Sanok Polska Spółka dla Przemysłu Gumowego]]<ref name="N1979-183"/>. Przystąpił do przyzakładowego Klubu Balonowego, dysponującego największym w kraju [[Sanok (balon)|balonem „Sanok”]] (o pojemności 2000 m³)<ref name="N1979-183"/>. Odbywał pierwsze loty wraz z Alfredem Miklerem oraz dyrektorem technicznym fabryki inż. Władysławem Kubicą<ref name="N1979-183"/>. W trwających od 16 czerwca 1938 Lwowskich Zawodach Balonowych balonów wolnych pilotując balon „Sanok” z por. [[Bronisław Koblański|Bronisławem Koblańskim]]<ref>Według innych źródeł leciał w parze wraz z kpt. [[Klemens Mitręga|Klemensem Mitręgą]], zob. {{Cytuj pismo | tytuł = „Syrena” pilotowana przez kobiety. Start balonów | czasopismo = [[ABC (dziennik)|ABC]] | wolumin = Nr 179 | strony = 5 | data = 18 czerwca 1938 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/287521}} Według innego źródła w parze z kpt. [[Franciszek Hynek|Franciszkiem Hynkiem]], zob. {{Cytuj pismo | tytuł = Lądowanie balonów wolnych | czasopismo = [[ABC (dziennik)|ABC]] | wolumin = Nr 136 | strony = 5 | data = 18 czerwca 1938 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/101459}}</ref>, docierając aż na obszar przygraniczny w pobliże wsi [[Wołkowce (rejon borszczowski)|Wołkowce]] i [[Dźwinogród (rejon borszczowski)|Dźwinogród]], a tym samym uzyskując najdalszy przelot i wygrywając rywalizację (podczas lądowania doznał złamania lewej nogi)<ref name="N1979-183"/><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zwycięzcy w zawodach krajowych | czasopismo = [[Skrzydlata Polska]] | wolumin = Nr 11 (171) | strony = 332 | data = 1938 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/350990}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Sport balonowy | czasopismo = Touring | wolumin = 12 | strony = 23 | data = 1938 | url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/390567}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | autor = Tomasz Matuszak | tytuł = Udział żołnierzy wojsk balonowych w imprezach sportowych w latach 1921–1939 | opublikowany= [[Centralne Archiwum Wojskowe]] | strony = 7 | url = https://caw.wp.mil.pl/plik/file/biuletyn/b23/b23_7.pdf}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20170803172041/http://www.balony.org.pl/pocztki-sportu-balonowego-w-polsce | tytuł = Początki sportu balonowego w Polsce | autor = Marcin Skobodziński | opublikowany = balony.org.pl | data dostępu = 2017-08-03}}</ref>. Pod koniec lat 30. udzielał się w działającej w podsanockich [[Olchowce|Olchowcach]] Szkole Szybowcowej [[Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej|Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej]] (m.in. wspólnie z [[Zbigniew Szuber|Zbigniewem Szuberem]])<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Andrzej Olejko]] | tytuł = Lotnicze tradycje Bieszczadów | wydawca = Ruthenus | miejsce = Krosno | data = 2011 | strony = 66 | isbn = 978-83-7530-141-0 | rozdział = 2. Lotnicze epizody z lat II Rzeczypospolitej. Zapomniane szybowisko}}</ref>.

W 1939 podjął pracę w [[Huta Stalowa Wola|Hucie Stalowa Wola]] nadal startując w zawodach balonowych w parze z Alfredem Miklerem<ref name="N1979-183"/>. W Warszawie zdał egzamin na pilota balonów wolnych uzyskując legitymację federacji [[Fédération Internationale de l’Automobile|FIA]]. Został wskazany jako członek załogi towarzyszącej na zawody o [[Puchar Gordona Bennetta (balonowy)|Puchar Gordona Bennetta]], planowane na wrzesień 1939, co uniemożliwił wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]]<ref name="N1979-183"/>.

