Biełsat TV: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Stosunek białoruskich władz: Proszę podać przypis, dowód na zamieszczony temat.
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
linki zewnętrzne, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, źródła/przypisy
Linia 8:
|system emisji =
|kraj = {{Państwo|POL}}
|język = [[językbiałoruski, białoruski|białoruski]]rosyjski
|siedziba = [[Warszawa]], ul. [[Ulica Jana Pawła Woronicza w Warszawie|Jana Pawła Woronicza]] 17
|udziały w rynku =
Linia 17:
|commons = Category:Belsat TV
|www = http://www.belsat.eu
|slogan = Biełsat - Twojebliżej prawowaszych wyboruspraw
}}
[[Plik:Belsat zespół.jpg|thumb|240px|Zespół telewizji Biełsat TV, grudzień 2010]]
'''Biełsat''' ([[język białoruski|biał.]] Белсат, ros. Белсат, ang. Belsat) – stacja telewizyjna nadająca w językach [[język białoruski|języku białoruskim]] i rosyjskim, uruchomiona 10 grudnia 2007<ref name="belsat"roku jako odpowiedź na zapotrzebowanie białoruskich środowisk demokratycznych na środek przekazu dostarczający rzetelnej informacji oraz propagujący na Białorusi rodzimą kulturę i język. Kanał jest częścią [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]] i od początku współfinansuje go polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych przy współudziale międzynarodowych donorów, z których najważniejsi to: SIDA (Szwecja), Nordycka Rada Ministrów, MSZ-y Norwegii, Holandii, Kanady. Rządy Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz Departament Stanu />USA.
 
Kanał jest finansowany i prawnie wchodzący w skład [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]].
 
== Sposób nadawania ==
'''Satelita i sieci kablowe:'''
Biełsat TV nadaje poprzez satelitę telewizyjnego – [[Astra]] 4A. Większość programów stacji, w tym serwisy informacyjne, dostępnych jest też przez Internet. Wcześniej stacja kilkakrotnie zmieniała satelitę, z którego nadawała. Od grudnia 2007 roku, czyli od początku istnienia, do lipca 2008 roku nadawała wyłącznie z Astry 1KR, następnie do grudnia 2010 z obu satelitów Astra 1KR i Sirius 4, następnie od grudnia 2010 do 31 lipca 2011 roku – wyłącznie z Siriusa 4 przemianowanego na Astrę 4A<ref name=a>{{cytuj stronę | url = http://belsat.eu/be/aktualnosci/a,4206,bielsat-pashyryu-transliatsyiu-na-drughi-spadarozhnik.html| tytuł = „Biełsat” paszyryu translacyju na druhi spadarożnik| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = Biełsat TV| data = 2011-08-05| język = be}}</ref> (według innego źródła Biełsat zaprzestał nadawania z Astry 1K już 15 grudnia 2009 roku<ref>{{cytuj stronę| url = http://satkurier.pl/news/49509/tv-polonia-w-mpeg-2-koniec-belsat-tv-z-19-2e.html | tytuł = TV Polonia w MPEG-2, koniec Belsat TV z 19,2E| data dostępu = 2012-06-06| autor = Anita Dąbek| opublikowany = SAT Kurier| data = 2009-09-21 15:41}}</ref>). Od 1 sierpnia 2011 do 24 marca 2013 stacja nadawała z obu satelitów jednocześnie<ref name=a/>. W Polsce Biełsat dostępny jest w ofercie lokalnych operatorów telewizji kablowej (przede wszystkim na Podlasiu), a w skali ogólnokrajowej w drugiej pod względem wielkości sieci Vectra (od czerwca 2011 roku) i trzeciej Multimedia Polska<ref>{{cytuj stronę | url = http://belsat.eu/be/aktualnosci/a,3247,bielsat-u-kabielnai-siettsy-vectra.html| tytuł = „Biełsat” u kabielnaj sietcy Vectra| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = Biełsat TV| data = 2011-06-07| język = be}}</ref>.
 
Biełsat nadaje przez satelitę Astra 4A<ref>{{Cytuj |tytuł = Biełsat TV z nowych parametrów od 11.02 {{!}} Polonica |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = SATKurier.pl |url = https://satkurier.pl/news/125230/bielsat-tv-z-nowych-parametrow-od-1102.html}}</ref>, który pokrywa zasięgiem europejską część dawnego ZSRR. Na Ukrainie<ref>{{Cytuj |tytuł = TV Biełsat w prawie wszystkich telewizjach kablowych na Ukrainie |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = www.wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/tv-bielsat-w-prawie-wszystkich-telewizjach-kablowych-na-ukrainie |język = pl}}</ref> jest dostępny w większości sieci kablowych. W Polsce mogą go oglądać użytkownicy ok. 20% sieci kablowych. Na Białorusi nie jest dostępny w kablówkach, ani na platformach cyfrowych ze względu na nieoficjalny zakaz białoruskich władz.
 
'''Internet:'''
 
Program stacji jest nadawany na żywo na stronie [https://belsat.eu belsat.eu], kanale stacji na platformie YouTube, a także w aplikacji Belsat Live dla telewizorów z systemem operacyjnym Android. W aplikacji Belsat TV dla tabletów i smartfonów z Androidem i iOS można program oglądać na żywo i czytać najnowsze wiadomości wraz z dołączonymi materiałami wideo.
 
Na platformie YouTube Biełsat ma 9 kanałów tematycznych: Biełsat news, Biełsat bez polityki, Biełsat historia, Biełsat muzyka, Każdy z nas, Vot tak, Hardcorowe kreskówki, Biełsat po angielsku oraz Biełsat po polsku.
 
Biełsatu można słuchać na platformie Soundcloud. W kanale Belsat Music dostępne są nagrania utworów pochodzących z programów muzycznych stacji. [Przypis: <nowiki>https://soundcloud.com/belsat_music</nowiki>]
 
'''Sieci społecznościowe:'''
 
Biełsat posiada swoje profile w większości portali społecznościowych, takich jak: Facebook, Twitter, Instagram, Telegram, Odnoklassniki, VKontakte.
 
== Oglądalność ==
'''Telewizja:'''
[[Plik:Belsat graph.png|thumb|prawo|350px|Zmiany oglądalności kanału Biełsat TV]]
Kanał Biełsat TV ma bardzo ograniczone możliwości docierania do potencjalnych widzów. Nie jest dostępny w żadnej sieci kablowej ani platformie telewizji cyfrowej na Białorusi. Jedynymi dostępnymi drogami są: telewizja satelitarna, Internet oraz zapisy niektórych programów, rozpowszechniane zwykle w formie płyt DVD przez entuzjastów i współpracowników kanału. Mimo to oglądalność Biełsatu systematycznie wzrasta. Niezależne Centrum Socjologiczne „Zierkało–Info” prowadzi na Białorusi regularne sondaże dotyczące oglądalności Biełsatu. Pierwsze badanie, którego wyniki przedstawiono 10 grudnia 2008 roku, w 1. rocznicę rozpoczęcia nadawania, określiło ogólną liczbę widzów kanału na 200 tysięcy<ref>{{cytuj stronę| url = http://nn.by/?c=ar&i=22370| tytuł = 200 000 par waczej| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = [[Nasza Niwa]]| data = 2008-12-17| język = be}}</ref>. Badanie przeprowadzone w marcu 2009 roku wykazało, że 2,2% (ok. 160,8 tys.) dorosłych Białorusinów oglądało Biełsat regularnie, 5,8% – od czasu do czasu, zaś 0,8% zamierzało wkrótce zacząć oglądać. W kolejnym badaniu przeprowadzonym w listopadzie 2009 roku, dwa lata po rozpoczęciu nadawania, według wyników sondażu na 1712-osobowej grupie respondentów, Biełsat regularnie oglądało 2,6% (190 tys.) dorosłych Białorusinów, 6% – od czasu do czasu, 2,2% miało zamiar wkrótce zacząć oglądać, zaś 9,5% chciałoby oglądać, ale nie miało możliwości materialnych lub technicznych<ref>{{cytuj stronę| url = http://old.belsat.eu/generator.php?p=1,10,11#Widzowie| tytuł = Ogląda nas coraz więcej Białorusinów| data dostępu = 2010-11-18| opublikowany = Biełsat TV| data =}}</ref>. Według kolejnego sondażu w kwietniu 2010 roku Biełsat regularnie oglądało 2,3% (170 tys.) Białorusinów, zaś 8,1% (591 tys.) widziało kilkakrotnie programy tej stacji. Tym samym kanał przekroczył po raz pierwszy próg 10% dorosłych widzów stałych i okazjonalnych na Białorusi<ref>{{cytuj stronę| url = http://nn.by/?c=ar&i=38908| tytuł = Dasledawannie: „Biełsat” pastajanna hladzić 2,3% biełarusau| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = [[Nasza Niwa]]| data = 2010-05-25| język = be}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url = http://old.belsat.eu/generator.php?p=1,10,5733,7958| tytuł = Biełsat ogląda ponad 10 proc. dorosłych Białorusinów. Rośnie popularność strony internetowej| data dostępu = 2010-11-18| opublikowany = Biełsat TV| data = 2010-05-24}}</ref>. Badanie przeprowadzone w dniach 23–31 grudnia 2010 wykazało gwałtowny wzrost oglądalności Biełsatu: 5,5% respondentów zadeklarowało, że stale ogląda tę stację, a 6,7% od czasu do czasu, co oznacza, że jej widownia zbliżyła się do 1 miliona. Wśród osób mających anteny satelitarne stałe oglądanie Biełsatu zadeklarowało 22,6% badanych , a sporadycznie – 27,5%. Wzrosła także rozpoznawalność marki: w kwietniu 2010 roku o Biesłacie nigdy nie słyszało 47,4% badanych, w grudniu – 9,6%<ref>{{cytuj stronę| url = http://belsat.eu/pl/aktualnosci/a,1180,liczba-widzow-bielsatu-zbliza-sie-do-miliona.html| tytuł = Liczba widzów Biełsatu zbliża się do miliona| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = Biełsat TV| data = 2011-01-14}}</ref>. W marcu 2011 roku przeprowadzono kolejne badanie, według wyników którego 3,1% Białorusinów ogląda Biełsat regularnie, a 5,5% od czasu do czasu. Rozpoznawalność marki wyniosła 90%<ref>{{cytuj stronę| url = http://belsat.eu/be/aktualnosci/a,3830,bielarusy-daviaraiuts-bielsatu.html| tytuł = Biełarusy dawiarajuć „Biełsatu”| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = Biełsat TV| data = 2011-07-13}}</ref>. Należy pamiętać, że Biełsat jest bardziej popularny wśród osób młodych, często niepełnoletnich, którzy nie zostali uwzględnieni w badaniach. Rzeczywisty udział procentowy widzów w całym białoruskim społeczeństwie jest więc wyższy.
 
