Działko M61 Vulcan: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1965]] r. [[ZSRR]] w odpowiedzi na działko M61 Vulcan stworzył [[Działko GSz-6-23]] napędzane energią gazów prochowych.

Działko M61 Vulcan zostało zbudowane w systemie Gatlinga, co oznacza, że podczas każdego obrotu zespołu luf z każdej z nich pada tylko jeden strzał. Zastosowanie wielu luf zapewnia uzyskanie bardzo dużej szybkostrzelności, rzędu 100 strzałów na sekundę, oraz odpowiednią trwałość luf poprzez zminimalizowanie ich nagrzewania i związanego z tym szybszego zużywania. Średni czas pomiędzy awariami i zacięciami wynosi 10 tysięcy strzałów, co czyni tę broń bardzo niezawodną. Sukces tego działka przyczynił się do określania nazwą Vulcan wszystkich podobnych konstrukcji, chociaż nazwa ta jest przypisana tylko do działka M61.

Pierwszą maszyną, którą wyposażono w działko Vulcan był F-104 Starfighter, ale maszyną, która po raz pierwszy użyła go bojowo przeciwko [[wietnam]]skim MiG-om był [[Republic F-105 Thunderchief|F-105 Thunderchief]]. Wkrótce znalazło się ono także na wyposażeniu maszyn [[LTV A-7 Corsair II|A-7D Corsair II]] zastępując standardowe dwulufowe działko, oraz wszystkich później wprowadzonych myśliwców. Najbardziej znaczącym zastosowaniem działka M61 Vulcan było zainstalowanie go w postaci zasobnika podwieszanego w całkowicie pozbawionym uzbrojenia strzeleckiego myśliwcu przewagi powietrznej [[McDonnell Douglas F-4 Phantom II|F-4E Phantom II]], który został zaprojektowany do walki tylko z wykorzystaniem [[pocisk rakietowy|pocisków rakietowych]] [[AIM-7 Sparrow]]. Początkowo uznawano, że działka ustępują skutecznością pociskom rakietowym dalekiego zasięgu, ale doświadczenia [[wojna wietnamska|wojny wietnamskiej]] dowiodły ich znacznej przydatności w wielu sytuacjach bojowych. Zabudowane działka charakteryzowały się również większą skutecznością niż ich odmiany w podwieszanych zasobnikach.

* [[Działko GSz-6-23]]