Chińska Republika Ludowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 2401:4900:367B:E253:1:1:491E:D32E (dyskusja). Autor przywróconej wersji to PMG.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 122:
Na przełomie lat 50. i 60. nastąpił [[rozłam radziecko-chiński]] w wyniku którego Chiny popadły w długoletni konflikt z [[blok wschodni|blokiem wschodnim]]. Także dotychczas dobre relacje z Indiami uległy pogorszeniu co poskutkowało siłowym zajęciem przez Chiny spornych obszarów północnego [[Kaszmir (region)|Kaszmiru]] ([[wojna chińsko-indyjska]]). W 1966 roku zwolennicy frakcji Mao w rządzie ogłosili [[rewolucja kulturalna|rewolucję kulturalną]] w ramach której politykę regulacji potępiono a jej zwolenników odsunięto z rządu. W 1969 roku miał miejsce [[konflikt nad Ussuri]] w trakcie którego Chiny starły się z wojskiem [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Po 1971 (śmierć [[Lin Biao]]) [[Zhou Enlai]] podjął pierwszą nieudaną próbę rezygnacji z części celów rewolucji kulturalnej która jak się okazało była w mniemaniu wielu porażką. Śmierć Mao w 1976 roku doprowadziła do usunięcia z partii frakcji „radykalnej” ([[banda czworga]]) i zwolenników rewolucji kulturalnej. Od 1977 roku do władzy stopniowo powracał Deng Xiaoping który następnie na wiele lat objął władzę w Chinach. Na początku lat 80. [[Hua Guofeng]]a zastąpili liberalnie nastawienie [[Zhao Ziyang]] i [[Hu Yaobang]]. W ramach zmian politycznych potępiono rewolucję kulturalną, rehabilitowano osoby represjonowane w trakcie jej trwania, zliberalizowano gospodarkę i kontynuowano politykę „otwarcia na świat” (która została zapoczątkowana przez Mao u schyłku jego życia). W ramach reform dekolektywizowano rolnictwo, utworzono sektor prywatny i utworzono specjalne strefy ekonomiczne.
 
W ramach odprężenia międzynarodowejmiędzynarodowego doszło do normalizacji stosunków z ZSRR oraz podtrzymano zapoczątkowane przez Mao kontakty ze [[Stany Zjednoczone|Stanami Zjednoczonymi]]. Zahamowanie gospodarki doprowadziło w 1989 roku do [[Protesty na placu Tian’anmen w 1989|protestu na placu Tian’anmen]] stłumionego przez armię. Po tym incydencie miejsce Zhao Ziyanga jako przywódcy rządzącej partii objął [[Jiang Zemin]]. Chiny kontynuują reformy gospodarcze i rozwijają relacje zagraniczne. Pod koniec lat 90. w skład ChRL weszły dotychczasowe kolonie państw zachodnich – [[Hongkong]] i [[Makau]]. Bardzo szybki wzrost gospodarczy doprowadził do tego, że w 2006 roku Chiny stały się trzecią pod względem wielkości gospodarką świata<ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Chiny-Historia;4201798.html Chiny. Historia.]</ref>.
 
== Ustrój polityczny ChRL ==