Średniowiecze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wieki_ciemne_(%C5%9Bredniowiecze) |
Braniewiak (dyskusja | edycje) lit. |
||
Linia 65:
[[Plik:Frühmittelalterliches Dorf.jpg|thumb|[[Rekonstrukcja (architektura)|Rekonstrukcja]] wczesnośredniowiecznej bawarskiej wsi]]
{{osobny artykuł|Kuchnia średniowiecza|Sztuka przedromańska|Architektura przedromańska}}
W zachodniej Europie część rzymskich rodzin arystokratycznych wymarła, natomiast inne stały się bardziej związane ze sprawami [[Kościół katolicki|Kościoła]] niż ze sprawowaniem władzy świeckiej. Znacznie zmniejszyło się znaczenie klasycznego wykształcenia oraz znajomość nauki i literatury klasycznej, która praktycznie zanikła. Umiejętność czytania i pisania nadal była ceniona, stała się ona jednak bardziej umiejętnością praktyczną niż oznaką statusu społecznego. W IV wieku [[Hieronim ze Strydonu|św. Hieronim]] (zm. 420) miał sen, w którym Bóg upominał go, że poświęca więcej czasu na studiowanie [[Cyceron]]a niż [[Biblia|Biblii]]. W VI wieku [[Grzegorz z Tours]] (zm. 594) miał podobny sen, ale był upominany nie za czytanie Cycerona, lecz za naukę [[Stenografia|stenografii]]{{odn|Brown|1989|s=174–175}}. Pod koniec VI wieku głównymi środkami oddziaływania
Kultura arystokratyczna wyrażała się bardziej poprzez wystawne uczty na dworach niż przez twórczość literacką. Arystokracja podkreślała swój status, nosząc ozdoby ze złota i klejnotów. Królowie i władcy utrzymywali drużyny wojowników, którzy tworzyli podstawową siłę zbrojną tego okresu. Składały się one z młodych mężczyzn, którzy mieli być wierni swojemu władcy. Jeżeli ich władca poległ w walce, oni również powinni byli walczyć do końca{{odn|Geary|1988|s=56–57}}. Wśród arystokracji duże znaczenie przypisywano więziom rodzinnym, jak również do lojalności, odwagi i honoru. Prowadziło to do powszechnego występowania waśni rodowych wśród arystokracji. Ich przykłady w Galii [[Merowingowie|Merowingów]] opisywał Grzegorz z Tours. Większość waśni kończyła się jednak wypłatą [[Główszczyzna|odszkodowania]]{{odn|Wickham|2009|s=189–193}}. Wśród arystokracji kobiety pełniły przede wszystkim rolę żon i matek, przy czym rola matek władców była szczególnie widoczna w Galii Merowingów. Ze względu na mniejszą liczbę niepełnoletnich władców w społeczeństwie [[Anglosasi|anglosaskim]] mniejsza była rola królowych matek, lecz było to kompensowane rolą kobiet jako [[opat]]ek klasztorów. Wydaje się, że tylko w Italii kobiety zawsze pozostawały pod ochroną i kontrolą męskiego członka rodu{{odn|Wickham|2009|s=195–199}}.
| |||