Lotnicza Szkoła Strzelania i Bombardowania: Różnice pomiędzy wersjami

4 lutego 1928 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski [[Józef Piłsudski]] zatwierdził tymczasową organizację Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania<ref>Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 4 lutego 1928 r., poz. 38.</ref>. Szkoła została utworzona rozkazem wydanym przez ministra Spraw Wojskowych w dniu 8 marca 1928r. w [[Grudziądz]]u.

Rozwój lotnictwa spowodował konieczność zwiększenia ilości kadr. 15 lipca 1928 r. nastąpiło w Szkole rozpoczęcie nauki. WykorzystywałaSzkoła wzostała procesiezorganizowana nauczaniaw tobudynkach, co otrzymała wktóre spadkupozostały po [[WyższaLotnicza Szkoła Oficerska SiłAkademia PowietrznychWojskowa|Oficerskiej Szkole Lotnictwa]], którą przeniesiono do [[Dęblin]]a<ref name="pawlak2">{{Cytuj książkę |autor = Jerzy Pawlak |tytuł = Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939 |strony = 291|wydawca = Retro-Art |miejsce = Warszawa |data = 2002 |isbn = 8387992224 |oclc = 69472829}}</ref>. Początkowo były prowadzone zajęcia dla strzelców pokładowych. W następnym roku rozpoczęły się kursy doskonalące. Uczestnikami tych byli piloci i obserwatorzy. Zapoznawali się na nich z techniką strzelania i bombardowania. Na tym nie poprzestano., Zorganizowanozorganizowano dodatkowe kursy dla rusznikarzy. {{r|pawlak2}}:

W Szkole organizowano Kurs Wyższego Pilotażu. Za jego sprawą piloci przeszkalali się z pilotów i obserwatorów na pilotów samolotów myśliwskich. Szkoła dysponowała dwoma eskadrami szkolnymi: eskadrą myśliwską na potrzeby kursu wyższego pilotażu i eskadrą liniową dla obsługi pozostałych kursów{{r|pawlak2}}. W ciągu roku był prowadzony kurs wiosenny i jesienny. Wiosenny obejmował oficerów, a jesienny podoficerów. Przeszkolenie trwało od dwóch i pół miesiąca do trzech miesięcy. Było to uwarunkowane indywidualnie umiejętnościami przeszkalanego. Pilot poznawał w czasie indywidualnych lotów nie tylko tajniki akrobacji, ale także technikę lotów grupowych. Kursant nabywał umiejętności strzeleckie.

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.dz. 4358/Org. tjn. z dnia 28 sierpnia 1937 roku szkoła została rozwiązana, natomiast Kurs Wyższego Pilotażu został usamodzielniony i przemianowany na Wyższą Szkołę Pilotażu<ref>{{Cytuj|autor = Jerzy Pawlak |tytuł = Polskie eskadry w latach 1918-1939 |data = 1989 |isbn = 83-206-0760-4 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwa Komunikacji i Łączności |s = 18 |oclc = 69601095 }}</ref>. Rozwiązanie Szkoły było związane ze zmianą koncepcji szkolenia, wg. której kursy w zakresie podstawowego pilotażu oraz strzelania i bombarodowania miały prowadzić we własnym zakresie pułki lotnicze{{r|pawlak2}}.