Według badania agencji badań społecznych Mia Research przeprowadzonego na zlecenie stacji w maju 2019 na próbie 1515 osób w wieku od 18 do 46 lat, oglądalność Biełsatu wynosiła 13% dorosłych Białorusinów. Rozpoznawalność marki w od 2015 do 2019 roku wzrosła z 27% do 40%.<ref>{{Cytuj |tytuł = Sondaż: co siódmy dorosły Białorusin ogląda Biełsat, rośnie oglądalność Biełsatu na Białorusi |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = PolskieRadio24.pl |url = https://polskieradio24.pl/art921_2331493}}</ref>
== Czas nadawania ==
Biełsat nadaje codziennie średnio przez 19 godzin, program startuje o 7:00 czasu mińskiego (UTC +3). Transmisję on-line na stronie www.belsat.eu można oglądać od poniedziałku do piątku od 19:00 do 22:00, a w soboty i niedziele od 20 do 22 czasu mińskiego – jednak program można oglądać dwadzieścia cztery godziny na dobę przez przekaz na portalu [[YouTube]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.youtube.com/watch?v=hhb0OX4thhQ | tytuł = «Белсат». Жывы эфір | język = be | data dostępu = 2016-07-11}}</ref> Od czasu uruchomienia nadawania w dniu 10 grudnia 2007 liczba godzin emisji stale się zwiększała: od 3 godzin dziennie w bloku wieczornym, przez 7 godzin w bloku wieczornym (od 17 do 23), 13 godzin w bloku porannym i wieczornym (7-13 i 17-23 z czterogodzinną przerwą pomiędzy blokami) do 17-19 godzin na dobę. Jesienią 2012 roku doszło do tymczasowego skrócenia czasu nadawania w związku z kryzysem finansowania kanału: od 10 września 2012 nadawanie zostało skrócone do 9 godzin w dni powszednie i 17 godzin w weekendy, a od 26 listopada do 31 grudnia 2012 roku program został skrócony do 6,5 godziny dziennie. Od stycznia 2013 Biełsat powrócił do nadawania 17-19,5 godzin na dobę (średnio 19 h)<ref>[http://www.rp.pl/artykul/954720.html Bielsat skraca czas nadawania rp.pl]</ref>. Od 18 października do 23 grudnia 2013 roku kanał Biełsat emitował tylko rano i wieczorem (z przerwą od 9:00 do 18:00)
 
Duże zmiany nastąpiły także w sposobie odbioru sygnału stacji. Tradycyjny, z użyciem zestawu do odbioru telewizji satelitarnej, jest zastępowany przez nowe technologie. 85% badanych przez Mia Research zadeklarowało w maju 2019 roku, że ogląda programy stacji w Internecie; tylko 18% przez antenę satelitarną, 55% za pośrednictwem komputera stacjonarnego lub laptopa, a 40% na smartfonach. Z technologii Smart TV korzystało 8% widzów pomimo, że w badanym okresie platforma stacji była dopiero w fazie rozruchu.
== Historia ==
=== Tworzenie kanału ===
Pomysł stworzenia kanału telewizji satelitarnej adresowanego do widzów na Białorusi pojawił się w Telewizji Polskiej w odpowiedzi na prośby ze strony białoruskich kół demokratycznych{{kto|data=2017-03}}.
 
'''Strona internetowa belsat.eu:'''
Pomysł został poparty przez polskie [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)|Ministerstwo Spraw Zagranicznych]], rząd Polski i szerokie spektrum sił politycznych w polskim parlamencie{{kto|data=2017-03}}. W rezultacie projekt stał się jednym z priorytetów polityki Polski w dziedzinie współpracy międzynarodowej na rzecz demokracji i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Inicjatywa zdobyła poparcie władz [[Stany Zjednoczone|USA]], a w tworzeniu kanału Biełsat bierze udział rząd [[Litwa|Litwy]]. Chęć współpracy wykazały także [[Czechy]] i [[Irlandia]].
 
W porównaniu do lat ubiegłych zwielokrotniła się aktywność internautów na stronie firmowej stacji redagowanej w 5 językach: białoruskim, rosyjskim, ukraińskim, angielskim i polskim. W maju 2019 roku witryna miała 1 290 042 unikalnych użytkowników i 12 083 368 odsłon według Google Analitics, nie ustępując popularnością innym, niezależnym mediom na Białorusi, np. Radiu Svaboda<ref>{{Cytuj |tytuł = Radio Wolna Europa |data = 2019-07-17 |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Radio_Wolna_Europa&oldid=57088542 |język = pl}}</ref> czy Naszej Nivie – internetowej gazecie redagowanej po białorusku. Średnia, dzienna aktywność na stronie wynosiła w tym okresie 68 153 użytkowników.
20 czerwca 2006 Zarząd Telewizji Polskiej powołał Komisję ds. przygotowania projektu kanału Biełsat TV, w którego skład wchodzili polscy i białoruscy dziennikarze, a który pierwotnie miał wystartować w styczniu 2007. Prezydent [[Białoruś|Białorusi]] [[Alaksandr Łukaszenka]] nazwał TV Białoruś „Projektem głupim i nieprzyjaznym”<ref> {{cytuj stronę| url = http://news.tut.by/86821.html| tytuł = Łukaszenko: Niezawisimyj tielekanał – „głupyj, bieztołkowyj i niedrużestwiennyj” projekt| data dostępu = 2012-06-06| autor = BiełaPAN| opublikowany = tut.by| data = 2007-04-26 15:38| język = ru}}</ref>.
 
'''Media społecznościowe:'''
Umowa o stworzeniu kanału „TV Białoruś” została podpisana 23 kwietnia 2007 roku między polską telewizją publiczną i Polskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Formalnie zatwierdzono go 17 lipca 2007 roku przez Zarząd Główny Telewizji Polskiej, która otrzymała na ten cel 16 mln zł z budżetu państwa. Nowy kanał otrzymał nazwę „Biełsat”.
 
Wszystkie profile stacji na portalach społecznościowych takich, jak Facebook, Twitter, Instagram, Telegram, Odnoklassniki, VKontakte, są prowadzone tak, jak strona internetowa, w pięciu językach. W maju 2019 roku miały 550 tys. subskrybentów.
Nadawanie rozpoczął 10 grudnia 2007 (w Międzynarodowy [[Dzień Praw Człowieka]]). Dyrektorem została [[Agnieszka Romaszewska-Guzy]].
 
Sześć kanałów tematycznych Biełsatu na platformie YouTube miało łącznie 220 tys. subskrybentów. Belsat News jako jedyny białoruskojęzyczny kanał w serwisie przekroczył w kwietniu 2019 r. liczbę 100 tys. subskrybentów. Rosyjskojęzyczny Vot tak skierowany do widzów z byłego ZSRR, liczbę 100 tys. subskrybentów przekroczył w czerwcu 2019 roku. YouTube przyznał im odznakę Srebrnego Guzika.
W czerwcu 2008 roku stacja zatrudniała około stu osób w Polsce i za granicą<ref name=b>{{cytuj stronę | url = http://www.ziankovich.info/2008/06/%D0%B7%D0%BD%D0%BE%D1%9E-%D0%BA%D1%80%D1%8B%D1%82%D1%8B%D0%BA%D1%83%D1%8E%D1%86%D1%8C-%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D1%81%D0%B0%D1%82-%D1%88%D0%BC%D0%B0%D1%82-%D1%83-%D1%87%D1%8B%D0%BC-%D0%B7%D0%B0-%D1%81%D0%BF/| tytuł = Telewizja przegranych| data dostępu = 2012-06-06| autor = Maksim Żbankou| opublikowany = Gazeta Wyborcza| data = 2008-06-05}}</ref>.
 
