Styl potoczny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodano info
lit.
Linia 1:
'''Styl potoczny''' – [[styl (językoznawstwo)|styl funkcjonalny]] mowy stosowany przede wszystkim dla celów komunikatywnych, używany powszechnie do swobodnych [[komunikacja językowa|kontaktów językowych]]{{odn|Bańko|2006|s=84}}, opozycyjny wobec języka książkowego<ref>{{Cytuj | tytuł=Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego | rozdział=[https://sjp.pwn.pl/doroszewski/potoczny;5479090.html potoczny] | praca=PWN | opublikowany=sjp.pwn.pl | data dostępu=2019-05-16}}</ref>. Stanowi formę językąjęzyka zauważalnie nacechowaną pod względem ekspresywnym i emocjonalnym, niespecjalistyczną i antropocentryczną; charakteryzuje się gęstym występowaniem [[związek frazeologiczny|związków frazeologicznych]], wyrazistą strukturą słowotwórczą wyrazów i ich konkretnością. W stylu potocznym występują liczne elementy językowe oceniające rzeczywistość ujemnie; cechuje się on szybko zmieniającą się [[słownictwo|leksyką]], w której duży udział mają wyrażenia o pochodzeniu [[socjolekt|środowiskowym]] i [[język obcy|obcym]]. Styl ten nie wykazuje istotnej odrębności fonetycznej względem innych form języka. Obserwuje się w nim wiele skrótów oraz tzw. potok składniowy{{odn|Kwiek-Osiowska|1992|s=101-103}}, czyli tendencję do luźnego, niepełnego porządkowania wyrazów pod względem logiczno-syntaktycznym.
 
Posługiwanie się mową potoczną nie oznacza z definicji odejścia od zasad [[język standardowy|języka standardowego]] – oprócz funkcjonujących w języku codziennym elementów nienormatywnych, można wyróżnić środki językowe mające charakter potoczny, ale wciąż mieszczące się w obrębie standardu<ref>{{Cytuj | czasopismo=NGS | wolumin=17 | s=208-233 | url=http://books.google.com/books?id=8vYsAQAAIAAJ | data=1992 | wydawca=German Department, Hull University | język=en}}</ref>. Pojęcia takie jak formalny, nieformalny, potoczny czy kolokwialny odnoszą się bardziej do kwestii stylu i [[rejestr (językoznawstwo)|rejestr]]u, aniżeli do dychotomii między językiem standardowym a niestandardowym, występującej m.in. na poziomie zróżnicowania [[dialekt]]alnego<ref>{{cytuj|autor r=[[Peter Trudgill|Trudgill, Peter]];|data=1999|rozdział=[http://vceresources.stpats.vic.edu.au/uploads/8/4/1/5/8415601/trudgill.1999.pdf Standard English: what it isn’t]|autor=T.Bex; R.J. Watts|tytuł=Standard English: The Widening Debate|s=117–128|miejsce=Londyn|wydawca=Routledge|język=en}}</ref>.