Wyprawa odwrotowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 61:
Powtórnie sformułowane przed sądem arbitrażowym Zygmunta Luksemburczyka żądania polskie obejmowały zwrot Polsce przez zakon Pomorza i ziem określonych w wyroku sądu papieskiego z 1339 roku<ref name=":22">{{Cytuj |autor = Krzysztof Baczkowski |tytuł = Dzieje Polski późnośredniowiecznej 1370-1506 |data = |s = 115}}</ref>. Zdaniem Polski traktaty pokojowe polsko-krzyżackie określające przebieg granicy były nieważne, gdyż zostały wymuszone przez Krzyżaków. Ponadto traktaty utraciły moc, gdyż Zakon złamał je aktami agresji na ziemie Królestwa – napadami oraz zagarnięciem ziemi dobrzyńskiej. Krzyżacy znający wyrok papieski z 1339 r. działali w trakcie negocjacji pokojowych w złej wierze: zrzeczenie się ziem będących integralną częścią Królestwa Polskiego przez króla stanowiło złamanie praw Królestwa i było sprzeczne z prawem naturalnym. Jednocześnie roszczenie nabycia spornych terytoriów przez Zakon Polska określiła jako niezgodne prawem kanonicznym<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Wojtkowski |tytuł = Tezy i argumenty polskie w sporach terytorialnych z Krzyżakami |data = |s = 72}}</ref>.
 
Wydanie wyroku arbitrażowego nastąpiło pod wpływem przełomowych wydarzeń w [[Królestwo Czech|królestwie czeskim]]<ref>{{Cytuj |autor = Krzysztof Baczkowski |tytuł = Dzieje Polski późnośredniowiecznej 1370-1506 |data = |s = 116}}</ref> – 30 lipca 1419 roku wybuchła w [[Praga|Pradze]] [[Wojny husyckie|rewolucja husycka]], a 16 sierpnia 1419 roku zmarł król Czech [[Wacław IV Luksemburski|Wacław Luksemburski]], brat przyrodni ZygmuntZygmunta Luksemburczyka. Będący spadkobiercaspadkobiercą korony król niemiecki znalazł się w konflikcie ze stanami czeskimi i aby zdobyć władzę zdecydował się na próbę opanowania Czech siłą<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Nowak |tytuł = Królestwo zwycięskiego orla 1340-1468 |data = |s = 304}}</ref>. W konsekwencji Zygmunt Luksemburczyk dążył do zwiększenia swojej popularności w Niemczech oraz odwrócenia uwagi władz Polski od walk w Czechach i na zjeździe książąt Rzeszy we [[Wrocław]]iu 6 stycznia 1420 roku wydał skrajnie niekorzystny dla Królestwa Polskiego wyrok w sporze polsko-krzyżackim<ref>{{Cytuj |autor = Krzysztof Baczkowski |tytuł = Dzieje Polski późnośredniowiecznej 1370-1506 |data = |s = 113-115}}</ref>: na podstawie traktatów pokojowych z lat [[Pokój kaliski|1343]] i [[Pokój toruński (1411)|1411]] arbiter przysądził zakonowi sporne ziemie chełmińską, michałowską i pomorską oraz sporne miejscowości graniczne, a ponadto posiadaną przez Litwę Żmudź<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Wojtkowski |tytuł = Tezy i argumenty polskie w sporach terytorialnych z Krzyżakami |data = |s = 73}}</ref>. W reakcji przedstawiciele dyplomatyczni króla Władysława II odrzucili wrocławski wyrok arbitrażowy<ref name=":22" />, od którego przygotowano apelację do papieża<ref name=":02">{{Cytuj |autor = Andrzej Nowak |tytuł = 1340-1468 Królestwo zwycięskiego orła |data = |s = 303}}</ref>.
 
=== Zwrot polityczny ===