'''Profil widza:'''
=== Agitacja na Białorusi ===
[[plik:Siarhiej Padsasonny 4.jpg|mały|240px|Studio, z prawej [[Siarhiej Padsasonny]]]]
13 listopada 2008 roku w [[Mińsk]]u oddział Partii BNF „Moładź BNF” zorganizowała akcję poparcia dla kanału „Biełsat”. Aktywiści organizacji na [[Komarowski Rynek|Komarowskim Rynku]] rozdawali torebki polietylenowe z reklamą kanału „Biełsat”. Na torebkach umieszczone było logo kanału, częstotliwości, na jakich nadaje i satelity, które go transmitują. Rozdano w sumie ok. 2500 takich torebek<ref>
 
25% widzów Biełsatu w maju 2019 roku było zwolennikami integracji europejskiej. Mniejszość, bo 17%, optowała za dalszą integracją z Rosją. Ponad połowa podała jako najważniejszy wyznacznik tożsamości obywatelstwo Białorusi; 20% - patriotyzm lokalny.
{{cytuj stronę| url = http://news.tut.by/society/121567.html| tytuł = W Minskie proszła akcija w poddierżku tielekanała „Biełsat”| data dostępu = 2012-06-06| autor = Siergiej Pulsza, BiełaPAN| opublikowany = tut.by| data = 2008-11-13 18:12| język = ru}}</ref>. Przeprowadzono później jeszcze kilka podobnych akcji<ref>{{cytuj stronę| url = http://nn.by/?c=ar&i=21668| tytuł = „Moładź BNF” razdawała „rołtany” + fota| data dostępu = 2012-06-06| autor = ZP| opublikowany = [[Nasza Niwa]]| data = 2008-11-20 13:56| język = be}}</ref>.
 
85% widzów Biełsatu miało pozytywny stosunek do Polski. 50% kojarzyło Polskę z Europą, 25% - z dobrobytem, 22% - z demokracją, a 55% z miejscem robienia zakupów.
=== Rządy Piotra Farfała ===
17 marca 2009 p.o. prezesa TVP, [[Piotr Farfał]], odwołał [[Agnieszka Romaszewska-Guzy|Agnieszkę Romaszewską-Guzy]] z funkcji dyrektora<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.rp.pl/artykul/277846-Farfal-odwolal-Romaszewska--szefowa-TV-Bielsat.html|tytuł=Farfał odwołał Romaszewską, szefową TV Biełsat|data dostępu=2012-06-06|autor= Igor Janke|data=2009-03-17 |opublikowany=rp.pl}}</ref>. Piotr Farfał stwierdził, że nie rozumie powodów, dla których TVP miałby finansować stację Biełsat TV, twierdząc, że jeśli rząd chce mieć taki kanał, to powinien płacić za niego w 100 proc. Pełniący obowiązki prezesa uznał, iż według statutu TVP i ustawy o RTV telewizja nie jest zobowiązana do produkowania kanału obcojęzycznego dla ludności niepolskiej, podkreślił jednak, że TVP nie ma intencji, by Biełsat likwidować<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.rp.pl/artykul/278930.html|tytuł=TVP nie będzie dopłacać do Biełsat TV|data dostępu=2012-06-06|autor= man|data=2009-03-19 |opublikowany=rp.pl |język=pl}}</ref>. Kilka dni później, 24 marca 2009 roku, Piotr Farfał przywrócił na stanowisko dyrektora stacji [[Agnieszka Romaszewska-Guzy|Romaszewską-Guzy]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.money.pl/archiwum/wiadomosci_agencyjne/pap/artykul/agnieszka;romaszewska-guzy;-;ponownie;szefowa;tv;bielsat,36,0,438052.html| tytuł = Agnieszka Romaszewska-Guzy ponownie szefową TV Biełsat| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = money.pl| data = 2009-03-24 16:46}}</ref>. Decyzja nastąpiła po interwencji [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)|Ministerstwa Spraw Zagranicznych]], które jest głównym donatorem telewizji.
 
Badanie agencja Mia Research przeprowadziła w kwietniu i maju 2019 roku na reprezentatywnej próbie 1515 dorosłych Białorusinów w wieku od 18 do 46 lat.<ref>{{Cytuj |tytuł = Co siódmy dorosły Białorusin ogląda Biełsat. Rośnie rozpoznawalność marki |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/pl/news/co-siodmy-dorosly-bialorusin-oglada-bielsat-rosnie-rozpoznawalnosc-marki/ |język = pl-PL}}</ref>
=== Groźba likwidacji w 2017 r. ===
 
W sierpniu 2017 r.<ref name=":0">{{Cytuj |autor = |tytuł = TV Biełsat dostanie pieniądze z MSZ i TVP. Zaczyna nadawanie po rosyjsku i współpracę z BBC |data = 2018-02-01 |data dostępu = 2018-02-06 |url = http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/tv-bielsat-dostanie-pieniadze-z-msz-i-tvp-zaczyna-nadawanie-po-rosyjsku-i-wspolprace-z-bbc |język = pl-PL}}</ref> Ministerstwo Spraw Zagranicznych obcięło dotację dla Biełsat TV i zerwało umowę na finansowanie stacji. W związku z tym faktem prezes TVP wystąpił do ministra spraw zagranicznych o informację, czy rząd zamierza utrzymywać stację, a wobec braku odpowiedzi skierował to samo pytanie do premiera rządu<ref>{{Cytuj|tytuł=MSZ cofa pieniądze dla TV Biełsat. Jacek Kurski: Potrzebuję potwierdzenia, czy państwo chce likwidacji tej stacji|data=2017-08-22|data dostępu=2017-08-22|url=http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/msz-cofa-pieniadze-dla-tv-bielsat-jacek-kurski-potrzebuje-potwierdzenia-czy-panstwo-chce-likwidacji-tej-stacji|język=pl-PL}}</ref>. Przedstawiciele koalicji rządowej zadeklarowali utrzymanie stacji, a Ministerstwo Rozwoju zaangażowało się w prace nad sposobem finansowania Biełsat TV<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Ministerstwo Finansów ma zapewnić środki dla Telewizji Biełsat. Romaszewska-Guzy: to kwestia najbliższych dni|data=2017-11-14|data dostępu=2017-11-16|url=http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/ministerstwo-finansow-ma-zapewnic-srodki-dla-telewizji-bielsat-romaszewska-guzy-to-kwestia-najblizszych-dni|język=pl-PL}}</ref>. W lutym następnego roku rząd zapowiedział przekazanie stacji środków na działanie do końca roku z rezerwy celowej MSZ. Zapowiedziano również, że od 2019 r. możliwe będzie przyznanie stacji stałego finansowania z budżetu resortu<ref name=":0" />.
== Czas nadawania ==
Biełsat nadaje swój program codziennie, średnio przez 19 godzin. Emisja rozpoczyna się o godzinie 7.00 czasu mińskiego [[UTC+03:00|(UTC +3]]) i kończy się po godz. 2.00 w nocy, w zależności od długości emitowanych programów. Transmisję on-line można oglądać na stronie belsat.eu oraz na platformie YouTube. W przeszłości, w związku z kryzysem finansowym, zdarzało się okresowe skracanie dziennego czasu emisji.
 
== Historia ==
'''Tworzenie kanału'''
 
Z inicjatywą stworzenia w ramach Telewizji Polskiej kanału satelitarnego adresowanego do widzów na Białorusi wyszła dziennikarka [[Agnieszka Romaszewska-Guzy]]. Stacja miała być odpowiedzią na wyrażane przez białoruskie środowiska demokratyczne zapotrzebowanie na stację telewizyjną niezależną od władz w Mińsku. Pomysł poparł polski rząd i szerokie spektrum sił politycznych w parlamencie. W rezultacie projekt stał się jednym z priorytetów polskiej polityki w dziedzinie współpracy międzynarodowej na rzecz demokracji i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. 20 czerwca 2006 Zarząd Telewizji Polskiej powołał komisję ds. przygotowania projektu kanału białoruskojęzycznego, w której skład weszli polscy i białoruscy ludzie mediów. Pierwotnie start stacji planowano na styczeń 2007 roku. 23 kwietnia 2007 roku między polską telewizją publiczną i Ministerstwem Spraw Zagranicznych RP została podpisana umowa o stworzeniu kanału „TV Białoruś”. Zarząd Telewizji Polskiej formalnie zatwierdził nową stację w swojej strukturze 17 lipca 2007 roku. TVP S.A. na jej stworzenie otrzymała 16 mln zł z budżetu państwa. Nowy kanał otrzymał nazwę „Biełsat”. Od początku stację wspierał finansowo szereg międzynarodowych donorów, z których najważniejsi to: szwedzka SIDA, Nordycka Rada Ministrów, resorty dyplomacji Norwegii, Holandii, Kanady i Litwy, rządy Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz Departament Stanu USA. Biełsat rozpoczął nadawanie 10 grudnia 2007, w [[Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka|Międzynarodowym Dniu Praw Człowieka]]. Dyrektorem została pomysłodawczyni, [[Agnieszka Romaszewska-Guzy]].
 
