Komunistyczna Partia Finlandii: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 25:
 
== Historia ==
W 1918 roku ''czerwoni'' przegrali [[Wojna domowa w Finlandii|fińską wojnę domową]]. [[Socjaldemokratyczna Partia Finlandii]] poparła stronę przegranych, a kilku z jej przywódców uciekłoudało się do [[Związek Radziecki|Związku Radzieckiego]]. Część z tych uchodźców założyła w Moskwie Komunistyczną Partię Finlandii<ref>[http://www.eduskunta.fi/triphome/bin/hx5000.sh?{hnro}=911514&{kieli}=su&{haku}=kaikki Eduskunta - edustajamatrikkeli<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. SKP była nielegalna w Finlandii aż do 1944 roku. Po wojnie kontynuacja SKP zdominowała [[Demokratyczny Związek Narodu Fińskiego]], który został założony w 1944 roku jako organizacja zrzeszająca ugrupowania radykalnej lewicy.
 
W latach 1944-1979 poparcie wyborcze dla Demokratycznego Związku Narodu Fińskiego mieściło się w przedziale 17%–24%. Komuniści uczestniczyli w kilku rządach, ale Finlandia nigdy nie miała komunistycznego premiera lub prezydenta. W połowie 1960 roku Departament Stanu USA szacował liczbę członków partii na około 40 000 (1,44% populacji w wieku produkcyjnym)<ref>http://www.jstor.org/discover/10.2307/1953329?uid=3738840&uid=2&uid=4&sid=56187681863</ref>. SKP otrzymywała znaczną pomoc finansową od Związku Radzieckiego. Na linii SKP-Moskwa dochodziło jednak do częstych zgrzytów, radzieckie groźby wycofania poparcia były głównym powodem tego, że reformiści zdecydowali się nie wydalić z partii nieugiętej stalinowskiej mniejszości (tzw. taistoistów, nazywanych tak od imienia przywódcy tej frakcji Taisto Sinisalo).
 
Głównym rywalem SKP w dominacji na lewicy była Socjaldemokratyczna Partia Finlandii. Komuniści stopniowo tracili poparcie, osłabieni przez wewnętrzne spory. TaistoistsTaistoiści często atakowałaatakowali [[eurokomunizm|eurokomunistów]] w kierownictwie partii. W praktyce partia składała się z dwóch równoległych struktur. W 1985-1986 wykluczono z partii dużą liczbę Taistoists, setki organizacji partyjnych z tysiącami członków. Założyli oni Komunistyczną Partię Finlandii (Jedność). Upadek Związku Radzieckiego doprowadził do ideologicznych konfliktów w partii. Złe inwestycje zrealizowane w latach rządów Aalto spowodowały bankructwo finansowe w 1992. Większość działaczy SKP, razem z innymi organizacjami członkowskimi SKDL, założyła w 1990 roku [[Sojusz Lewicy]].
 
SKP (jedność) zarejestrowała się jako Komunistyczna Partia Finlandii w 1997 roku. Jej wynik w wyborach w 2007 roku wyniósł 0,7%.