Wassily Kandinsky: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy
źródła/przypisy
Linia 16:
|epoka = [[Ekspresjonizm (sztuka)|Ekspresjonizm]], [[Abstrakcjonizm]]
|muzeum artysty =
|ważne dzieła = ''Błękitny Jeździec''
|faksymile =
|opis faksymile =
Linia 33:
W 1896 wyjechał do Monachium, aby w całości oddać się malarstwu. [[Akademia Sztuk Pięknych w Monachium]] uznała jednak jego umiejętności za niedostateczne. Zdecydował się więc na studia w szkole rysunku [[Anton Ažbe|Antona Ažbe]]. W 1900 został przyjęty na Akademię Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie studiował pod okiem [[Franz von Stuck|Franza von Stucka]]. Przez pięć lat podróżował wraz z [[Gabriele Münter|Gabrielą Münter]] po Europie. Następnie wrócił z nią do Bawarii i osiedlił się w [[Murnau am Staffelsee|Murnau]]. Był to okres bardzo intensywnego i owocnego poszukiwania inspiracji. Obrazy pochodzące z tamtego czasu to pejzaże charakteryzujące się dysharmonią kolorów. Często inspirował się również starymi rosyjskimi opowieściami, tworząc urzekające dzieła sztuki.
 
W 1901 r. założył grupę artystyczną ''Die Phalanx''. W ciągu czterech lat Kandinsky zorganizował dwanaście wystaw dla członków grupy. W 1909 r., m.in. wraz z [[Aleksiej Jawlensky|Jawlenskim]], [[Alexander Kanoldt|Kanoldtem]], [[Alfred Kubin|Kubinem]], Münter, założył ''[[Neue Künstlervereinigung]]'' (z niem. Nowanowe Grupastowarzyszenie Artystówartystów)<ref>https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Neue-Kuenstlervereinigung;3946823.html.</ref> i został powołany na jej przewodniczącego. Za największy sukces Kandinskiego uważa się założenie w 1911 (wraz z przyjacielem [[Franz Marc|Franzem Marcem]]) grupy ''[[Der Blaue Reiter]]''. W tym samym roku artysta znalazł swoje upodobanie w literaturze. W 1912 wydał swoją pierwszą książkę „O duchowości w sztuce”.
 
Po wybuchu wojny Kandinsky opuścił Niemcy i 3 sierpnia 1914 udał się wraz z Gabrielą Münter do Szwajcarii, gdzie zaczął pisać swoją drugą książkę „Punkt i linia, a płaszczyzna”. W listopadzie 1914 rozstał się z Münter, która wróciła do Monachium, zaś sam Kandinsky wyruszył do Moskwy. Jesienią 1916 poznał Ninę Andrejewską, córkę rosyjskiego generała, którą poślubił w 1917 r.
Linia 60:
 
== Publikacje ==
* ''DuÜber spiritueldas dansGeistige l’artin der Kunst'', 1912.
* ''Punkt und Linie zu Fläche'' 1926 (''Punkt i Linia a Płaszczyzna – Przyczynek do Analizy Elementów Malarskich'', wyd. pol. 1986).
 
== Przypisy ==