'''Groźba likwidacji'''
 
W sierpniu 2017 roku Ministerstwo Spraw Zagranicznych kierowane wówczas przez [[Witold Waszczykowski|Witolda Waszczykowskiego]] obcięło dotację dla Biełsatu i zerwało umowę na finansowanie stacji.<ref>{{Cytuj |tytuł = Waszczykowski: TV Biełsat nieatrakcyjna, więc może zostać zastąpiona przez TVP Polonia. Romaszewska-Guzy: to zaskakująca koncepcja |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = www.wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/waszczykowski-tv-bielsat-nieatrakcyjna-wiec-moze-zostac-zastapiona-przez-tvp-polonia-romaszewska-guzy-to-zaskakujaca-koncepcja |język = pl}}</ref> W związku z tym [[Jacek Kurski]], prezes TVP wystąpił do kierownictwa MSZ z prośbą o informację, czy rząd zamierza utrzymać stację. Wobec braku odpowiedzi skierował to samo pytanie do premier [[Beata Szydło|Beaty Szydło]].<ref>{{Cytuj |tytuł = MSZ cofa pieniądze dla TV Biełsat. Jacek Kurski: Potrzebuję potwierdzenia, czy państwo chce likwidacji tej stacji |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = www.wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/msz-cofa-pieniadze-dla-tv-bielsat-jacek-kurski-potrzebuje-potwierdzenia-czy-panstwo-chce-likwidacji-tej-stacji |język = pl}}</ref> Przedstawiciele koalicji rządowej zadeklarowali utrzymanie kanału, a Ministerstwo Rozwoju zaangażowało się w prace. W lutym 2018 roku rząd zapowiedział przekazanie stacji środków na działanie do końca roku z rezerwy celowej MSZ. Zadeklarowano również, że od 2019 roku będzie możliwe przyznanie stacji stałego finansowania z budżetu resortu.<ref>{{Cytuj |tytuł = Ministerstwo Finansów ma zapewnić środki dla Telewizji Biełsat. Romaszewska-Guzy: to kwestia najbliższych dni |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = www.wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/ministerstwo-finansow-ma-zapewnic-srodki-dla-telewizji-bielsat-romaszewska-guzy-to-kwestia-najblizszych-dni |język = pl}}</ref>
 
== Współpraca instytucjonalna ==
Biełsat TV jest częścią TVP S.A., która razem z Ministerstwem Spraw Zagranicznych go finansuje, jak również zapewnia infrastrukturę produkcyjną. Od początku istnienia kanał korzystał ze wsparcia finansowego szeregu instytucji, m.in. Swedish International Development Cooperation Agency (SIDA), Nordyckiej Rady Ministrów, resortów dyplomacji Norwegii, Holandii, Kanady i Litwy, rządów Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz Departament Stanu USA.
Telewizja Polska współpracowała m.in. z członkami Białoruskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy, które w uznaniu swoich starań zostało wcześniej uhonorowane przez [[Parlament Europejski]] Nagrodą Praw Człowieka im. Andrieja Sacharowa. Od samego początku projekt jest wspierany również przez Fundację Wolność i Demokracja ([[organizacja non-profit]], realizująca projekty na rzecz demokracji na Białorusi).
 
Instytucje medialne takie, jak [[Radio Wolna Europa|Radio Free Europe / Radio Liberty]] działające na rynku białoruskim pod nazwą Radio Svaboda oraz [[Deutsche Welle]] udostępniały Biełsatowi wybrane programy. [link: <nowiki>https://belsat.eu/about/partnyory</nowiki>]
== Program ==
W zamierzeniu twórców stacja ma być nowoczesna, dostarczając rozrywkę i informacje na światowym poziomie. Poruszając ważne dla narodu [[Białorusini|białoruskiego]] problemy ma przedstawiać je w sposób obiektywny i bezstronny, aby nie być posądzana o stronniczość i awanturnictwo polityczne. Stacja nadaje w godzinach 07:00 – 00:00.
 
'''Obecnie strategicznymi partnerami instytucjonalnymi Biełsatu są:'''
== Zespół ==
Biełsat to telewizja, którą tworzą Białorusini dla Białorusinów, w ich ojczystym języku. Pracuje dla niej ok. 220 osób w [[Polska|Polsce]] oraz na [[Białoruś|Białorusi]] i na [[Litwa|Litwie]].
 
* Ambasada Królestwa Niderlandów w Warszawie, sponsorująca m.in. szkolenia dla pracowników Biełsatu oraz badania oglądalności; <ref>{{Cytuj |tytuł = PARTNERZY |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/pl/about/partnerzy/ |język = pl-PL}}</ref>
== Stosunek białoruskich władz ==
* [[BBC|British Broadcasting Corporation]], która udostępnia Biełsatowi nieodpłatnie swoje produkcje telewizyjne – seriale fabularne i edukacyjne, produkuje ekskluzywne materiały do rosyjskojęzycznego serwisu Biełsatu „Vot tak” oraz prowadzi szkolenia dla pracowników i kadry zarządzającej;
[[plik:Solidarni z Białorusią 2011 Warszawa 52.JPG|thumb|240px|Ekipa telewizyjna Biełsatu w czasie koncertu „[[Solidarni z Białorusią]]” w [[Warszawa|Warszawie]]]]
* European Endowmend for Democracy, finansująca niektóre produkcje programowe Biełsatu; <ref>{{Cytuj |tytuł = Agnieszka Romaszewska-Guzy: To BBC zwróciło się do nas |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/pl/news/agnieszka-romaszewska-guzy-to-bbc-zwrocilo-sie-do-nas/ |język = pl-PL}}</ref>
Już 26 kwietnia 2007 roku prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenka nazwał projekt "głupim i nieprzyjaznym". Kolejne działania władz białoruskich potwierdziły kurs polityczny wyznaczony przez Łukaszenkę, czego przejawem były późniejsze dwie oficjalne odmowy rejestracji Biełsatu na Białorusi.
* National Democratic Institute for International Affairs (NDI), który współfinansował cykl debat Terytorium Prawdy;
* Organized Crime and Corruption Reporting Project – stowarzyszenie dziennikarzy śledczych współpracujące z autorami programu „Wyjaśnijmy to”; [link:]
* Thomson Reuters w zakresie wsparcia merytorycznego reformy organizacyjnej Biełsat TV, szkoleń dla pracowników stacji oraz współfinansowania programów Terytorium Prawdy i wydań specjalnych „Świat i my”.
* W ramach propagującej język białoruski kampanii społecznej „Biełaruskamouny” („Białoruskojęzyczny”) Biełsat współpracuje z organizacjami i instytucjami takimi, jak m.in. Asambleja NDA – największe na Białorusi stowarzyszenie organizacji pozarządowych, centrum kulturalne Art Siadziba, platforma start-upowa Talaka, białoruski Pen Centre (członek Międzynarodowego P.E.N. Clubu) i Światowy Związek Białorusinów „Baćkauszczyna”.
 
<br />
2 lutego 2010 roku milicja w Mińsku aresztowała pod nielegalnym biurem Biełsatu dziennikarza Iwana Szulhę. Funkcjonariusze usiłowali wtargnąć do mieszkania, jednak będący na korytarzu dziennikarz ostrzegł kolegów i zatrzasnął drzwi. Milicjanci aresztowali go pod zarzutem napaści. Następnego dnia sąd skazał go na 10 dni aresztu<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.tvp.pl/o-tvp/centrum-prasowe/komunikaty-prasowe/10-dni-aresztu-dla-zatrzymanego-przez-milicje-wspolpracownika-bielsatu/1327100| tytuł = 10 dni aresztu dla zatrzymanego przez milicję współpracownika Biełsatu | data dostępu = 2010-04-02| opublikowany = [[TVP Info|TVP.INFO]] | data = 2010-04-02 | język = pl}}</ref>.
 
