Fortunata Obrąpalska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Życiorys: drobne redakcyjne
m →‎Życiorys: link - Stowarzyszenie Miłośników Fotografii w Poznaniu
Linia 18:
 
== Życiorys ==
[[Fotografia|Fotografią]] zainteresowała się w 1935 pod wpływem męża Zygmunta (działacza [[Związek Polskich Artystów Fotografików|ZPAF]]) oraz zaprzyjaźnionego [[Jan Bułhak|Jana Bułhaka]], którego poznała na chwilę przed wybuchem wojny. Na początku lat 40. mieszkała z mężem w [[Wilno|Wilnie]]. Tam, w ich mieszkaniu, w 1941 i 1942 roku zorganizowano dwie konspiracyjne wystawy. W 1945 przeprowadziła się do Poznania, zapisała się do [[Stowarzyszenie Miłośników Fotografii w Poznaniu|Stowarzyszenia Miłośników Fotografii w Poznaniu]], a w 1947 została członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W tym czasie jej twórczość została doceniona na licznych wystawach (Nowoczesna Fotografika Polska, Warszawa, Kraków 1948; I Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Kraków 1948–1949). Współredagowała w latach 1948–1952 pierwszy powojenny periodyk poświęcony zagadnieniom związanym z fotografią artystyczną – poznański „Świat Fotografii”.
 
W późnych latach 50. Obrąpalska kontynuowała swoje wcześniejsze zainteresowania estetyką surrealizmu z lat 40. rozwijając wcześniej poruszane wątki i wzbogacając je o estetyczną fascynację materią, czy abstrakcyjnym obrazowaniem rzeczywistości. Oba te okresy przedzieliła stylistyka obowiązującego w Polsce [[Socrealizm|realizmu socjalistycznego]], w której artystka przez kilka lat próbowała odnaleźć własną drogę twórczą, stosując m.in. takie techniki ekspresji jak: [[solaryzacja]], [[Zjawisko Sabattiera|pseudosolaryzacja]] czy wielokrotne naświetlanie.