Alfred Nobel: Różnice pomiędzy wersjami

[[Testament]] Nobla był zwięzły i jasno sformułowany. Jedynym zapisem dotyczącym osobiście zmarłego było polecenie otwarcia żył i spalenia zwłok. Reszta dotyczyła pieniędzy. Spadkobiercą i dysponentem miała być [[Królewska Szwedzka Akademia Nauk|Szwedzka Akademia Nauk]]. Testament został jednak zakwestionowany przez prawników spadkobierców Nobla oraz był krytykowany w Szwecji i Norwegii z najróżniejszych pozycji. O uznanie testamentu walczyło dwóch ludzi, przekonanych, że nagroda była rezultatem wieloletnich przemyśleń testatora, prawdziwym owocem jego życia, a nie dziełem przypadku, wyrazem niechęci wobec rodziny czy objawem starczej [[Otępienie|demencji]]. Byli to, wyznaczeni przez zmarłego na [[wykonawca testamentu|egzekutorów]]: bratanek Alfreda – [[Emanuel Nobel]] i zaufany współpracownik – [[Regnar Sohlmann]].

 

 

{{Kontrola autorytatywna}}