== Zespół ==
Wieczorem 19 grudnia 2010 roku, na demonstracji w Mińsku przeciwko sfałszowaniu wyników [[wybory prezydenckie na Białorusi w 2010 roku|wyborów prezydenckich]], obecni byli: korespondentka telewizji Biełsat Tacciana Bublikawa, szef redakcji językowej Dzmitryj Sauka i montażysta Cimafiej Kasperowicz. W czasie rozpędzania wiecu przez milicję i wojsko, dziennikarze zostali aresztowani. W areszcie śledczym [[rejon miński|rejonu mińskiego]] Tacciana Bublikawa ogłosiła protest głodowy<ref name=c>{{cytuj stronę| url = http://www.svaboda.org/content/article/2263900.html| tytuł = U żurnalistki „Biełsatu” prawiali pieratrus na kwatery| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = [[Radio Wolna Europa|Radio Swaboda]]| data = 2010-12-31 09:27| język = be}}</ref>. Cimafiej Kasperowicz całą noc przed procesem przetrzymywany był na ulicy, w milicyjnym samochodzie do transportu więźniów. 21 grudnia Dzmitryj Sauka został skazany na 15 dni aresztu, Cimafiej Kasperowicz – na 12, a Tacciana Bublikawa – na 10. Proces Bublikawej trwał kilka minut<ref>{{cytuj stronę| url = http://belsat.eu/pl/wiadomosci/a,886,dziennikarze-bielsatu-skazani-na-aresztaktualizacja.html| tytuł = Dziennikarze Biełsatu skazani na areszt(aktualizacja)| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = Biełsat TV| data = 2010-12-21}}</ref>.
W czerwcu 2008 roku stacja zatrudniała ok. 100 osób w Polsce i na Białorusi. Obecnie jej zespół liczy ok. 230 pracowników i współpracowników: Polaków, Białorusinów, Ukraińców, Rosjan, Kazachów i in. Kanał posiada dwa oficjalne przedstawicielstwa - w Mińsku i Kijowie oraz sieć korespondentów, m.in. w Berlinie, Brukseli, Wilnie, Pradze oraz Erywaniu.
 
== Stosunek białoruskich władz ==
W nocy z 25 na 26 grudnia 2010 roku, podczas fali represji wobec opozycji i niezależnych mediów na Białorusi, nieznani sprawcy wdarli się do biura Biełsatu w Mińsku. Włamywacze rozcięli drzwi wejściowe przy użyciu specjalnej piły. W biurze nie było w tym czasie pracowników ani sprzętu, ponieważ, z obawy przez represjami, dziennikarze opuścili je kilka dni wcześniej<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.svaboda.org/content/article/2259230.html| tytuł = Unaczy uwarwalisia na ofis Biełsatu| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = [[Radio Wolna Europa|Radio Swaboda]] | data = 2010-12-26 10:03| język = be}}</ref>.
[[plik:Solidarni z Białorusią 2011 Warszawa 52.JPG|thumb|240px|Ekipa telewizyjna Biełsatu w czasie koncertu „[[Solidarni z Białorusią]]” w ]]Już 26 kwietnia 2007 roku prezydent Białorusi, [[Alaksandr Łukaszenka]] nazwał projekt „głupim i nieprzyjaznym”. <ref>{{Cytuj |tytuł = Rusza Bielsat TV |data = 2007-12-10 |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = Onet Kultura |url = https://kultura.onet.pl/film/wiadomosci/rusza-bielsat-tv/merchx0 |język = pl}}</ref> Kolejne działania władz białoruskich potwierdziły kurs polityczny wyznaczony przez Łukaszenkę, czego przejawem były cztery oficjalne odmowy rejestracji Biełsatu na Białorusi. Konsekwencją braku akredytacji są permanentne represje wobec dziennikarzy stacji pracujących w tym kraju. Za wykonywanie obowiązków zawodowych spędzili oni w aresztach łącznie 125 dni <ref>{{Cytuj |tytuł = Ціск уладаў |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/about/tsisk-uladau/ |język = be-BE}}</ref>, a kwota grzywien nałożonych na nich wyniosła do lipca 2019 r. 94 296 USD. <ref>{{Cytuj |tytuł = «Белсат ТВ» онлайн: навіны, аналітыка, праграмы |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/ |język = be-BE}}</ref>
 
W 2017 r. doszło do przeszukania w mińskim biurze stacji, podczas którego skonfiskowano sprzęt komputerowy.<ref>{{Cytuj |tytuł = Belarus Police Confiscate Equipment Of Independent TV Channel |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = RadioFreeEurope/RadioLiberty |url = https://www.rferl.org/a/belarus-belsat-tv-police-raid-confiscate-equipment/28402065.html |język = en}}</ref> W tym samym roku zakazano Biełsat TV posługiwania się jej znakiem handlowym, który zdaniem sądu w Mińsku naruszał prawa przedsiębiorcy Andreja Bielakowa do zarejestrowanej na Białorusi nazwy firmy Belsat Plus.<ref>{{Cytuj |autor = Anna Rom, Ash • |tytuł = What’s Going On in Belarus? |data = 2017-06-15 |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = Fair Observer |url = https://www.fairobserver.com/region/europe/belarus-alexander-lukashenko-human-rights-protests-news-71210/ |język = en-US}}</ref> . Od tego czasu reporterzy Biełsatu posługują się sprzętem oznakowanym logotypem alternatywnym, zawierającym nazwę stacji zapisaną przy użyciu samych spółgłosek - cyrylicznych „BLS” oraz łacińskich „tv”.
Po południu 30 grudnia współpracowniczka „Biełsatu” Kaciaryna Tkaczenka została wezwana do [[Komitet Bezpieczeństwa Państwowego Republiki Białorusi|białoruskiego KGB]]. Dziennikarka odmówiła przyjścia bez oficjalnego wezwania i poinformowała, że będzie z adwokatem. Tego samego dnia o godzinie 20:30 pracownicy KGB włamali się do wynajmowanego przez nią mieszkania i dokonali w nim rewizji. Skonfiskowano laptopa i telefoniczną kartę SIM. Według oficjalnych wyjaśnień podpułkownika ''kierującego operacją'', pracownicy organów bezpieczeństwa ''szukali rzeczy, które mogą być związane z organizacją demonstracji 19 grudnia'', a także w związku z tym, że mieszkanie, w którym znajdowało się mińskie biuro „Biełsatu”, jest własnością byłego kandydata na urząd prezydenta [[Alaksiej Michalewicz|Alaksieja Michalewicza]], podejrzewanego przez władze o organizację masowych niepokojów<ref name=c/>.
 
Ostatnia rewizja w mińskim biurze Biełsatu miała miejsce w 2019 r., w związku ze sprawą o rzekome pomówienie przez dziennikarzy stacji szefa Państwowego Komitetu Ekspertyz Sądowych Andreja Szwieda.<ref>{{Cytuj |tytuł = Rewizja w biurze Biełsatu w Mińsku. „Do otwarcia drzwi użyto piły tarczowej” |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = www.tvp.info |url = http://www.tvp.info/42122514/ |język = pl}}</ref>
13 grudnia związana z Biełsatem, niezależna dziennikarka Iryna Czarniauka została przesłuchana przez KGB w sprawie demonstracji 19 grudnia, a w mieszkaniu jej siostry w Mińsku, gdzie dziennikarka zatrzymywała się w czasie wizyt w tym mieście, dokonano przeszukania<ref>{{cytuj stronę| url = http://belsat.eu/pl/aktualnosci/a,1167,kolejne-przesluchanie-wspolpracowniczki-bielsatu.html| tytuł = Kolejne przesłuchanie współpracowniczki Biełsatu| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = Biełsat TV| data = 2011-01-13| język = be}}</ref>.
 
== Stosunek Unii Europejskiej i USA ==
23 czerwca 2011 roku w [[Lida|Lidzie]] został zatrzymany i pobity przez milicję współpracujący z Biełsatem dziennikarz Siarhiej Karpienka. Uwagę milicjantów zwrócił fakt, że rozmawiał w języku białoruskim. Po tym, jak nie wyraził zgody na przeszukanie, został zakuty w kajdanki i odprowadzony do radiowozu. Tam dwaj milicjanci pobili go po nerkach i rozbili głowę, po czym odwieźli na posterunek. Konieczne okazało się wezwanie karetki pogotowia i założenie szwów<ref>{{cytuj stronę | url = http://belsat.eu/pl/wiadomosci/a,3502,pobity-przez-milicje-za-mowienie-po-bialorusku.html| tytuł = Pobity przez milicję… za mówienie po białorusku| data dostępu = 2012-06-06| opublikowany = Biełsat TV| data = 2011-06-23}}</ref>.
[[Parlament Europejski]] czterokrotnie wzywał w swych rezolucjach do wsparcia Biełsatu przez Unię Europejską. 20 stycznia 2011 roku PE poświęcił szczególną uwagę wspieraniu niezależnych mediów białoruskich, w tym TV Biełsat. Eurodeputowani wezwali Komisję Europejską, „aby wspierała wszelkimi środkami finansowymi i politycznymi wysiłki białoruskiego społeczeństwa obywatelskiego i organizacji pozarządowych na Białorusi, mające propagować demokrację i przeciwstawiać się reżimowi”. Rezolucja apeluje równocześnie do KE o wstrzymanie współpracy z białoruskimi mediami państwowymi i zaprzestanie udzielania im pomocy.<ref>{{Cytuj |tytuł = Resolution on the situation in Belarus |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = Marietje Schaake |url = https://marietjeschaake.eu/en/resolution-on-the-situation-in-belarus |język = en}}</ref>
 
W styczniu 2012 roku prezydent USA Barack Obama podpisał „Ustawę o demokracji i prawach człowieka na Białorusi” (Belarus Human Rights and Democracy Act). Wytycza ona główne priorytety amerykańskiej polityki zagranicznej wobec Białorusi, a także wsparcie niezależnych mediów, w tym Biełsat TV.<ref>{{Cytuj |tytuł = Obama Signs Legislation On Belarus |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = RadioFreeEurope/RadioLiberty |url = https://www.rferl.org/a/obama_signs_belarus_democracy_act/24441624.html |język = en}}</ref>
== Stosunek Unii Europejskiej ==
Poparcie dla programu Biełsat ze strony Unii Europejskiej jest niewielkie. Jedynym programem na jego antenie sfinansowanym przez Komisję Europejską był program „Okno na Europę”, który miał za zadanie promować Unię na Białorusi. Po roku nadawania program jednak wstrzymano, a jego realizację Komisja Europejska przekazała Białoruskiej Telewizji Państwowej<ref>{{cytuj stronę | url = http://polska.newsweek.pl/bielsat--po-co-robimy-te-telewizje,82532,2,1.html| tytuł = Biełsat. Po co robimy tę telewizję?| data dostępu = 2012-06-06| autor = Agnieszka Romaszewska-Guzy| opublikowany = Newsweek.pl| data = 2011-11-01 11:10}}</ref>.
 
