Michał Kazimierz Ogiński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
poprawa przek., WP:SK, źródła/przypisy, kat., szablon |
||
Linia 19:
|żona = [[Aleksandra Ogińska|Aleksandra Czartoryska]]
|dzieci =
|odznaczenia = {{order|OOB}} {{order|PL-OŚS|1}} {{order|OŚAP}} {{order|OŚAN}}
|commons = category:Michał Kazimierz Ogiński
|wikiźródła =
Linia 31:
Patent generała uzyskał w 1748 jako pisarz w litewskim wojsku. Był posłem [[Powiat piński (I Rzeczpospolita)|powiatu pińskiego]] na [[Sejm walny I Rzeczypospolitej|sejm]] 1746 roku<ref>Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.II. Dyaryusz sejmu z r.1746. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1912, s. 241.</ref>. Poseł powiatu starodubowskiego na sejm 1748 roku<ref>Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.I. Dyaryusz sejmu z r.1748. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII i Diarium comitiorum anni 1748 wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1911, s. 304.</ref>. W 1757 jako wolontariusz francuski walczył [[Bitwa pod Hastenbeck|pod Hastenbeck]], co stanowiło całość jego edukacji wojskowej.
W 1761 poślubił wdowę [[Aleksandra Ogińska|Józefę Aleksandrę Sapiehę]] z Czartoryskich.
W 1764 roku wojewoda wileński był jednym z kandydatów [[Rosja|Rosji]] do tronu polskiego. Członek [[Komisja Wojskowa Wielkiego Księstwa Litewskiego|Komisji Wojskowej Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w 1764 roku<ref>Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 170.</ref>. Był członkiem [[Konfederacja radomska|konfederacji radomskiej]] 1767 roku<ref>Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 226.</ref>. 23 października 1767 roku wszedł w skład [[Sejm delegacyjny|delegacji]] [[Sejm
Typ oświeconego magnata. Doskonale gospodarował w swoich dobrach, wznosząc wiele fabryk i manufaktur. Zbudował [[trakt pińsko-wołyński]], a w latach 1765-1784 [[Kanał Ogińskiego]] łączący [[Niemen]] z [[Dniepr]]em. Był europejskiej sławy muzykiem. Studiował grę skrzypcową u G.B. Viottiego. Grał na harfie i klarnecie. Na swoim dworze w [[Słonim]]iu utworzył centrum kultury i sztuki, utrzymywał teatr operowy i sławną orkiestrę. Pisał bajki, wiersze, piosenki, tłumaczył z obcych języków. Udoskonalił mechanizm [[harfa|harfy]], skomponował zbiór polonezów na skrzypce i fortepian; jak się przypuszcza wiele z polonezów powszechnie przypisywanych [[Michał Kleofas Ogiński|Michałowi Kleofasowi Ogińskiemu]] w rzeczywistości może być autorstwa Michała Kazimierza<ref>{{CytatD
Linia 43:
== Ordery ==
W 1755 odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]], a w 1765 [[Order Świętego Stanisława|Orderem św. Stanisława]]<ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 177.</ref>. Od 1763 kawaler rosyjskich orderów [[Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania|św. Andrzeja Apostoła]] i [[Order Świętego Aleksandra Newskiego|św. Aleksandra Newskiego]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 185.</ref>, a od 1791
== Epitafium ==
Linia 111:
[[Kategoria:Polacy odznaczeni Orderem Świętego Aleksandra Newskiego]]
[[Kategoria:Polacy odznaczeni Orderem Orła Czarnego]]
[[Kategoria:Polacy odznaczeni Orderem Orła Czerwonego]]
[[Kategoria:Polscy bajkopisarze]]
[[Kategoria:Polscy dramaturdzy XVIII wieku]]
|