Kurt Schwaen: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Fiszka (dyskusja | edycje)
poprawa linków
m →‎Życiorys: tak nie linkujemy
Linia 33:
Urodził się i mieszkał (do 1929) w [[Katowice|Katowicach]], w kamienicy przy [[Plac Wolności w Katowicach|pl. Wolności]] 7.
 
Schwaen studiował fortepian, organy i kompozycję u [[Fritz Lubrich|Fritza Lubricha]]. W latach 1929–1933 studiował na uniwersytetach w [[Berlin]]ie i [[Wrocław]]iu, gdzie do jego nauczycieli należeli [[Curt Sachs]] i [[:de:Arnold Schering|Arnold Schering]]. W roku 1930 poznał poznał [[Hanns Eisler|Hannsa Eislera]], który silnie wpłynął na jego styl kompozytorski. Jako student stał się aktywnym członkiem ugrupowania antyfaszystowskiego i wstąpił do [[Komunistyczna Partia Niemiec|Komunistycznej Partii Niemiec]]. W latach 1935–1938 był więziony z powodu poglądów politycznych.
 
Po wojnie wrócił do [[Berlin]]a i większość swojego czasu poświęcił pracy na rzecz odbudowy kultury muzycznej tego miasta. Komponował dla amatorskich zespołów muzycznych, chórów, szkół muzycznych i zespołów kameralnych, ale też publikował i był doradcą muzycznym. W latach 1953–1956 pracował z [[Bertolt Brecht|Bertoltem Brechtem]], który miał ogromny wpływ na jego przyszłe kompozycje. Pracował też z [[Ernst Busch (aktor)|Ernstem Buschem]]. Komponował w różnych [[Lista gatunków muzycznych|gatunkach]], tworząc [[kantata|kantatę]] dla dzieci zatytułowaną „Król Midas”. W 1961 roku został członkiem [[Akademie der Künste|Niemieckiej Akademii Sztuki]], gdzie w latach 1965–1970 był szefem departamentu muzyki. Od 1962 do 1978 roku był prezesem Narodowego Komitetu Muzyki Ludowej [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] (Präsident des Nationalkomitees Volksmusik der DDR). W latach 1973–1981 kierował teatrem muzycznym dla dzieci w [[Lipsk]]u. Wśród jego nagród są doktorat honoris causa [[Uniwersytet w Lipsku|Uniwersytetu w Lipsku]] (1983) i kilka nagród państwowych. Spuścizna Schwaena obejmuje ponad 620 tytułów. Część jego prac, takich jak m.in. Koncert fortepianowy nr 2 (1987), pokazują wpływ jaki odcisnęły na nim kilkukrotne podróże do [[Wietnam]]u. Wśród późniejszych jego prac warto wymienić współautorstwo poematu muzycznego „Plac Poczdamski” (''Potsdamer Platz'') z 1998 roku. Pod koniec życia zamieszkał w dzielnicy [[Berlin]]a [[Mahlsdorf (dzielnica Berlina)|Mahlsdorf]], gdzie zmarł w wieku 98 lat.