Bellerofont: Różnice pomiędzy wersjami

Uchodził za syna [[Posejdon]]a i [[Eurynome (córka Nisosa)|Eurynome]] (Eurymeda)<ref name="P. Grimal (83-04-04673-3)">{{cytuj książkę|nazwisko=Grimal|imię=Pierre|autor link=Pierre Grimal|tytuł=Słownik mitologii greckiej i rzymskiej|wydawca=[[Zakład Narodowy im. Ossolińskich]]|miejsce=Wrocław|data=2008|strony=53|isbn=83-04-04673-3}}</ref>. Jego „ludzkim” ojcem był król [[Glaukos (syn Syzyfa)|Glaukos]]<ref name="P. Grimal (83-04-04673-3)" />, syn [[Syzyf]]a. Bawiąc się łukiem ojca zabił przypadkowo brata, za co został wygnany z dworu. Schronienie znalazł u króla [[Projtos]]a. Jego żona, [[Steneboja]] (Anateja), zakochała się w Bellerofoncie, ale ten nie odwzajemnił uczucia, za co oskarżyła go o zaloty do niej (motyw żony Putyfara). Król Projtos, nie chcąc naruszyć praw gościnności, wysłał Bellerofonta z listem do swego teścia, [[Jobates]]a, króla Licji, by ten kazał zabić młodzieńca (stąd powiedzenie „list Bellerofonta”, łac. ''Bellerophontis litterae''). Jobates wysłał Bellerofonta, aby zabił [[Chimera (mitologia)|Chimerę]], co ostatecznie mu się udało dzięki pomocy [[Pegaz (mitologia)|Pegaza]]{{odn|Miraglia|2010|s=100}}, cudownego skrzydlatego rumaka, który wyskoczył z brzucha [[gorgony]] [[Meduza (córka Forkosa)|Meduzy]], gdy [[Perseusz]] uciął jej głowę. Bellerofont zdołał okiełznać Pegaza. Wysłany na wojnę z [[Amazonki (mitologia)|Amazonkami]] powrócił z niej w triumfie, zabijając też po drodze atakujących z zasadzki zabójców. W nagrodę Jobates dał Bellerofontowi za żonę swoją córkę [[Filonoe (córka Jobatesa)|Filonoe]], z którą miał troje dzieci: [[Isandros]]a, [[Hippolochos (syn Bellerofonta)|Hippolochosa]] (ojca Glaukosa, który pod Troją zamienił zbroje z [[Diomedes (syn Tydeusa)|Diomedesem]]) i [[Laodamia (córka Bellerofonta)|Laodamię]] (matkę Sarpendona). Z czasem utracił łaskę bogów z powodu pychy i został przez [[Zeus]]a strącony na ziemię, gdy próbował dostać się na [[Olimp]] na Pegazie; ślepy i chromy błąkał się później samotnie aż do śmierci.