ORP Grom (1936): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Geneza: Poprawka gramatyczna. |
m →Zatopienie okrętu: drobne merytoryczne |
||
Linia 158:
Ataku dokonał samolot [[Heinkel He 111]], należący do [[Kampfgeshwader 100|''Kampfgruppe 100'']] (KG 100){{#tag:ref|Kampfgeschwader 100 „Wiking”, operująca na norweskim teatrze wojny w latach 1939–1940 jako niezależny pułk (''Gruppe''){{r|KG100}}.|group="uwaga"}} i stacjonujący na lotnisku Vaernes koło [[Trondheim]]. Dowódcą samolotu był kapitan Gerhard (Gerd) Korthals{{odn|Kondracki|2013|s=56–59}}, który za ten czyn odznaczony został [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym]] I klasy{{r|Bratbak1997}}.
Po rozkazie dowódcy załoga w spokoju i pomagając sobie wzajemnie ewakuowała się z tonącego okrętu. Ocalały tylko trzy tratwy ratunkowe{{r|Trawicki2010}}, uratowano 17 oficerów, w tym dowódcę okrętu i dowódcę Dywizjonu Niszczycieli, oraz 137 podoficerów i marynarzy – wśród uratowanych było 26 rannych{{odn|Borowiak|2008|s=277}}. Zginęło 59 członków załogi (1 oficer, 25 podoficerów i 33 marynarzy), część w wyniku wybuchów, część została zablokowana w pomieszczeniach wewnątrz okrętu (m.in. w pomieszczeniu bosmańskim, skąd nie mogli się wydostać przez zbyt wąskie bulaje), część w wodzie, w wyniku ostrzelania rozbitków z karabinów maszynowych przez Niemców. Dzięki poświęceniu oficera-mechanika, por. mar. [[Aleksy Leszek Krąkowski|Krąkowskiego]], który zbiegł do kotłowni, aby odstawić kotły, oraz niezidentyfikowanego torpedysty, który zabezpieczył bomby głębinowe, nie nastąpiły podwodne wybuchy zagrażające pływającym w wodzie rozbitkom{{odn|Pertek|1987|s=248}}{{odn|Kosiarz|1981|s=124–128}}. Z pomocą przybyły brytyjskie okręty HMSS [[HMS Aurora (1936)|„Aurora”]], [[HMS Enterprise (1926)|„Enterprise”]], [[HMS Bedouin (1937)|„Bedouin”]] i [[HMS Faulknor (1934)|„Faulknor”]], które ostrzałem uciszyły karabiny ostrzeliwujące rozbitków polskiego niszczyciela i podjęły ich z wody{{odn|Koszela|2013}}{{odn|Pertek|1987|s=248}}. Woda w fiordzie miała temperaturę około 3 °C{{odn|Kondracki|2013|s=57}}, niektórzy marynarze zmarli później na pokładach brytyjskich okrętów z powodu [[
Szef KMW nie zarządził przeprowadzenia śledztwa w sprawie utraty okrętu. Wprawdzie nie dopatrzono się winy dowódcy okrętu, kmdr. por. Hulewicza, i nie postawiono mu zarzutów, jednak jego kariera została zachwiana – nie powierzono mu już samodzielnego dowództwa na żadnym okręcie MW{{odn|Borowiak|2008|s=278}}. 82 członkom załogi „Groma” przyznano polskie i brytyjskie odznaczenia: m.in. kmdr por. Hulewicz odznaczony został przez króla [[Jerzy VI Windsor|Jerzego VI]] ''[[Distinguished Service Order]]''{{odn|Borowiak|2008|s=278}}<ref name="DSO">{{Cytuj stronę | url = http://www.polishforcesinbritain.info/BritishAwardstoPolishNavy.htm | tytuł = Honorary Companion of the Distinguished Service Order (D.S.O.) | opublikowany = polishforcesinbritain.info | język = en | data dostępu = 2017-07-22}}</ref>. Por. mar. Aleksy Krąkowski został w uznaniu jego poświęcenia promowany pośmiertnie do stopnia kapitana marynarki. Ocaleni członkowie załogi zostali, po urlopie odpoczynkowym, skierowani ponownie do służby – większość z nich obsadziła przejęty przez ''RN'' francuski niszczyciel [[Ouragan (1924)|„Ouragan”]]{{odn|Borowiak|2008|s=278}}.
| |||