W kwietniu 2019 roku [[Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie|OBWE]] potępiło przeszukanie w biurze Biełsatu w Mińsku.<ref>{{Cytuj |tytuł = OBWE potępia przeszukanie w biurze Biełsatu |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/pl/news/obwe-potepia-przeszukanie-w-biurze-bielsatu/ |język = pl-PL}}</ref> W maju 2019 Przedstawiciel OBWE ds. wolności mediów [[Harlem Désir]] wyraził rozczarowanie i niepokój z powodu prześladowania dziennikarzy pracujących na Białorusi bez akredytacji. Była to reakcja na skazanie szóstki dziennikarzy Biełsatu na wysokie grzywny. <ref>{{Cytuj |tytuł = OBWE o wyrokach w sprawach dziennikarzy Biełsatu: „To naruszenie wolności mediów” |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/pl/news/obwe-o-wyrokach-w-sprawach-dziennikarzy-bielsatu-to-naruszenie-wolnosci-mediow/ |język = pl-PL}}</ref>
== Krytyka ==
Alena Rakawa, ekonomistka i ekspertka Ośrodka Badawczego Instytutu Prywatyzacji i Zarządzania w Mińsku, przedstawia telewizyjny Biełsat jako przykład kosztownego projektu o niskiej efektywności. Jej zdaniem, w porównaniu z innymi programami pomocowymi wspierającymi społeczeństwo obywatelskie na Białorusi, siła oddziaływania kanału jest niewielka, przy nieproporcjonalnie wysokich kosztach jego utrzymania. Kanał pozostaje niedostępny lub nieznany dla znacznej większości jego potencjalnych odbiorców. Alena Rakawa krytykuje także niską jakość programów telewizyjnych i poziom wiedzy pracujących tam dziennikarzy. Podkreśla brak przejrzystych kryteriów wyboru kadr i zawartości merytorycznej kanału – nie przeprowadzono żadnego otwartego konkursu ani publicznej debaty na ten temat. Zdaniem Rakawej, dyskusyjną też była decyzja o nadawaniu w języku białoruskim<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Białoruś − w stronę..| strony = 58-59| rozdział = Ocena dotychczasowych programów Unii Europejskiej (TACIS, NGO, współpraca transgraniczna i inne)| nazwisko r = Rakawa| imię r = Alena}}</ref>.
 
== Krytyka ==
Białoruski kulturolog i analityk kina Maksim Żbankou nazwał Biełsat ''propagandowym, prowincjonalnym i powierzchownym''. Jego zdaniem, kanał ''dostał na początku ogromny kredyt zaufania od białoruskiego widza, ale nie zdołał przez rok swego istnienia z powodzeniem go wykorzystać''<ref>{{cytuj stronę | url = http://news.tut.by/culture/125398.html| tytuł = 2008-my u biełaruskaj kultury| data dostępu = 2012-06-06| autor = Kastuś Łaszkiewicz| opublikowany = tut.by| data = 2009-01-01 12:40| język = be}}</ref>. Żbankou uważa, że kanał ma charakter niszowy i jest atrakcyjny tylko dla osób o ukształtowanych już, opozycyjnych poglądach. Wytyka też cały szereg innych wad: brak jasno określonej polityki informacyjnej, brak skutecznej sieci reporterów, chaotyczny rozkład programów, ''oderwane od rzeczywistości'' serwisy informacyjne ukazujące sytuację wyłącznie z punktu widzenia opozycji, kiepskiej jakości ofertę artystyczną, w tym skierowaną do młodzieży (''domorosłe teledyski, wyprodukowane za trzy złote w kuchni mamy, idiotyczne pytania do gości, komsomolski zapał i zwyczaj śmiania się z własnych żartów''). Żbankou konkluduje, że w obecnym kształcie Biełsat nie stwarza zagrożenia dla władzy Łukaszenki. W odpowiedzi na zarzuty dyrektor Biełsatu Agnieszka Romaszewska-Guzy wyjaśniła, że specyficzną tematykę wiadomości wybierają samodzielnie białoruscy dziennikarze, kanał spotyka się z poważnymi problemami z pracą na Białorusi, a brak innych niż opozycyjne punktów widzenia wynika z odmowy komentarzy ze strony przedstawicieli władz. Niska jakość programów jest natomiast usprawiedliwiona, ponieważ Biełsat ma być także miejscem zdobywania doświadczenia dla młodych białoruskich dziennikarzy<ref name=b/>.
Alena Rakawa, ekonomistka i ekspertka Ośrodka Badawczego Instytutu Prywatyzacji i Zarządzania w Mińsku, przedstawia telewizyjny Biełsat jako przykład kosztownego projektu o niskiej efektywności. Jej zdaniem, w porównaniu z innymi programami pomocowymi wspierającymi społeczeństwo obywatelskie na Białorusi, siła oddziaływania kanału jest niewielka, przy nieproporcjonalnie wysokich kosztach jego utrzymania. Kanał pozostaje niedostępny lub nieznany dla znacznej większości jego potencjalnych odbiorców. Alena Rakawa krytykuje także niską jakość programów telewizyjnych i poziom wiedzy pracujących tam dziennikarzy. Podkreśla brak przejrzystych kryteriów wyboru kadr i zawartości merytorycznej kanału – nie przeprowadzono żadnego otwartego konkursu ani publicznej debaty na ten temat. Zdaniem Rakawej, dyskusyjną też była decyzja o nadawaniu w języku białoruskim.
 
Białoruski kulturolog i analityk kina Maksim Żbankou nazwał Biełsat ''propagandowym, prowincjonalnym i powierzchownym''. Jego zdaniem, kanał ''dostał na początku ogromny kredyt zaufania od białoruskiego widza, ale nie zdołał przez rok swego istnienia z powodzeniem go wykorzystać''<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.tut.by/culture/125398.html|tytuł=2008-my u biełaruskaj kultury|data dostępu=2012-06-06|autor=Kastuś Łaszkiewicz|opublikowany=tut.by|data=2009-01-01 12:40|język=be}}</ref>. Żbankou uważa, że kanał ma charakter niszowy i jest atrakcyjny tylko dla osób o ukształtowanych już, opozycyjnych poglądach. Wytyka też cały szereg innych wad: brak jasno określonej polityki informacyjnej, brak skutecznej sieci reporterów, chaotyczny rozkład programów, ''oderwane od rzeczywistości'' serwisy informacyjne ukazujące sytuację wyłącznie z punktu widzenia opozycji, kiepskiej jakości ofertę artystyczną, w tym skierowaną do młodzieży (''domorosłe teledyski, wyprodukowane za trzy złote w kuchni mamy, idiotyczne pytania do gości, komsomolski zapał i zwyczaj śmiania się z własnych żartów''). Żbankou konkluduje, że w obecnym kształcie Biełsat nie stwarza zagrożenia dla władzy Łukaszenki. W odpowiedzi na zarzuty dyrektor Biełsatu Agnieszka Romaszewska-Guzy wyjaśniła, że specyficzną tematykę wiadomości wybierają samodzielnie białoruscy dziennikarze, kanał spotyka się z poważnymi problemami z pracą na Białorusi, a brak innych niż opozycyjne punktów widzenia wynika z odmowy komentarzy ze strony przedstawicieli władz. Niska jakość programów jest natomiast usprawiedliwiona, ponieważ Biełsat ma być także miejscem zdobywania doświadczenia dla młodych białoruskich dziennikarzy<ref name="b">{{cytuj stronę|url=http://www.ziankovich.info/2008/06/%D0%B7%D0%BD%D0%BE%D1%9E-%D0%BA%D1%80%D1%8B%D1%82%D1%8B%D0%BA%D1%83%D1%8E%D1%86%D1%8C-%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D1%81%D0%B0%D1%82-%D1%88%D0%BC%D0%B0%D1%82-%D1%83-%D1%87%D1%8B%D0%BC-%D0%B7%D0%B0-%D1%81%D0%BF/|tytuł=Telewizja przegranych|data dostępu=2012-06-06|autor=Maksim Żbankou|opublikowany=Gazeta Wyborcza|data=2008-06-05}}</ref>.
Do 6 grudnia 2010 roku krytykowano również decyzję o nadawaniu wyłącznie z mało popularnego na Białorusi satelity Astra 1KR<ref>{{cytuj stronę | url = http://naviny.by/rubrics/opinion/2008/04/02/ic_articles_410_156370/| tytuł = Siarhiej Dubawiec. Swaboda. Sinica u kiszeni i raźbity noc żurnalista| data dostępu = 2012-06-06| autor = [[Siarhiej Dubawiec]]| opublikowany = naviny.by| data = 2008-04-02| język = be}}</ref>. Obecnie kanał nadaje również z powszechnie używanego tam satelity Astra 4A (dawna nazwa „Sirius 4”).
 
