Różaniec (województwo lubelskie): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
→Historia: przypis |
||
Linia 67:
W 1624 wieś została doszczętnie spalona i zniszczona podczas [[Bitwa pod Martynowem#Najazd tatarski|najazdu tatarskiego]]. W wyniku najazdu około pięciuset osób zabito lub zabrano do [[jasyr|niewoli]]. Wieś jednak szybko się odbudowała i już w 1629 roku stał nowy [[folwark]] ordynacki. W początkach XVII w. we wsi istniał też dwu łanowy folwark wójtowski, który był w posiadaniu rodziny Jamińskich – wnuków założyciela wsi. Podczas [[Potop szwedzki|potopu szwedzkiego]] różaniecki folwark został ponownie zniszczony, ale już w 1664 roku odbudowano zabudowania dworskie i odnowiono ogród. Na początku osiemnastego stulecia w folwarku znajdował się budynek czeladni z którego korzystał [[podstarości]], a także [[staw rybny]]. W 1705 zbudowano w Różańcu [[browar]], a w 1707 roku na rzece Lubieni odbudowano młyn z [[Folusz (budynek)|foluszem]]. Przemarsze wojsk w czasie [[III wojna północna|wojny północnej]] sprawiły, że wieś znowu została wyniszczona. W roku 1739 wzniesiono nową cerkiew drewnianą na miejscu poprzedniej (według innego źródła nastąpiło to dopiero w 1811<ref name=":0" />).
Wieś była wzmiankowana w [[Regestr poborowy|regestrach poborowych]], które zapisali poborcy podatkowi [[Ziemia przemyska|ziemi przemyskiej]] z lat: 1628<ref>Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. ''Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 1. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1628''. Wydawnictwo WSP Rzeszów 1997 {{ISBN|83-87288-55-1}} (str. 128)<br/ >[Cytat: ''Rozaniec: de laneis 12 per gr 30; pop de sinagoga fl. 2; molendinum korzecznik 1 rotae gr 24; tabernator ab hortulania libera gr 12; inquilini pauperes 6 per gr 2 .....................15/18/0'']</ref>, 1651, 1658 i 1674.
W drugiej połowie XVIII wieku Różaniec zaczął pełnić funkcję ''klucza dóbr'' ordynacji, do którego należały [[Płusy (województwo lubelskie)|Płusy]] i [[Wola Różaniecka]]. Podczas zaboru austriackiego w 1784 roku [[Andrzej Hieronim Zamoyski|ówczesny ordynat]] osadził w Różańcu 12 rodzin [[Niemcy|niemieckich]]. W [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]] po 1815 Różaniec stał się wsią graniczną. Podczas [[Powstanie styczniowe|powstania w 1863]] roku miejscowi chłopi rekrutowali się do oddziałów powstańczych a dwór zaangażowany był w przemyt broni z [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicji]]. W XIX wieku miejscowość była przejściowo siedzibą [[gmina Wola Różaniecka|gminy Wola Różaniecka]]<ref name=":0" />.
| |||