Mikołaj Dzierzgowski: Różnice pomiędzy wersjami

Obok [[Jan Łaski (prymas)|Jana Łaskiego]] był przywódcą antyhabsburskiego stronnictwa narodowego. 7 grudnia 1550 w katedrze na [[Wawel]]u ukoronował królową [[Barbara Radziwiłłówna|Barbarę Radziwiłłównę]]. 30 lipca 1555 tamże dał ślub i koronował [[Katarzyna Habsburżanka|Katarzynę Habsburżankę]]. {{Fakt|Aktywnie zwalczał szerzącą się wówczas w Polsce [[apostazja|apostazję]]|data=2019-06}}. Zagrożony zwołaniem przez [[Zygmunt II August|Zygmunta II Augusta]] soboru narodowego, zwołał w Warszawie zjazd biskupów. W 1556 roku zwołał [[Kontrreformacja|kontrreformacyjny]] [[Synod w Łowiczu]], na którym między innymi potępiono Dorotę Łazęcką<ref>Janusz Tazbir, Historia Kościoła katolickiego w Polsce 1460-1795. Warszawa 1966, s. 54</ref> (spaloną żywcem na stosie 1 czerwca 1556 roku) oraz trzech innych Żydów którzy rzekomo z dostarczonej przez nią hostii wytoczyli butelkę krwi<ref name="Berwiński">{{cytuj książkę|nazwisko=Berwiński|imię=W.|tytuł=Studya o gusłach, czarach, zabobonach i przesądach ludowych|strony=162|inni=(cyt. za: Oskar Kolberg, ''Mazowsze, Obraz etnograficzny'', tom 1, Kraków, 1885, s.30)|tom=II|url=http://www.archive.org/stream/mazowszeobrazet00gersgoog#page/n45/mode/1up/ dostęp on-line}} </ref>. Pod jego wpływem Zygmunt August wydał 13 stycznia 1557 edykt przeciwko ''nowinkarzom religijnym'', godzący w [[Protestantyzm|protestantów]].