== Programy ==
[[plik:Siarhiej Padsasonny 3.jpg|mały|240px|[[Siarhiej Padsasonny]] prowadzi program sprzed [[Pałac Prezydencki w Warszawie|Pałacu Prezydenckiego w Warszawie]]]]
* '''Studio Biełsat''' – jesienią 2012 roku Biełsat rozpoczął emisję trzygodzinnego wieczoru informacyjno-publicystycznego pod nazwą „Studio Biełsat”. Blok jest prowadzony na żywo ze studia w Warszawie. W jego skład wchodzą stałe rubryki: wiadomości, prognoza pogody, sport, przegląd mediów, komentarze i wywiady, magazyn ekonomiczny, przegląd kulturalny, magazyn nowych technologii, magazyn autopromocyjny, a także '''Rozmowa Mackewicza / Żbankowa''' i część programów publicystycznych kanału.
* '''Obiektyw''' (Аб'ектыў) – główne wydanie serwisu informacyjnego ukazujące się na żywo o godz. 21:00 czasu mińskiego. W każdym wydaniu przegląd sportowy oraz prognoza pogody.
*'''Belsat Music LIVE – ''' cotygodniowy program poświęcony głównym nurtom muzyki rozrywkowej  dominującym na Białorusi. Podczas realizacji programu muzycy występują w studiu na żywo oraz odpowiadają na pytania prowadzących.
* '''Forum''' (Форум) – talk-show z prowadzącym Eduardem Mielnikauem, na antenie stacji od stycznia 2008
* '''Dwóch na dwóch''' – program publicystyczny nagrywany w studiu w Wilnie, w którym dwóch prowadzących (Pawał Mażejka i Dźmitry Hurniewicz, zastąpiony później przez Valerega Ruselika) rozmawia z dwoma gośćmi reprezentującymi odmienny punkt widzenia. Gośćmi programu są czołowi białoruscy politycy, intelektualiści i eksperci.
*'''Prasviet''' - magazyn międzynarodowy pod redakcją Siarhieja Pieliasy, będący analizą wydarzeń i zjawisk współczesnego świata, które mają znaczący wpływ na życie mieszkańców Białorusi.
*'''Privat''' - autorski, interaktywny program, stylizowany na popularny, prywatny wideoblog białoruskiej poetki Valeryny Kustavy. Autorka zaprasza do szczerej rozmowy zarówno celebrytów, jak i osoby mało znane, ale z ciekawymi pasjami, lub żyjące w nietypowym stylu.
* '''Rozmowa Mackewicza / Żbankowa''' (Размова У. Мацкевіча / М. Жбанкова) – podsumowanie dnia i rozmowa z gościem prowadzone na zmianę przez politologa Uładzimira Mackiewicza i kulturoznawcę Maksyma Żbankowa
* '''Remarka''' (Рэмарка) – Program poświęcony trzem formom twórczości – literaturze, malarstwie i teatrowi reprezentowanych przez trzech prowadzących.Dziennikarka i pisarka Swietłana Adziniec prezentuje nowe książki białoruskich i zagranicznych autorów. O malarstwie, rzeźbie i fotografii opowiada Siarhiej Chareuski. Rubrykę teatralną prowadzi Lizawieta Michalczuk – krytyk teatralny.
* '''Czarnym po białym''' – magazyn kulturalny zderzający sprzeczności i rzucający nowe światło na białoruską kulturę i tożsamość w XXI wieku.
*'''Mova na nova -''' Celem programu jest Alesi Litwinouskiej i Gleba Łabadzienki jest popularyzacja wśród widzów języka białoruskiego oraz zachęta do używania go w życiu codziennym.
* '''Osobisty kapitał''' (Асабісты капітал) – Program-poradnik, za pomocą którego każdy widz będzie mógł zapanować nad własnymi finansami, planując je w najbardziej efektywny sposób.
* '''Nieznana Białoruś''' (Невядомая Беларусь) – cykl dokumentalny, w którym prezentowane są wyprodukowane przez Biełsat filmy białoruskich autorów poświęcone współczesnej rzeczywistości i historii Białorusi
* '''Kołysanka''' (Калыханка), '''Żółtaczka''' (Жаўтуха) – zabawne programy z udziałem [[Sasza i Siroża|Saszy i Siroży]].
* '''Reporter''' (Рэпартэр) – cotygodniowy półgodzinny magazyn reporterów Biełsatu
* '''Mam prawo''' (Мaю прaвa) – magazyn interwencyjny o charakterze poradnikowym, w którym prawnicy i obrońcy praw człowieka doradzają, jak zmagać się z urzędniczym bezprawiem.
*'''Historia pod znakiem Pogoni''' (Гісторыя пад знакам Пагоні) – cykl krótkich szkiców, opowiadających o najważniejszych wydarzeniach i postaciach w historii Białorusi i Wielkiego Księstwa Litewskiego
* '''Zona Svabody''' – program publicystyczny przygotowywany przez dziennikarzy białoruskiej rozgłośni Radia Wolna Europa (Radia Svaboda).
* '''Europa dziś''' – magazyn z aktualnymi reportażami z całej Europy na tematy polityczne, społeczne i ekonomiczne, udostępniany Biełsatowi przez Deutsche Welle DW-TV w ramach współpracy partnerskiej i udźwiękawiany specjalnie w języku białoruskim
* '''Euromaxx''' – program o europejskim stylu życia, kulturze i rozrywce udostępniany Biełsatowi przez DW-TV w ramach współpracy partnerskiej i udźwiękawiany specjalnie w języku białoruskim
* '''Na kołach''' – program motoryzacyjny udostępniany Biełsatowi przez Deutsche Welle DW-TV w ramach współpracy partnerskiej i udźwiękawiany specjalnie w języku białoruskim
* '''Projekt Przyszłość''' – program poświęcony zaawansowanym technologiom udostępniany Biełsatowi przez Deutsche Welle DW-TV w ramach współpracy partnerskiej i udźwiękawiany specjalnie w języku białoruskim
* '''Białorusini w Polsce''' (Беларусы ў Польшчы) – cykl programów prezentujących życie podlaskich Białorusinów
* '''Nad Niemnem''' – magazyn polskiej mniejszości za Bugiem (audycja w języku polskim z białoruskimi napisami)
* '''Bez granic''' – magazyn poradnikowy dla podróżujących przez granicę
* '''Mounik''' (Моўнік) – program językoznawczy dla miłośników języka białoruskiego
* '''Cuda niewidy''' (Відзьмо-невідзьмо) – informacyjno-rozrywkowy przegląd głównych nurtów międzynarodowego przemysłu rozrywkowego, ich analiza kulturowa w układzie współrzędnych gospodarka – polityka – historia. Jej stały prowadzący Siarhej Filimonau przygotowywał podobne przeglądy w latach 1992-2002 w państwowej Telewizji Białoruskiej (BT), w latach 2002-2011 na antenie Telewizji Stołecznej (STV).
*'''Zagadki białoruskiej historii -''' autorski program profesora Aleksandra Kraucewicza.  W każdym z odcinków autor odwiedza historyczne miejsca na Białorusi, żeby przypomnieć ważne, a równocześnie mało znane, związane z nimi wydarzenia.
 
