Subdiakon: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, poprawa linków
Krzykrzy (dyskusja | edycje)
Linia 7:
Praktyka subdiakonatu ma początki w Kościele starożytnym, wspomina się o nich np. w [[Kanony Apostolskie|Kanonach Apostolskich]] (kanon 26). Zapisana tam zasada zabrania subdiakonowi (podobnie jak [[diakon]]owi czy [[prezbiter]]owi) na zawarcie związku małżeńskiego po otrzymaniu święceń.
 
Subdiakon zakłada [[sticharion]] oraz [[orarion]] związany wokół jego bioder ponad plecami (krzyżując się z tyłu), które kończą się, wisząc od frontu, zaczepione pod miejscem wokół bioder [http://old.svots.edu/Three-Hierarchs-Chapel/2004-0130-ordination/images/DSC_0061_jpg.jpg]. Często wyświęceni subdiakoni zakładają swoje [[orarion]]y skrzyżowane od frontu bądź z tyłu, aby odróżnić się od [[akolita|akolitów]], którzy noszą [[sticharion]] w zwykły sposób. Podobnie jak [[lektor (posługa kościelna)|lektorzy]], subdiakoni mogą nosić [[sutanna|sutannę]], chociaż wielu z nich nosi ją tylko w momencie służenia.
 
W sytuacjach, gdy nabożeństwu nie przewodzi [[biskup]] subdiakon, przybiera rolę [[akolita|akolity]], asystując [[prezbiter]]owi, podczas służby wewnątrz świątyni, jak i w [[prezbiterium]].
 
Subdiakoni mają podobne funkcje w [[Kościoły orientalne|Kościołach orientalnych]] (jak [[Apostolski Kościół Ormiański|Ormiański]] czy [[Koptyjski Kościół Ortodoksyjny|Koptyjski]]) oraz we wschodnich rytach [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]].