Po zakończeniu wojny działał w utworzonej w Sanoku Filii Aeroklubu Rzeszowskiego nr 1 (m.in. ponownie z Adamem Bieniaszem)<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Andrzej Olejko]] | tytuł = Lotnicze tradycje Bieszczadów | wydawca = Ruthenus | miejsce = Krosno | data = 2011 | strony = 67 | isbn = 978-83-7530-141-0 | rozdział = 2. Lotnicze epizody z lat II Rzeczypospolitej. Zapomniane szybowisko}}</ref>. W 1946 został członkiem zarządu reaktywowanego wówczas [[Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku|sanockiego gniazda]] [[Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”|Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = Marcin Smoter | tytuł = Próba reaktywacji Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku w latach 1945–1949 | czasopismo = [[Rocznik Sanocki]] 2011 | wydawca = Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej | strony = 139-140 | issn = 0557-2096 | data = 2011 | url =}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.sokolsanok.pl/zarzad | tytuł = Zarząd | opublikowany = sokolsanok.pl | data dostępu = 2017-08-03}}</ref>. Od 1947 przebywał na obozach szkoleniowych dla pilotów pilotażu w miejscowościach [[Goleszów]] i [[Porąbka (województwo śląskie)|Porąbka–Żar]]<ref name="N1979-183"/>. Działał w sanockiej filii Aeroklubu Podkarpackiego nr 1<ref name="TSS"/>. Czynnym pilotem szybowcowym był do 1951<ref name="N1979-183"/>. Był jednym z inicjatorów powstania [[Oddział PTTK „Ziemia Sanocka” w Sanoku|oddziału PTTK w Sanoku]] (1951/1952)<ref>{{Cytuj pismo | autor = J. Czaja | tytuł = W 20-ecie PTTK. Dorobek godny uznania | czasopismo = [[Nowe Podkarpacie|Podkarpacie]] | wolumin = Nr 2 | strony = 7 | data = 8 października 1970 | url = http://www.kbc.krosno.pl/publication/514}}</ref>. Równolegle z pracą pedagogiczną zaangażował się w działalność sportową w dyscyplinach narciarstwa i lekkiej atletyki<ref name="N1979-183"/>. Będąc członkiem klubu Unia Sanok był współorganizatorem [[Województwo rzeszowskie (1945–1975)|Wojewódzkich]] Mistrzostw Okręgowych Juniorów w Lekkoatletyce rozegranych w czerwcu 1951 w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Mistrzostwa lekkoatletyczne juniorów województwa rzeszowskiego w Sanoku przyniosły dwa rekordy okręgu | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny Rzeszowskie]] | wolumin = Nr 176 | strony = 6 | data = 27 czerwca 1951 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/5140}}</ref>. Od końca 1952 był jednym z osób kierujących budową<ref>{{Cytuj pismo | autor = M. K. | tytuł = Wiadomości sportowe. Budują nowe obiekty sportowe | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny Rzeszowskie]] | wolumin = Nr 298 | strony = 4 | data = 15 grudnia 1952 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/3054}}</ref>. Na początku 1953 został kierownikiem mistrzostw Polski juniorów w narciarstwie w Iwoniczu<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Na iwonickim szlaku. Obsadza sędziowska na Mistrzostwa Polski Juniorów | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny Rzeszowskie]]-Nowiny Sportowe | wolumin = Nr 2 | strony = 1 | data = 12 stycznia 1953 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/3214}}</ref>. W 1953 został państwowym sędzią związkowym w narciarstwie, w 1975 sędzią międzynarodowym z prawem orzekania skoków narciarskich<ref name="MB"/><ref name="N1979-183"/><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zdjęcie | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny Rzeszowskie]] | wolumin = Nr 28 | strony = 5 | data = 1 lutego 1957 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/3273}}</ref>. Przez wiele lat działał w Okręgowym Związku Narciarskim w Krośnie<ref name="N1983-32"/>. Był także wieloletnim sędzią lekkoatletycznym<ref name="MB"/><ref name="N1979-183"/>. Na początku lat 70. odszedł na emeryturę<ref name="N1979-183"/>. Był także muzykiem i działaczem kulturalnym<ref name="MB"/>. Był członkiem zespołu wokalnego Czwórka Rewelersów, działającym w Powiatowym Domu Kultury, działającym w [[Budynek przy ul. Adama Mickiewicza 24 w Sanoku|budynku przy ul. Adama Mickiewicza 24 w Sanoku]] (prócz niego także m.in. [[Zbigniew Dańczyszyn]], [[Benedykt Gajewski]])<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Franciszek Oberc]] | tytuł = Sanok. Instytucje kultury | wydawca = Miejska Biblioteka Publiczna im Grzegorza z Sanoka w Sanoku | miejsce = Sanok | data = 1999 | strony = 58 | isbn = 83-909787-3-3 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/publication/429}}</ref>. Należał do sanockiej organizacji [[Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej|ORMO]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Marcin Drozd]] | tytuł = Praca uwieńczona sukcesem | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 11 (80) | strony = 2 | data = 1-15 czerwca 1977 | url =}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Marcin Drozd]] | tytuł = Praca na rzecz środowiska | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 13 (82) | strony = 5 | data = 1-15 lipca 1977 | url =}}</ref>.