'''Mały Kościelec''' ([[język{{w niemieckijęzyku|niem.]] de}}''KleineHintere Polnische Kapelle'', {{w języku|sk}}''Zadný Koščielec'', {{w języku|hu}}''Hátsó-Koscielec''<ref>{{cytuj |url=http://web.archive.org/web/20060306221326/http://www.fsz.bme.hu/mtsz/mhk/nevtar/bxxxix/bxxxix.htm |tytuł=Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych|data dostępu =2019-05-14}}</ref>) – wielowierzchołkowy [[Grzbiet górski|grzbiet]] będący zakończeniem [[Grań Kościelców|Grani Kościelców]], która na wysokości [[Zawratowa Turnia|Zawratowej Turni]] odbiega w północnym kierunku od [[Grań Tatr Wysokich Liliowe – Rysy|grani głównej Tatr Wysokich]] i oddziela [[Dolina Czarna Gąsienicowa|Dolinę Czarną Gąsienicową]] od [[Dolina Zielona Gąsienicowa|Doliny Zielonej Gąsienicowej]]<ref name=wet>{{cytuj książkę |imię=Zofia |nazwisko= Radwańska-Paryska |imię2=Witold Henryk |nazwisko2= Paryski|tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska|miejsce=Poronin|wydawca= Wyd. Górskie|rok=2004 |isbn = 83-7104-009-1}}</ref>. Pomiędzy Małym Kościelcem a [[Kościelec (Tatry)|Kościelcem]] położona jest przełęcz [[Karb (Tatry)|Karb]]. Mały Kościelec ma kilka niewybitnych wierzchołków, w kolejności od południa na północ: 1859 m, 1863 m, 1866 m, 1863 m, 1849 m, 1840 m, 1815 m, 1792 m, 1767 m. Masyw Małego Kościelca wrasta od północy w obszar [[Hala Gąsienicowa|Hali Gąsienicowej]]<ref>{{cytuj książkę|tytuł= Orla Perć. Mapa 1:5000 |miejsce=Kraków |rok=2005/2006|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-42-X}}</ref>.
Mały Kościelec stanowi typową grzędę międzydolinną, której w czasie zlodowacenia [[Tatry|Tatr]] lody nie zdążyły zniszczyć. Po obu jej stronach powstały [[Lodowiec górski|lodowce górskie]], które niżej łączyły się ze sobą. Porośnięty jest w większości [[Kosodrzewina|kosodrzewiną]]. U podnóży jego wschodnich zboczy znajduje się [[Kamień Karłowicza]] (upamiętniający [[Mieczysław Karłowicz|Mieczysława Karłowicza]], który zginął tu w [[lawina|lawinie]]) i [[Czarny Staw Gąsienicowy]], zaś u podnóży zboczy zachodnich [[Dwoisty Staw Gąsienicowy]] i duży płaski teren zwany [[Roztoka Stawiańska|Roztoką Stawiańską]]<ref name=nyka>{{cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>.