* '''Belsat Music Live:''' Przegląd najciekawszych zespołów na współczesnej białoruskiej scenie muzycznej. Popularni dziennikarze Mira Szulc oraz Siarhiej Budkin rozmawiają z artystami o ich twórczości i wraz z zaproszonymi do studia widzami słuchają wykonywanych na żywo utworów.
== Przypisy ==
* '''Białoruski Świat (biał. Беларускі свет):''' Program prezentujący losy Białorusinów, mieszkających poza granicami kraju, ze szczególnym uwzględnieniem białoruskiej mniejszości narodowej na Podlasiu. Program realizuje Redakcja Biełsat TV w Białymstoku.
{{Przypisy}}
* '''Daty prawdy (biał. Даты праўды):''' Cykl programów Wiaczasława Rakickiego poświęconych stuleciu państwowości białoruskiej, zapoczątkowanej w 1918 roku powstaniem Białoruskiej Republiki Ludowej. Każdy odcinek zawiera niepublikowane wcześniej nagrania i fotografie z prywatnych archiwów.
* '''Haj tak TV (biał. Хай так TV):''' Audycja satyryczna pokazująca działanie fikcyjnego nielegalnego kanału telewizyjnego. Trzej prowadzący komentują bieżące wydarzenia i zapraszają do studia znanych Białorusinów, by rozmawiać z nimi na nietypowe tematy.
* '''Intermarium:''' Autorski program Pawła Mażejki. Zapraszani przez niego historycy i publicyści dyskutują na najtrudniejsze tematy wspólnej historii krajów Europy Środkowo-Wschodniej oraz omawiają ich wpływ na obecne relacje międzynarodowe.
* '''Każdy z nas (biał. Кожны з нас):''' Sztandarowy talk-show Biełsatu prowadzony przez znanego białoruskiego działacza społecznego Hleba Łabadzienkę. Zaproszeni do studia goście w każdym odcinku dyskutują na inny z tematów, które aktualnie rozpalają emocje Białorusinów.
* '''Labirynty (biał. Лабірынты):''' Cykl programów historycznych zrealizowanych w stylu fabularyzowanego dokumentu. Każdy odcinek opowiada o mało znanych epizodach z życia najważniejszych białoruskich literatów i intelektualistów, żyjących w pierwszej połowie ubiegłego wieku.
* '''Ministerstwo prawdy (biał. Міністэрства праўды):''' Animowany serial satyryczny Jurija Chaszczewackiego, pokazujący w krzywym zwierciadle funkcjonowanie państwa białoruskiego i relacje administracji Alaksandra Łukaszenki z sąsiednimi krajami.
* '''Mowa na nowo (biał. Мова Нанова):''' Telewizyjna odsłona popularnych na Białorusi kursów popularyzujących język białoruski wśród osób na co dzień posługujących się rosyjskim. Każdy odcinek prezentuje słownictwo z wybranej dziedziny. Program prowadzą Alesia Litwinouska i Hleb Łabadzienka.
* '''My i świat (biał. ПраСвет):''' Program analityczny pod redakcją Aliny Kouszyk i Siarhieja Pialiesy. Felietony filmowe przybliżają najważniejsze wydarzenia tygodnia na świecie, a obecni w studiu eksperci omawiają je przez pryzmat interesów państwa oraz narodu białoruskiego.
* '''Nad Niemnem (biał. Над Нёмнам):''' Jedyna polskojęzyczna audycja na antenie stacji, emitowana z białoruskimi napisami. Autorzy relacjonują wydarzenia z życia polskiej mniejszości na Białorusi i odwiedzają miejsca związane z polską historią i kulturą. Program produkowany przez TVP Polonia.
* '''Nie będę tego jeść (ros. Я не буду это есть):''' Popularni szefowie kuchni Olga Prigarova i Aleksandr Chikileuski w pełni wykorzystując swoje zawodowe umiejętności pomagają gościom – znanym postaciom białoruskiego show-businessu – uporać się z kulinarnymi traumami z dzieciństwa.
* '''Obiektyw (biał. Аб’ектыў):''' Flagowy, nadawany na żywo serwis informacyjny Biełsat TV, ukazujący się na antenie codziennie od początku istnienia stacji. Prezentuje materiały o aktualnych wydarzeniach przede wszystkim z Białorusi i Europy Środkowo-Wschodniej.
* '''Rozmowa (biał. Размова):''' Wieczorna audycja publicystyczna emitowana od poniedziałku do piątku. Prowadzący – znani komentatorzy polityczni Swiatłana Kalinkina, Uładzimir Mackiewicz i Vital Cyhankou omawiają z gośćmi najistotniejsze, aktualne wydarzenia na Białorusi.
* '''Studio Biełsat (biał. Студыя «Белсат»):''' Prowadzony na żywo blok informacyjny nadawany od poniedziałku do piątku. W jego skład wchodzą stałe rubryki, m.in. wiadomości, prognoza pogody, informacje sportowe, przegląd białoruskich mediów, prezentacja wydarzeń kulturalnych i omówienie najnowszych technologii.
* '''Świadkowie (biał. Сведкі):''' Cykl filmów dokumentalnych Wiaczasława Rakickiego poświęconych walce o niepodległą Białoruś w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku oraz w pierwszej dekadzie wieku XXI. O historycznych wydarzeniach opowiadają uczestniczący w nich działacze społeczni i polityczni.
* '''Tak jest (ros. Вот так):''' Codzienny, emitowany na żywo serwis informacyjny w języku rosyjskim, przeznaczony dla mieszkańców obszaru postsowieckiego. Program posiada sieć korespondentów w Federacji Rosyjskiej, Ukrainie, Kazachstanie i Armenii.
* '''Terytorium prawdy (ros. Территория правды):''' Dwa cykle debat międzynarodowych z udziałem ekspertów. Pierwszy był poświęcony rosyjskim wyborom prezydenckim w 2018 roku; drugi – przypadającemu na 2019 dwudziestoleciu poszerzenia NATO o kraje Europy Środkowo-Wschodniej.
* '''Welcome na Białorusi (biał. Welcome ў Беларусь):''' Emitowany w okresie letnim program o obcokrajowcach, którzy znalazłszy się z różnych powodów na Białorusi, odkrywają dla siebie ten kraj i konfrontują dotychczasową wiedzę o nim z doświadczeniami codziennego życia.
* '''Wędrówki po Grodzieńszczyźnie (biał. Вандроўкі па Гарадзеншчыне):''' Widzowie razem z prowadzącym Alaksiejem Szotą zwiedzają mało znane miejsca historyczne na Grodzieńszczyźnie – siedziby miejscowej arystokracji i szlachty, kościoły i cerkwie oraz pozostałości kultury żydowskiej.
* '''Wieczorna szpila (biał. Вечаровы шпіль):''' Satyryczny przegląd wydarzeń tygodnia, jakie miały miejsce w krajach Wspólnoty Niepodległych Państw. Prowadzący Aleś Karnijenka wybiera najzabawniejsze i najbardziej absurdalne, by je bezlitośnie skomentować.
* '''Wyjaśnijmy to (biał. Давайце разбірацца):''' Program Stanisława Iwaszkiewicza dotyczący korupcji na Białorusi. Powstaje we współpracy z Międzynarodowym Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych, mającym na koncie m.in. ujawnienie afery Panama Papers.
* '''Zagadki białoruskiej historii (biał. Загадкі беларускай гісторыі):''' Autor i prowadzący – historyk Alaksandr Kraucewicz popularyzuje wśród widzów dzieje Białorusi, jeżdżąc po kraju i omawiając nieznane szerzej publiczności wydarzenia, nieraz planowo pomijane na lekcjach w białoruskich szkołach. [12. Przypis ze strony belsat.eu]
 
== BibliografiaNagrody ==
Praca dyrekcji i zespołu Biełsatu nieraz spotykała się z uznaniem ze strony organizacji społecznych, mediów oraz zrzeszeń dziennikarskich. Agnieszkę Romaszewską–Guzy i jej współpracowników za działalność w imię polskiej racji stanu odznaczono nagrodą im. Jerzego Giedroycia<ref>{{Cytuj |tytuł = Romaszewska laureatką nagrody Giedroycia. Wierna zasadom |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = wpolityce.pl |url = http://wpolityce.pl/polityka/107259-romaszewska-laureatka-nagrody-giedroycia-wierna-zasadom}}</ref>, a magazyn ekonomiczny Home & Market przyznał szefowej Biełsatu tytuł Menedżera Roku <ref>{{Cytuj |tytuł = NAGRODY |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = belsat.eu |url = https://belsat.eu/pl/about/nagrody/ |język = pl-PL}}</ref>. Agnieszka Romaszewska-Guzy została również uhonorowana tytułem Europejczyka Roku 2013 przez europejskie wydanie międzynarodowego miesięcznika [[Reader’s Digest]], którego laureatami są ludzie działający na rzecz poprawy losu innych.<ref>{{Cytuj |tytuł = Nagroda Europejczyk Roku 2013 miesięcznika „Reader's Digest” |data dostępu = 2019-07-24 |opublikowany = www.digest.com.pl |url = http://www.digest.com.pl/europejczyk-roku |język = pl}}</ref>
* {{cytuj książkę | autor = pod red. [[Mariusz Maszkiewicz|Mariusza Maszkiewicza]]| tytuł = Białoruś − w stronę zjednoczonej Europy| url = http://kamunikat.org/download.php?item=12619-1.pdf| wydawca = [[Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego we Wrocławiu|Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego]]| miejsce = [[Wrocław]]| rok = 2009| strony = 286| isbn = 978-83-61617-80-8}}
 
Pełna lista nagród dla produkcji antenowych Biełsat [https://belsat.eu/pl/about/nagrody/ TV][[plik:Siarhiej Padsasonny 3.jpg|mały|240px|[[Siarhiej Padsasonny]] prowadzi program sprzed [[Pałac Prezydencki w Warszawie|Pałacu Prezydenckiego w Warszawie]]]]<br />{{Telewizja Polska}}
{{Telewizja Polska}}
 
{{Kontrola autorytatywna}}